Saturday, March 29, 2008

Warsaw capital of Poland

Is just beautiful


Warsaw, the 700 year old capital of Poland is the largest city and the political, economic, scientific and cultural hub of the country. Is a unique city located in the centre of Europe. Its population as of 2006 was estimated at 1,700,536 and is the 7th biggest city in the Europian Union.

It has many museums, historical monuments, galleries, over 30 theatres, including the Natioanal Theatre, Opera, the Natioanal Philarmonic Orchestra, historic attractions and a variety of restaurants, open-air cafes and an energetic nightlife. With many green open spaces with leafy parks where rowing boats cruise and classical music concerts, this modern bustling city is an appealing tourist destination.

The city spans the Wisla (Vistula River) and all the main tourist sites are on the west bank, while the east bank includes the increasingly fashionable district of Warsaw, called Praga.

The capital of Poland, Warsaw was one of the most beautiful and sophisticated cities in Central Europe until its almost total destruction during the World WarΙΙ. By the end of World WarII, roughly 85% of the city lay in ruins and most of the population had been killed, deported or sent to concentration camps.


The beautiful and busy Old Town provides the historic focal point of the city. Most of the historic Old Town was rebuilt brick by brick, restoring it to its original 17th and 18th century appearance, with the charming old market square at its center, now a major World Heritage Site attraction. Unesco has listed the Old Town on it’s list of precious monuments, despite being rebuilt after the war.



The picturesque Old Market Square (Rynek) is at the centre, surrounded by restored buildings and colourful three-story merchant houses with Baroque and Renaissance facades, lively open-air restaurants, art stalls and the Historical Museum of Warsaw.

The atmosphere is a constant buzz of activity with buskers, painters and musicians providing entertainment for the milling crowds, while around the fringes the clattering of hooves signals the arrival of a another traditional horse-drawn carriage.

The impressive Royal Castle was once the home of the Polish Kings and is now a museum displaying tapestries, period furniture, portraits and other decorative collections. Here you enjoy a walking tour passing by the Castle Square, King Sigismund`s Column, St. John`s Cathedral, and the Barbican.



Leading from the square is a network of cobbled narrow streets and alleyways that contain beautiful historic Gothic churches, famous statues and former palaces of the aristocracy. The streets lead to the ramparts and watchtowers of the medieval walls surrounding the old city.
The splendid baroque Wilanów Palace, that was modelled on Versailles, was the former residence of King Jan III Sobieski the famous conqueror of the Turks at the battle of Vienna in 1683. It is now a museum containing a marvellous collection of old paintings and furniture. In the well-kept park behind the palace is the Orangery House an art gallery, and the Poster Museum in the former royal stables.


The royal gardens of Park Lazienki, one of the city's beautiful open green spaces with its lakes, peacocks and the charming 18th-century Palace. Upon the Water, the royal summer residence of the last King of Poland. There is a monument to the famous Polish composer, Chopin, and outdoor concerts of his classical music are held on the lawns in summer.

But there is far more to one of Europe’s most underrated cities, with a string of things to see, an impressive cultural scene and an increasingly lively nightlife. Warsaw is a real survivor – the city’s current day existence is impressive in itself.

Nightilife

The nightlife scene today is equally surprising, with the city’s clued-up and increasingly well dressed youth flocking to the countless bars and clubs of a city that now buzzes after डार्क.

Points of interest

When to go: The peak tourist season is from May to October, when the weather is most pleasant, although there will be some odd days when the temperature rises above 30°C (86°F). January and February are the coldest months and temperatures can drop as low as -30°C (-22°F).

Emergencies: In case of emergency you may use the free emergency numbers to call for help. Police 997. Ambulance 999. When using a mobile phone dial 112

Time difference: GMT+1; the same as in Holland

Telephones: Warsaw city code is 22, country code is 48. Foreign mobile: +4822 (number)

Currency:1 Zloty (Zlt) is divided into 100 Grosz (gr.) 1 Zlt is about € 0.25; 1 € = about Zlt 4. All Europian currencies can be exchanged at Banks and Exchange bureaus.

Electricity: 220 Volts AC, 50 Hertz.

Shopping hours: Alls shops are open on weekends from around 10.00 to 19.00. On Saturdays they usually close at 14.00. Most supermarkets are open 7 days a week from 09.00 till 21.00 or even later.

