Lithuania Land of Storks

Λιθουανία «η χώρα των πελαργών»

Snapshots by Nijole Darroch

Lithuania is also known as “the country of the storks”. It’s a home to over 50000 of these black-and-white birds. The white stork (gandras) was declared the national bird of Lithuania in 1973. Lithuanians believe that storks bring harmony to the families on whose property they nest; they have also kept up the tradition of telling their children that storks bring babies.
Η Λιθουανία είναι επίσης γνωστή ως «η χώρα των πελαργών». Φιλοξενεί περισσότερα από 50000 από αυτά τα ασπρόμαυρα πουλιά. Ο λευκός πελαργός (gandras) ανακηρύχθηκε εθνικό πουλί της Λιθουανίας το 1973. Οι Λιθουανοί πιστεύουν ότι οι πελαργοί φέρνουν αρμονία στις οικογένειες στην ιδιοκτησία των οποίων φωλιάζουν. έχουν επίσης διατηρήσει την παράδοση να λένε στα παιδιά τους ότι οι πελαργοί φέρνουν μωρά.

When I visited Lithuania, I have seen lots of storks. So today I will write about these birds, which Lithuanian nation adore. We discussed about this topic with my friend Antanas, a farmer. He knows these birds very well, so he shared his experience with me. My friend is not sure if storks are helpful or do more harm for the nature. There are more and more storks in Lithuania each year. I saw lots of them on the fields, roads and farms during my travels in Lithuania. Are they harmful or not?Όταν επισκέφτηκα τη Λιθουανία, είχα δει πολλούς πελαργούς. 

Σήμερα λοιπόν θα γράψω για αυτά τα πουλιά, τα οποία λατρεύει το Λιθουανικό έθνος. Συζητήσαμε για αυτό το θέμα με τον αγρότη φίλο μου τον Αντάνα. Γνωρίζει πολύ καλά αυτά τα πουλιά, οπότε μοιράστηκε την εμπειρία του μαζί μου. Ο φίλος μου δεν είναι σίγουρος αν οι πελαργοί είναι χρήσιμοι ή κάνουν περισσότερο κακό στη φύση. Κάθε χρόνο υπάρχουν όλο και περισσότεροι πελαργοί στη Λιθουανία. Είδα πολλά από αυτά στα χωράφια, στους δρόμους και στα αγροκτήματα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου στη Λιθουανία. Είναι επιβλαβείς ή όχι;

Did you know that storks are dangerous birds? They can easily swallow tiny rabbits, moles, snakes, lizards, rats, frogs, partridges. Food is always easy to find when the fields are plowed. Then hundreds of storks gather in one place. Female and male hibernate separately. The male always returns first and prepares the nest, waiting for his female. Many storks die during migration. Not only when flying over the sea, but there are people who become targets of storks. They shoot them in Lebanon. There are black and white storks. Blacks are much less common. Hatches 3-5 eggs. It is rare 7. If they throw the young out of the nest after hatching, it means that it is too weak to survive because it has run out of food.
Γνωρίζατε ότι οι πελαργοί είναι επικίνδυνα πουλιά; Μπορούν εύκολα να καταπιούν μικροσκοπικά κουνέλια, τυφλοπόντικες, φίδια, σαύρες, αρουραίους, βατράχους, πέρδικες. Το φαγητό είναι πάντα εύκολο να βρεθεί όταν οργώνονται τα χωράφια. Τότε εκατοντάδες πελαργοί συγκεντρώνονται σε ένα μέρος. Θηλυκό και αρσενικό αδρανοποιούνται χωριστά. Το αρσενικό επιστρέφει πάντα πρώτο και ετοιμάζει τη φωλιά, περιμένοντας το θηλυκό του. Πολλοί πελαργοί πεθαίνουν κατά τη μετανάστευση. Όχι μόνο όταν πετούν πάνω από τη θάλασσα, αλλά γίνονται και στόχοι των άνθρωποι. Τους πυροβολούν στον Λίβανο. Υπάρχουν μαύροι και άσπροι πελαργοί. Οι μαύροι είναι πολύ λιγότερο συνηθισμένοι. Εκκολάπτουν 3-5 αυγά και σπάνια 7. Αν πετάξουν τα μικρά από τη φωλιά μετά την εκκόλαψη, σημαίνει ότι είναι πολύ αδύναμο για να επιβιώσει γιατί έχει ξεμείνει από τροφή.