Security : Beware of pickpockets at railway stations and in crowded buses or trams especially when getting on or off. It is always recommended to travel by taxi at night. Use always official taxi operators which have their logo and phone number on the top of the taxi and the tariff on the passenger window.

Getting around: To get a general impression of Poland's capital, see the Historical sites such as the Ghetto Memorial, the Monument of Warsaw Uprising, the Tomb of the Unknown Soldier, the Grand Theatre, Chopin's monument, the Belvedere Palace and the medieval Stare Miasto (old town), with its marketplace and 14th-century cathedral.Landmarks: Ratusz (City Hall) on the Plac Bankowy, the Grand Theatre on the Plac Teatralny, the Palace of Culture and Science.



Περιδιάβαση στη Βαρσοβία


Του Σπύρου Αθανασιάδη


Δημοσιογράφου

Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα έγινε αιτία να ξυπνήσω από τον ύπνο που πήρα στο κάθισμα του Boeing της εταιρίας LOT που μας μετέφερε από τη Λάρνακα στην πρωτεύουσα της Πολωνίας τη Βαρσοβία. Το χειροκρότημα ήταν για τον έμπειρο κυβερνήτη του αεροσκάφους, που το προσγείωσε όπως ένα φτερό αγγίζει το έδαφος.


Λυπήθηκα που λόγω ύπνου δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να δω από ψηλά την πόλη αυτή, αλλά από την παρέα μου πληροφορήθηκα ότι είναι καταπράσινη και μαζί με τον Βιστούλα ποταμό που τη διασχίζει δημιουργούν την εικόνα ζωγραφικού πίνακα.



Ευγενέστατοι οι υπάλληλοι στον έλεγχο διαβατηρίων. Το πρώτο πράγμα που σ’ εντυπωσιάζει στη χώρα αυτή είναι το υπερσύγχρονο αεροδρόμιο τους, που όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι Πολωνοί, είναι από τα καλύτερα και πιο σύγχρονα της Ευρώπης. Αυτό μας δόθηκε η ευκαιρία να το επιβεβαιώσουμε κατά την αναχώρησή μας.



Αμέτρητα καταστήματα αδασμολογήτων ειδών προκαλούν τον ταξιδιώτη. Το μάτι του Κύπριου θα πέσει στα απλά εστιατόρια και καφέ του αεροδρομίου τα οποία διαχειρίζεται γνωστή Κυπριακή εταιρία. Το διευθυντικό προσωπικό των καταστημάτων αυτών είναι Κύπριοι οι οποίοι οι οποίοι με χαρά προθυμοποιούνται να σ’ εξυπηρετήσουν και να απαντήσουν στις ερωτήσεις που τους υποβάλλεις. Η οργάνωση και η καθαριότητα που συναντήσαμε στο αεροδρόμιο συνεχίστηκε και εκτός αυτού.

Παρά το ότι τα ταξί είναι σχετικά φθηνά ακριβώς στην έξοδο του κτιρίου υπάρχουν μίνι-μπας που μεταφέρουν τους ταξιδιώτες στα κυριότερα ξενοδοχεία της Πόλης με εισιτήριο πολύ φθηνό, αφού πρόκειται για μεταφορικά μέσα της αστικής συγκοινωνίας.



Ο δρόμος που συνδέει το κέντρο της πόλης (δεν απέχει πολύ) με το αεροδρόμιο είναι καταπράσινος. Σε λίγο κάνει την εμφάνισή του το επιβλητικό Μέγαρο του Πολιτισμού και της Επιστήμης που κατασκευάστηκε το 1953 σε ρυθμό ρωσικής αρχιτεκτονικής.



Εδώ είναι το Κέντρο της Πόλης όπου βρίσκονται τα ξενοδοχεία FORUM, POLONIA, METROPOL. Από εδώ μπορείς να εξυπηρετηθείς με γραμμή λεωφορείου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Και οι κατευθύνσεις είναι πολλές.

Αν δεν είσαι τουρίστας οργανωμένης εκδρομής, η καλύτερη λύση είναι το εισιτήριο των 24 ωρών με δικαίωμα να ταξιδεύεις μ’ αυτό όσες φορές θέλεις, όπου επιθυμείς και με όποιο μεταφορικό μέσο σου γουστάρει.

Η πρώτη επίσκεψη μας ήταν στο καταπράσινο πάρκο με τα παγώνια και τους σκίουρους, το πάρκο BELVEDER όπου και το άγαλμα του Σοπέν. Δίπλα στην ωραία λίμνη είδαμε το παλάτι LAZIENKOWSKI όπου δίνονται κονσέρτα με συνθέσεις του Σοπέν. Χιλιάδες τουρίστες περιφέρονται στο πάρκο ενώ δίπλα ακριβώς στο άγαλμα, σε ειδική εξέδρα, κάποιος έπαιζε στο πιάνο έργα του μεγάλου αυτού συνθέτη. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται οι περισσότερες πρεσβείες και μερικά Υπουργεία.



Ένα άλλο πάρκο (εκατοντάδες είναι τα πάρκα στη Βαρσοβία), είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τα ξενοδοχεία VICTORIA και LAZIENKOWSKI. Στο πάρκο αυτό βρίσκεται το μνημείο του άγνωστου Στρατιώτη. Κάθε Κυριακή η ώρα 12.00 γίνεται η αλλαγή της Φρουράς με μία σεμνή τελετή, όπως αρμόζει στα χιλιάδες θύματα που έδωσε η Πολωνία στο βωμό της Ελευθερίας. Σε μικρή απόσταση το πολυτελές ξενοδοχείο BRISTOL, η προεδρική κατοικία, καταστήματα μεγάλων Ευρωπαϊκών οίκων…



«Επίσκεψη στη Βαρσοβία χωρίς ‘προσκύνημα’ της παλιάς πόλης δεν νοείται» μου είπε ένας Πολωνός. Και δεν είχε άδικο. Με τη διαφορά ότι αυτό που οι Πολωνοί και οι τουριστικοί οδηγοί αποκαλούν ‘παλιά πόλη’ είναι η καινούρια, αφού τα στρατεύματα του Χίτλερ ισοπέδωσαν κυριολεκτικά την περιοχή και κατέστρεψαν τα πάντα.

Οι Πολωνοί με εθελοντική εργασία και από το υστέρημά τους δούλεψαν, πλήρωσαν, κουράστηκαν και βλέπουμε σήμερα το θαύμα που πέτυχαν. Τα κτίρια έγιναν όπως ήταν πριν την καταστροφή. Και τι δεν έχεις να θαυμάσεις στην περιοχή αυτή. Η στήλη του Σιγισμούνδου κυριαρχεί της πλατείας. Στο βάθρο της συγκεντρώνονται νέοι από όλο τον κόσμο και διασκεδάζουν. Ποτέ από την πλατεία αυτή δεν λείπουν οι πλανώδιοι πωλητές, μουσικά συγκροτήματα… Εδώ είναι και ο βασιλικός πύργος που ανοικοδομήθηκε και αυτός χάρη στη συλλογική προσπάθεια όλων των Πολωνών.



Στενά δρομάκια, με καταστήματα ειδών λαϊκής τέχνης, παλαιοπωλεία, κοσμηματοπωλεία, γκαλερί ζωγραφικής… Αυτά οδηγούν τον ταξιδιώτη στην πλατεία RYNEK MIASTRA όπου πρόκειται για ένα πραγματικά «κόσμημα». Η πλατεία αυτή περιβάλλεται από πολύχρωμα σπίτια ενώ όσος χώρος της πλατείας δεν έχει καταληφθεί από τα εστιατόρια, καφενεία παγωτάρηδες, καλλιτέχνες, ζωγράφους, μικροπωλητές… είναι κατακλυσμένος από κόσμο. «Σε 15 λεπτά έτοιμο το πορτρέτο σας» γράφουν οι επιγραφές ενώ οι ζωγράφοι σε περιμένουν να ποζάρεις για προσωπογραφία.

Παράδοση οι καλές τέχνες στην Πολωνία. Αυτό γίνεται αισθητό σε κάθε βήμα, στις προσόψεις των σπιτιών… Αρκεί μια βόλτα με το τραινάκι που κάνει τον γύρο της παλιάς πόλης για να διαπιστώσει ο ξένος την αγάπη των Πολωνών σε κάθε τι το καλό, το ωραίο…



Υπερσύγχρονα καταστήματα προσφέρουν στους πελάτες και του ‘πουλιού το γάλα’. Εμπορικά κέντρα όπως το GEANT δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η χώρα κατόρθωσε και σε σύντομο χρονικό διάστημα συμβαδίζει με τον δυτικό τρόπο ζωής. Έχει μιμηθεί τόσο τα καλά όσο και τα κακά της Δύσης.