Do not rush to save such a squirrel, because it will not survive anyway. Nature has its selection. Storks can't sing. They are just a calendar. Soon they will take off and fly out of Lithuania, so you can see the largest flocks of storks together planning their journeys. The birds fly at 500 and make a radius of about 500 meters. The flight height reaches 1000-2500 meters. The length of trips is from 2,000 km to 10,000 km. Flying at high speed: 45 km per hour. Females and males migrate at the same time, just in different directions.
Μην βιαστείτε να σώσετε έναν τέτοιο μικρό, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα επιβιώσει. Η φύση έχει την επιλογή της. Οι πελαργοί δεν μπορούν να τραγουδήσουν. Είναι απλώς ένα ημερολόγιο. Σύντομα θα απογειωθούν και θα πετάξουν έξω από τη Λιθουανία, ώστε να μπορείτε να δείτε τα μεγαλύτερα σμήνη πελαργών να σχεδιάζουν μαζί τα ταξίδια τους. Τα πουλιά πετούν στα 500 και κάνουν μια ακτίνα περίπου 500 μέτρων. Το ύψος πτήσης φτάνει τα 1000-2500 μέτρα. Η διάρκεια των ταξιδιών είναι από 2.000 km έως 10.000 km. Πετώντας με μεγάλη ταχύτητα: 45 χλμ. την ώρα. Τα θηλυκά και τα αρσενικά μεταναστεύουν ταυτόχρονα, απλώς προς διαφορετικές κατευθύνσεις.

Today in Lithuania people celebrate Baltramiejus Day and it's the last day of storks in Lithuania. They all leaving this country today. When they gone, very soon summer will be gone. (In the picture: Nijole Darroch).
Σήμερα, στη Λιθουανία οι άνθρωποι γιορτάζουν την Ημέρα Baltramiejus και είναι η τελευταία μέρα των πελαργών στη Λιθουανία. Φεύγουν όλα από αυτή τη χώρα σήμερα. Όταν φύγουν, πολύ σύντομα θα φύγει και το καλοκαίρι. (Στη φωτογραφία η Nijole Darroch).

The famous Hill of Crosses in Lithuania

Snapshots by Nijole Darroch

Ο Λόφος των Σταυρών, στη Λιθουανία

Θρησκευτικό και εθνικό σύμβολο της χώρας

When I visited Lithuania, I came back to Šiauliai. Hill of Crosses is a site of pilgrimage about 12 km North of the city of Šiauliai, in the northern Lithuania. Piligrims love this place. The Hill of Crosses is one of the most famous cultural monuments of Lithuania, which thousands of tourists and worshipers from all over our country and abroad come to visit every year.
Όταν επισκέφτηκα τη Λιθουανία, επέστρεψα στο Šiauliai. Το Hill of Crosses είναι ένας τόπος προσκυνήματος περίπου 12 χλμ. βόρεια της πόλης Šiauliai, στη βόρεια Λιθουανία. Οι προσκυνητές λατρεύουν αυτό το μέρος. Ο Λόφος των Σταυρών είναι ένα από τα πιο διάσημα και διάσημα πολιτιστικά μνημεία της Λιθουανίας, που χιλιάδες τουρίστες και πιστοί από όλη τη χώρα μας και το εξωτερικό έρχονται να επισκεφθούν κάθε χρόνο.

The famous Hill of Crosses, testifying to respect and loyalty to the victim of the cross. In the middle of July, indulgences were celebrated on the Hill of Crosses. Kryžių kalnas — Jurgaičiai mound, called Pilies kalnu in ancient times. The largest castle of the Šiauliai defensive region stood here. Now this Hill of Crosses is visited by Lithuanians living abroad, city guests and residents of Lithuania.
Ο περίφημος Λόφος των Σταυρών, που μαρτυρεί σεβασμό και πίστη στο θύμα του σταυρού. Στα μέσα Ιουλίου γιορτάζονταν τέρψεις στον Λόφο των Σταυρών. Kryžių kalnas — Τύμβος Jurgaičiai, που ονομαζόταν Pilies kalnu στην αρχαιότητα. Το μεγαλύτερο κάστρο της αμυντικής περιοχής Šiauliai βρισκόταν εδώ. Τώρα αυτόν τον Λόφο των Σταυρών επισκέπτονται Λιθουανοί που ζουν στο εξωτερικό, επισκέπτες της πόλης και κάτοικοι της Λιθουανίας.