Οι κάτοικοι της Βαρσοβίας πίνουν πολύ χωρίς ωστόσο να αποτελούν κίνδυνο για τους περαστικούς. Οι λίγοι ζητιάνοι που βλέπουμε στ δρόμο προέρχονται από τη Ρουμανία και είναι τσιγγάνοι. Αυτό εξάλλου φαίνεται και από το χρώμα τους αφού ενώ οι Πολωνοί είναι λευκοί και ξανθοί, οι ζητιάνοι είναι μελαχρινοί.

Νυχτερινή ζωή έχει η Βαρσοβία και μάλιστα έντονη. Καζίνα, εστιατόρια, μπαρ, μπυραρίες, κέντρα διασκέδαση… Μεταξύ άλλων υπάρχει η Ελληνική ταβέρνα «Σαντορίνη» και τα μεγαλύτερα διεθνώς ονόματα στο έτοιμο φαγητό… Εστιατόρια με κουζίνα από Θαϋλάνδη, Ινδία, Κίνα…


Τουριστικά γραφεία πραγματοποιούν εκδρομές στην Κρακοβία, στο Άουσβιτς, Ζελάβολα Βόλα, όπου και το σπίτι που γεννήθηκε ο Σοπέν.

Οι εντυπώσει που αποκομίζει ο τουρίστας των μερικών ημερών στη Βαρσοβία είναι από πολύ καλές μέχρι άριστες.

Υπάρχει κάποιο πρόβλημα συνεννόησης αφού οι Πολωνοί (τουλάχιστον οι περισσότεροι) δεν μιλούν Αγγλικά. Οι Βαρσοβίτες όμως έχουν τον τρόπο να επικοινωνούν με τους ξένους. Με ευγένεια και χαμόγελο στα χείλη συνεννοούνται μαζί σου με τα μάτια, με την ψυχή. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Σπύρος Αθανασιάδης

Δημοσιογράφος

Warsaw

Wednesday, March 19, 2008

New York city

New York City is like no other place on earth

New York City's magnificence has captivated millions of visitors over the years for being one of the most exciting cities in the world. New York's ensemble of cultural activities has enriched millions of visitors from around the globe with its concert houses, museums, galleries, and theaters.

New York City, better known as «The Big Apple» and commonly referred as «The Capital of the World» is a spectacular place to live and visit. Every corner of this city is amazingly special for both lifelong residents and occasional visitors. It is the largest city in the United States and the home of the United Nations, the center of global finance, communications, business and entertainment

New York is unusual among cities because of its high residential density, its extraordinarily diverse population, its hundreds of tall office and apartment buildings and its more than 400 distinct neighborhoods. New York City has the biggest skyscrapers, the biggest museum, the most famous landmarks and the most immigrants of any city in the World.

New York City is the center of world trade and finance and is like no other place on earth. Only here will you find all of America’s best attributes – the diversity, the culture, the style – intensified in such an intriguing way. Only here will you experience those sublime moments that New York City is famous for…

A visit to N.Y.C is worthwhile at any time of the year. There is no place else in the world that offers as much as this city do. More than 150 museums; 39 Broadway theaters and more than 250 off-Broadway, thousands of top restaurants, shopping, thousands of bars and nightclubs; hundreds of exhibitions, performances and other events and, of course, some of the most famous sightseeing attractions on earth.

Enjoy the NYC NightlifeEven if you’re not a night owl, be sure to get out and enjoy the outstanding New York City nightlife. From ultra-trendy clubs to popular restaurants, the fun is only limited by the amount of time you can spend in the city.

New York is one of the shopping capitals of the world, offering both the latest styles and great vintage. Pay a visit to the 5th Avenue for trendy styles and stroll through Tribeca, Soho and Greenwich Village to find the best designer boutiques and thrift shops.From the diverse culture to the great food, you’ll never be bored in the Big Apple. Plan your trip carefully in order to enjoy as many New York experiences as possible during your stay.


There are very few places on earth that offer the perfect mix of modern life, culture, technology, adventure and excitement found in New York city. Just a brief walk down a bustling street reveals an abundance of sights and sounds including outdoor vendors, food markets, gorgeous old townhouses, sleek modern architecture and trendy. Whatever your mood, you can easily find entertainment galore in the city that never sleeps.