This year I met people from Korea. They were very interested and impressed as never seen anything like this. I haven't been here in a while. The Mountain of Crosses has spread in all directions and grown a hundredfold.
Φέτος συνάντησα ανθρώπους από την Κορέα. Ενδιαφέρθηκαν πολύ και εντυπωσιάστηκαν καθώς δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Δεν είχα έρθει εδώ και καιρό. Το Βουνό των Σταυρών απλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις και μεγάλωσε εκατονταπλασιάστηκε.

Probably hundreds of large and smaller crosses have already been delivered. People have placed thousands of hopes for the blessing of life, asking for health and well-being for themselves and their loved ones. The Hill of Crosses became famous all over the world when, in 1993, September 7 Pope John Paul II visited.
Μάλλον χιλιάδες μεγάλοι και μικρότεροι σταυροί έχουν ήδη παραδοθεί. Οι άνθρωποι έχουν εναποθέσει χιλιάδες ελπίδες για την ευλογία της ζωής, ζητώντας υγεία και ευημερία για τους εαυτούς τους και τους αγαπημένους τους. Ο Λόφος των Σταυρών έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο όταν, το 1993, στις 7 Σεπτεμβρίου επισκέφθηκε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β'.

The precise origin of the practice of leaving crosses on the hill is uncertain, but it is believed that the first crosses were placed on the former Jurgaičiai or Domantai hill fort after the 1831 Uprising. (In the picture: Nijole Darroch).
Η ακριβής προέλευση της πρακτικής να αφήνουν σταυρούς στο λόφο είναι αβέβαιη, αλλά πιστεύεται ότι οι πρώτοι σταυροί τοποθετήθηκαν στο πρώην φρούριο του λόφου Jurgaičiai ή Domantai μετά την Εξέγερση του 1831. (Στη φωτογραφία η Nijole Darroch).

The amazing Parnidis dune, a true natural wonder in Neringa, Lithuania

Snapshots by Nijole Darroch

Ο εκπληκτικός αμμόλοφος Παρνίδη, ένα πραγματικό θαύμα της φύσης 

στη Neringa της Λιθουανίας

The amazing Parnidis dune is a true natural wonder in Neringa, Lithuania. Once here, you can turn off your mobile phones and you will still know the exact time according to the sundial-calendar standing at a height of 53 meters. The mighty granite obelisk is built from granite brought from the Karelia quarries. Weight 36 tons. The obelisk itself reaches a height of 13 metres. A clock carved out of granite accurately shows the astronomical time of the place as the sun revolves around it. The building is simply magical. The unique Sundial project was created in 1995 by architect Ričardas Krištapavičius. He was assisted by professor Libertas Klimka as an astronomy expert and specialist, and the artistic part of the project was created by sculptor Klaudijus Pūdymas.

Ο εκπληκτικός αμμόλοφος Παρνίδη είναι ένα πραγματικό θαύμα της φύσης στη Neringa της Λιθουανίας. Μόλις βρεθείτε εδώ, μπορείτε να απενεργοποιήσετε τα κινητά σας τηλέφωνα και θα εξακολουθείτε να γνωρίζετε την ακριβή ώρα σύμφωνα με το ηλιακό ημερολόγιο που στέκεται σε ύψος 53 μέτρων. Ο πανίσχυρος οβελίσκος από γρανίτη είναι κατασκευασμένος από γρανίτη που προέρχεται από τα λατομεία της Καρελίας. Βάρος 36 τόνοι. Ο ίδιος ο οβελίσκος φτάνει σε ύψος 13 μέτρων. Ένα ρολόι σκαλισμένο από γρανίτη δείχνει με ακρίβεια την αστρονομική ώρα του τόπου καθώς ο ήλιος περιστρέφεται γύρω του. Το κτίριο είναι απλά μαγικό. Το μοναδικό έργο Ηλιακό ρολόι δημιουργήθηκε το 1995 από τον αρχιτέκτονα Ričardas Krištapavičius. Τον βοήθησε ο καθηγητής Libertas Klimka ως ειδικός και ειδικός στην αστρονομία και το καλλιτεχνικό μέρος του έργου δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Klaudijus Pūdymas.

Unfortunately, 4 years after the clock was built, a hurricane severely damaged the clock. In 2011, the sundial was restored again. (In the picture: Nijole Darroch). 
Δυστυχώς, 4 χρόνια μετά την κατασκευή του ρολογιού, ένας τυφώνας κατέστρεψε σοβαρά το ρολόι. Το 2011, το ηλιακό ρολόι αποκαταστάθηκε ξανά. (Στη φωτογραφία η Nijole Darroch) 

The location of the clock was chosen in the Nida dunes for a reason, as it is ideal for showing the most accurate time. According to noted author Patricia Schultz in her book about the travel - is one of the 1,000 must-see places in the world. Once in Nida, head to the Sundial to the Parnidis Dunes.
Η θέση του ρολογιού επιλέχθηκε στους αμμόλοφους Nida για κάποιο λόγο, καθώς είναι ιδανική για να δείχνει την πιο ακριβή ώρα. Σύμφωνα με τη γνωστή συγγραφέα Patricia Schultz στο βιβλίο της για το ταξίδι - είναι ένα από τα 1.000 μέρη που πρέπει να δείτε στον κόσμο. Μόλις φτάσετε στη Νίδα, κατευθυνθείτε προς το Ηλιακό Ρολόι στους Αμμόλοφους του Παρνίδη.

I saw many foreign tourists exploring the area with great interest. They also bought Lithuanian souvenirs: amber products thrown from the sea.
Είδα πολλούς ξένους τουρίστες να εξερευνούν την περιοχή με μεγάλο ενδιαφέρον. Αγόρασαν επίσης λιθουανικά αναμνηστικά: κεχριμπαρένια προϊόντα πεταμένα από τη θάλασσα.

The Hill of Crosses, Lithuania

Dalia Makuskiene
Writes from Klaipeda, Lithuania

The Hill of Crosses is situated sixteen kilometers north of the city of Siauliai, in northern Lithuania. The exact origins are unknown, but it is considered that the first crosses were placed on the hill fort after the 1831 Uprising.

Over the centuries, not only crosses, but giant crucifixes, carvings of Lithuanian patriots, statues of the Virgin Mary and thousands of tiny effigies and rosaries have been brought here by Catholic pilgrims. The number of crosses is about 50,000.

The crosses on the Hill were first mentioned in written chronicles in 1850, but it is believed that the first crosses were put by the relatives of the victims of the rebellion in 1831 as the tsarist government did not allow the families to honor their deads properly. The number of Crosses was increased after the other rebellion in 1863.

In the beginning of the 20th century the Hill of Crosses was already widely known as a sacral place. The Hill of Crosses became of special importance during Soviet times – this was the place of anonymous but surprising persistence to the regime. The Soviet government considered the crosses and the hill a hostile and harmful symbol.

In 1961 wooden crosses were broken and burnt, metal ones used as scrap metal and stone and concrete crosses were broken and buried. The hill itself was many times destroyed by bulldozers. During the 1973–1975 period about half a thousand crosses used to be demolished each year without even trying to do this secretly.

Later the tactics became more subtle and the Hill was guarded by both the Soviet army and KGB! After the political change in 1988 the status of the Hill of Crosses changed completely – it became both a Lithuanian and a world phenomenon. It gained a world wide fame after the visit of the Pope John Paul II on September 7, 1993. Read more: The Hill of Cross

Ο Λόφος των Σταυρών, στη Λιθουανία

Θρησκευτικό και εθνικό σύμβολο της χώρας

Dalia Makuskiene
Γράφει από την Κλαΐπιτα, Λιθουανία

Ο Λόφος των Σταυρών βρίσκεται κάπου 16 χιλιόμετρα βόρεια από τη μικρή πόλη της Siauliai, βόρεια της χώρας. Αποτελεί εθνικό κέντρο προσκυνήματος. Πάνω σε μικρό λόφο βρίσκονται πολλές εκατοντάδες χιλιάδες σταυροί (κάπου 50.000 ) που αντιπροσωπεύουν την ευλάβεια των χριστιανών, αλλά παράλληλα, αποτελεί και ένα μνημείο για να Λιθουανική εθνική ταυτότητα.

Ο λόφος με τους σταυρούς, αναφέρεται για πρώτη φορά στα 1850. Πιστεύεται όμως, ότι οι πρώτοι σταυροί τοποθετήθηκαν από τους συγγενείς των θυμάτων της εξέγερσης των αγροτών το 1831, καθώς η τσαρική κυβέρνηση δεν επέτρεψε την κανονική ταφή των θυμάτων. Οι σταυροί πολλαπλασιάστηκαν με την επόμενη εξέγερση το 1863.