Weather: Spring in New York City is the best time to be in the city without. Fall is nice weatherwise, but Winter's just around the corner.

Business Hours

Offices: Most offices work Monday to Friday 9 am - 5 p.m. Some Wall Street firms will start as early as 7 or 8 am and end their work day at 4 PM.

Banks: Banking institutions are generally open 9am - 3:30pm; some offer late Friday night hours and Saturday service (9am - noon). ATMs are usually open 24 hours a day.

Retail stores and specialty shops: Are open Monday to Friday 10am - 6pm (Thursday to 9pm), Saturday 10am - 6pm, Sunday noon - 6pm. Small, neighborhood convenience stores often stay open past 10pm. Boutiques may only be open a few days a week or have special hours.

Convenience Stores: (e.g. 7-11 chain) are open 6 - 23 hours every day, even on major holidays.

Post Offices: Monday - Friday 8 - 5; some are open on Saturdays until 1pm.

24 hour stores: Many pharmacy/drugstore chains are open 24 hours a.


Points of interest
Historic sites/Landmarks

The Empire State Building
New York's original skyline symbol, the Empire State Building, is a limestone classic built in just 410 days during the depths of the Depression. It stands 102 storeys and almost 449m (1472ft) tall. A New Yorl City and a National Historic Landmark.

Ellis Island Immigration Museum
Ellis Island is a symbol of America’s immigrant heritage।

Statue of Liberty
Located in New York Harbor the Statue of Liberty stands at the crossroads of Old World and New. The Lady with the Lamp represents the shining ideals of freedom and democracy.

Times Square
Dubbed the 'Great White Way' after its bright lights, Times Square has long been celebrated as New York's glittery crossroads.

South Street SeaPort Museum
The South Street Seaport Museum preserves and interprets the history of New York City as a world port, a place where goods, labor and cultures are exchanged through work, commerce, and the interaction of diverse communities

Grand Central Station Terminal
Most people refer to this Beaux-Arts beauty as Grand Central Station but it's actually a Terminal because this is where train lines originate and terminate.

Cathedral Church of St. John the Divine
The Cathedral is located at 112th Street and Amsterdam Avenue, one block east of Broadway.

Federal Hall National Memorial
The present building was completed in 1842 as a federal customs house.

Metropolitan Museum of art
Metropolitan Museum of art ('the Met'), New York's most popular tourist site, with three million individual objects in its collection.
Museum of Modern art
The new MoMA, is undoubtedly one of New York's finest museums In its new location on W53rd st, between Fifth and Sixth Aves, the MoMA is a perfect excuse to explore its 100,000-plus paintings, sculptures, drawings, prints, photographs, architectural models and design objects.

American Museum of Natural History
Founded in 1869, this museum began with a mastodon's tooth and a few thousand beetles; today, its collection includes more than 30 million artefacts, interactive exhibits and loads of
taxidermy.

Central Park
This vast rectangle of green is a welcome contrast to the concrete and traffic mosh of the rest of Manhattan. Inevitably the city's commotion does seep in, through skaters, joggers, musicians and tourists, but there are quieter areas to be enjoyed, along with free theatrical performances in summer.


Νέα Υόρκη, η καρδιά του αμερικανικού ονείρου

Του Φοίβου Νικολαΐδη


Τι να πρωτοπεί κανείς για την ξακουστή πόλη της Νέας Υόρκης. Δεν είναι δα, και τόσο εύκολο να περιγράψεις τη συναρπαστική αυτή μεγαλούπολη. Εκατομμύρια ανθρώπων απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Γης τη γνωρίζουν από αμέτρητες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες και όχι μόνον. Οι αναφορές στη Νέα Υόρκη από τα ΜΜΕ παγκόσμια είναι ατέλειωτες.

Η αίσθηση των διαστάσεων μεγαλώνει με μιας, αφού σχεδόν τα πάντα είναι σε υπερθετικό βαθμό. Δάσος οι ουρανοξύστες της - μερικοί σωστά βουνά πνιγμένα στα σύννεφα - πολύβουοι μεγάλοι δρόμοι με ποτάμια από αυτοκίνητα, εντυπωσιακές γέφυρες, υπόγειες σήραγγες κι ένα σωρό άλλα κτίρια μικρά ή μεγάλα, δημιουργούν την εντύπωση, -ιδιαίτερα όταν πηγαίνει κανείς για πρώτη φορά- ότι βρίσκεσαι σε άλλο πλανήτη.