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Λόφος των Σταυρών ήταν ήδη ένας γνωστό τόπος προσκυνήματος. Κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής κατοχής, απέκτησε ιδιαίτερη συμβολική σημασία στην εθνική αντίσταση του λαού κατά του καθεστώτος. Πολλοί ανώνυμα τοποθετούσαν συνέχεια σταυρούς, παρά τα μέτρα ασφαλείας που υπήρχαν. Οι Σοβιετικοί θεωρούσαν τους σταυρούς και το Λόφο ως εχθρικά σύμβολα.

Οι Σοβιετικοί επανειλημμένα είχαν αφαιρέσει τους σταυρούς πάνω στο λόφο. Τρεις φορές, κατά τη διάρκεια του 1961, 1973 και 1975, έκαψαν τους σταυρούς ή τους έλιωσαν σε παλιοσίδερα. Κάλυπταν την περιοχή με απόβλητα και λύματα. Κάθε φορά, όμως, οι Λιθουανοί αντικαθιστούσαν γρήγορα στον ιερό λόφο, τους καταστεμένους σταυρούς με άλλους, παρά την αστυνόμευση της περιοχής από τον Σοβιετικό στρατό κατοχής και τις Μυστικές Υπηρεσίες της ΚΑ ΓΚΕ ΠΕ (KGB).

Μετά την πολιτική αλλαγή το 1988 η κατάσταση στο Λόφο άλλαξε ριζικά. Η φήμη του ιερού λόφου είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο και κάθε χρόνο τον επισκέπτονται χιλιάδες προσκυνητές, ιδιαίτερα μετά που ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ επισκέφθηκε το λόφο των Σταυρών τον Σεπτέμβριο του 1993.

View video: Hill of Crosses

Vilnius - Lithuania

Vilnius - pleasant and beautiful


Very pleasant and very beautiful, that’s what comes to ones mind when talking about vilnius. The city displays a variety of both architectural expression and willpower. This is perhaps due to the interesting history that rests in this attractive town, which not always has been the capital of Lithuania.

However, for over five centuries, untill he 18th century, Vilnius had been political and cultural centre of Grand Duchy of Lithuania. The Old Town is Vilnius was included in the UNESCO World Heritage List in 1994 just because the town "has preserved an impressive complex of Gothic, Renaissance, Baroque and classical buildings as well as its medieval layout and natural setting". When visiting Vilnius it is very easy to understand why Vilnius is the European capital of culture 2009.

From left to right Dr Goran Therborn (Sweden), Dr Jane Grishenko (Belarus), Dr Afgan Abdullayev (Azerbaijan) Dr Larisa Titarenko (Belarus) and Dr Anele Vosyliute (Lituania) in Vilnious, Lithuania।

Στη φωτογραφία (από αριστερά) ο Δρ Γκόραν Θέρμπορν (Σουηδία), Δρ Τζέιν Γκρισιένκο, Δρ Αφγκάν Απτουλλάγιεφ (Μπακού) Δρ Λάρισα Τιταρένγκο (Λευκορωσία) και Δρ Ανέλε Βοσιλιούτ (Λιθουανία) στη πρωτεύουσα της Λιθουανίας, Βίλνιους.

Πόλη μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς

Ευχάριστη και πολύ όμορφη, αυτό είναι που έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για την Βίλνιους.
Η πόλη έχει να επιδείξει μια ποικιλία αρχιτεκτονικών εκφράσεων και διάθεσης. Αυτό οφείλεται ίσως στην ενδιαφέρουσα ιστορία της ελκυστικής αυτής πόλης, η οποία δεν ήταν πάντα η πρωτεύουσα της Λιθουανίας.

Ωστόσο, για πάνω από πέντε αιώνες, μέχρι τον 18ο αιώνα, η Βίλνιους υπήρξε πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας.

Η παλιά πόλη έχει συμπεριληφθεί στη Λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1994 επειδή η πόλη "έχει διατηρήσει ένα εντυπωσιακό συγκρότημα γοτθικού ρυθμού, αναγεννησιακού και μπαρόκ και νεοκλασικά κτίρια, καθώς επίσης το μεσαιωνικό της σχέδιο και το φυσικό περιβάλλον".

Επισκεπτόμενοι τη Βίλνιους είναι πολύ εύκολο να αντιληφθούμε γιατί έχει επιλεγεί να είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2009.

Vilnius the capital of Lithuania