Πολιτεία πολύμορφη, κοσμοπολίτικη, γεμάτη ζωντάνια μέρα και νύκτα με εκρηκτική και σαγηνευτική ατμόσφαιρα, δεν μοιάζει με καμιά άλλη πόλη στον κόσμο. Για πολλούς η Νέα Υόρκη είναι σύμβολο πολλών πραγμάτων. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η καρδιά του Αμερικανικού ονείρου. Μέκκα των επιχειρήσεων και του διεθνούς εμπορίου, βασίλισσα του θεάτρου, της μουσικής και των καλών τεχνών, είναι η πόλη της διασκέδασης, της παραξενιάς και της πολυτέλειας, αλλά και του εγκλήματος, της διαφθοράς και της αθλιότητας.

Σαν τόπος σε γοητεύει με τις ομορφιές της, σε δελεάζει με τον πλούτο της, ταυτόχρονα σε τρομάζει με τις έντονες αντιθέσεις της. Στο τέλος, όμως, σε κατακτά. Σωστός μαγνήτης, προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες και από τα τέσσερα σημεία της Γης.

Οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης γύρω στο 60% προέρχονται από διάφορες χώρες. Όλος αυτός ο διαφορετικός κόσμος, αποτελεί τη μαγιά του πολυποίκιλου και πολύμορφου πολιτιστικού χαρακτήρα της πόλης, που της δημιουργεί μια διαφορετική ταυτότητα. Σύγχρονη Βαβέλ, αλλά με υποδειγματική οργάνωση!

Ιστορικά στοιχεία

Το 1609 ο Χένρι Χάτσον πλέοντας τον ποταμό που σήμερα φέρει το όνομά του, ανακήρυξε την περιοχή ως κτήση των Ολλανδών. Μέχρι το 1624 οι Ολλανδοί είχαν δημιουργήσει μόνιμες εγκαταστάσεις γύρω από αυτό που σήμερα είναι το Άλμπανι, η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορικής Πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Σε αντίθεση με τη γενική εντύπωση που υπάρχει, η Νέα Υόρκη δεν είναι η πρωτεύουσα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, η οποία ονομάζεται αυτοκρατορική (Empire State) αφού κάποτε ήταν ο πυρήνας του Αυτοκρατορικού Βρετανικού Στρατού.

Το νέο Άμστερταμ (Μανχάταν) όπως αρχικά ονομάστηκε, έγινε η έδρα της κυβέρνησης και του εμπορίου. Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον ορκίστηκε ως πρώτος Πρόεδρος του νέου Αμερικανικού έθνους στις 30 Απριλίου 1789 στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Μανχάταν
Η Ιστορία θέλει το ξακουστό νησί Μανχάταν να το αγοράζουν Ολλανδοί έποικοι από τους Ινδιάνους για ελάχιστα χρήματα και μπιχλιμπίδια. Είναι ένα από τα πέντε προάστια που αποτελούν τη Νέα Υόρκη μαζί με το Μπρονξ, Μπρούκλιν, Ρίτσμοντ (Στέιτεν Άισλαντ) και Κουίνς. Πάνω από 8 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σ' όλη την πόλη.

Σ' αυτό το νησάκι 19 χιλιόμετρα μήκος και 4 χιλιόμετρα πλάτος, είναι στοιβαγμένοι οι ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης. Το Σέντραλ Παρκ ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα στον κόσμο, βρίσκεται εδώ. Εκτός από πνεύμονα πρασίνου αποτελεί το καταφύγιο των κατοίκων από το καθημερινό άγχος και το στρες της ημέρας. Βόρεια του πάρκου βρίσκεται η συνοικία των έγχρωμων, Αφρικανο-Αμερικανών, το γνωστό Χάρλεμ.

Το άγαλμα της ελευθερίας

Για να επισκεφθούμε το Άγαλμα της Ελευθερίας περνούμε από το Μπάτερι Παρκ με το μικρό φρούριο που έκτισαν οι πρώτοι Ολλανδοί έποικοι το 1624. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τον συμπαθητικό έγχρωμο βιολιστή όταν μας είδε να πλησιάζουμε (από τις φωνές μας κατάλαβε ότι είμαστε Έλληνες) άρχισε να παίζει τον ελληνικό εθνικό ύμνο! Πανέξυπνη κίνηση εκ μέρους του, για να μας κάνει να συγκινηθούμε και να του δώσουμε λίγα δολάρια.

Απ' εδώ, σε δέκα με δεκαπέντε λεπτά με καραβάκι βρεθήκαμε στο απέναντι νησάκι Λίπερτι, όπου υπερήφανα ίσταται από το 1886 η «Λέϊντυ Ελευθερία» (Lady Liberty). Το μνημείο αυτό δεν αποτελεί μόνο σύμβολο της Νέας Υόρκης, αλλά ολόκληρης της Αμερικής. Το έργο συμβολίζει την ελευθερία και τα δημοκρατικά ιδεώδη.

Ο κολοσσός αυτός ήταν δώρο του Γαλλικού λαού για να υπενθυμίσει τη συμμαχία μεταξύ των δυο χωρών κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επανάστασης για την ανεξαρτησία.
Βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού, ενός από τα καλύτερα και τα μεγαλύτερα στον κόσμο.

Για χρόνια υποδεχόταν εκατομμύρια κατατρεγμένους και φτωχούς όπου Γης, που έρχονταν στη Νέα Γη για ένα καλύτερο αύριο. Το ύψος του αγάλματος είναι 46 μέτρα και το βάθρο του άλλα 45 μέτρα.

Σήμερα, μας υποδέχτηκε όχι σαν μετανάστες, αλλά ως ανέμελους ταξιδιώτες. Βγάλαμε αμέτρητες αναμνηστικές φωτογραφίες και ανεβήκαμε με τον εσωτερικό ανελκυστήρα μέχρι την κορυφή του αγάλματος. Η θέα με το εκπληκτικό φόντο των ουρανοξυστών που αντικρίσαμε, μας αντάμειψε πλουσιοπάροχα. Μείναμε για λίγο στο νησάκι με το άγαλμα να κυριαρχεί στο τοπίο, αλλά και στη σκέψη μας. Οι κραδασμοί του αμερικανικού ιδεαλισμού φορτίζουν την ατμόσφαιρα, που πλανάται γύρω μας...

Έλις Άιλαντ

Φεύγοντας από το νησάκι Λίπερτι, πήγαμε στο διπλανό νησί των δακρύων, το Έλλις Άιλαντ που βρίσκεται λίγο πιο πέρα. Περισσότεροι από τους μισούς μετανάστες, κάπου 16 εκατομμύρια που ήρθαν στις ΗΠΑ μεταξύ 1892 και 1924 πέρασαν απ' εδώ.

Το 1924 σταμάτησε να λειτουργεί ως χώρος μαζικής εξέτασης και ελέγχου των μεταναστών, όπου πολλοί περίμεναν αρκετές μέρες, ακόμη και βδομάδες μέχρι να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια εισόδου στη χώρα. Από το 1924 μέχρι το 1954 χρησιμοποιήθηκε ως κρατητήριο για τους παράνομους μετανάστες. Το 1965 ανακηρύχθηκε σε ιστορικό χώρο και το 1976 άρχισαν οι επισκέψεις. Το 1984 έκλεισε για λίγο για να γίνουν έργα αναπαλαίωσης και διαμόρφωσής του σε μουσείο από το Σεπτέμβρη του 1990.

Περπατώντας σους διαδρόμους και τις αίθουσες όπου εκτίθενται αντικείμενα και ενθύμια (μέχρι και διαβατήρια) από την ιστορία των πρώτων μεταναστών, ένιωσα ρίγοι συγκίνησης. Με τα εκθέματα, το φωτογραφικό υλικό, τα ηχητικά εφε και τις γενικότερες πληροφορίες, ζωντάνεψε μπροστά μου μια ολόκληρη εποχή γεμάτη περιπέτεια και αγώνες.

Περνώντας μέσα από την τελευταία αίθουσα στάθηκε αδύνατο να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Αναλογίστηκα όλους εκείνους τους ανθρώπους που με μια βαλίτσα στο χέρι, κυνηγημένοι από τη φτώχεια και τη μιζέρια, με πολλά όμως όνειρα ήρθαν να απαλύνουν τη δυστυχία τους. Πόσα βάσανα, πόσοι καημοί, πόσες προσδοκίες.

Είναι όλα αυτά τα συσσωρευμένα όνειρα από τα οποία ξεκίνησε το αμερικανικό όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Η περιδιάβαση μου έδωσε την ευκαιρία να αντιληφθώ ίσως καλύτερα τις καταβολές και την κουλτούρα του αμερικανικού λαού.

Μουσεία

Το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη είναι ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα μουσεία στο είδος του παγκοσμίως. Στις αμέτρητες και σπάνιες συλλογές του συγκαταλέγονται θησαυροί όλων των εποχών απ΄ όλα τα σημεία της Γης.

Στέκομαι μπροστά από τις μεγάλες και εντυπωσιακές συλλογές από την Ελλάδα και την Κύπρο. Θαυμάζω τα ελληνικά και κυπριακά εκθέματα και γεμίζω υπερηφάνεια για τον πολιτισμό μας. Παρακολουθώ ξένους επισκέπτες που αποσπούν την προσοχή τους και το ενδιαφέρον τους και νιώθω μεγάλη ικανοποίηση.

Δεν θα αποτολμούσα να συστήσω ένα από τα δεκάδες φροντισμένα κι ενδιαφέροντα μουσεία, γκαλερί και εκθέσεις που υπάρχουν κατάσπαρτα στην πόλη. Ο καθένας με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις του σίγουρα θα βρει τον δρόμο του σε ένα τουλάχιστον από όλα αυτά τα αξιόλογα μουσεία.


Αξιοθέατα

Στη Ροκφέλερ Πλάζα όπου βίσκεται το Ροκφέλερ Σέντερ, ένα τεράστιο σύμπλεγμα 19 κτιρίων στην καρδιά του Μανχάταν, σύμβολο οικονομικής ευρωστίας, έστω κι αν ιαπωνοποιήθηκε κατά 51% σηκώνω τα μάτια ψηλά και είναι ανθρωπίνως αδύνατο να μπορέσω να μετρήσω τους ορόφους των κτιρίων!

Κάθε Δεκέμβρη, εδώ στα πόδια του συγκροτήματος στήνεται το πελώριο χριστουγεννιάτικο δέντρο, μπροστά στο άγαλμα του Προμηθέα και της τεχνητής πίστας πάγου.


Στο Empire State Building τον φημισμένος αυτό ουρανοξύστη γνωστός σαν «καθεδρικός ναός των ουρανών» ύψους 135 μέτρων η άνοδος μας στην κορυφή κατάντησε γλυκιά περιπέτεια. Την ημέρα που αποφασίσαμε να τον επισκεφτούμε έκαναν συντήρηση σε ορισμένες διαδρομές των ανελκυστήρων.

Έτσι έπρεπε να ανεβούμε τους 10 τελευταίους ορόφους με τα πόδια. Νέοι, γέροι και μεσήλικες όμως, δεν τα έβαλαν κάτω. Ανεβαίνοντας, ασθμαίνοντας στο παρατηρητήριο της κορυφής του κτιρίου καταλάβαμε γιατί επιμένει τόσος πολύς κόσμος να το επισκέπτεται για δεκάδες χρόνια τώρα.

Αυτός ο εντυπωσιακός γίγαντας των ουρανών κτίστηκε πριν 77 χρόνια το 1931. Το 1986 ανακηρύχθηκε ως εθνικός ιστορικός χώρος. Απεδείχθη δε γερή κατασκευή, αφού να φανταστεί κανείς άντεξε τη σύγκρουση στον 79ο όροφο με ένα βομβαρδιστικό αεροπλάνο τύπου Β-25 ένα ομιχλώδες πρωινό του 1945, όπου σκοτώθηκαν 14 άτομα. Ο ουρανοξύστης της Κράισλερ κτίστηκε το 1930 κι αποτελεί κι αυτός σήμερα ένα από τα αξιοθέατα της πόλης. Στα θαύματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και μηχανικής δέσποζε κάποτε το Παγκόσμιο Εμπορικό Κέντρο (World Trade Center) με τους δίδυμους ουρανοξύστες του τα πιο ψηλά κτίρια της πόλης. Σήμερα, στη θέση τους θα ανεγερθούν ακόμη πιο εντυπωσιακά κτίσματα.


Στα σκαλοπάτια του καθεδρικού ναού του Σεντ Πάτρικ, είχα μια ανεπανάληπτη εμπειρία που νομίζω δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Κάποιος νεαρός καθόταν στη μέση των σκαλιών της εκκλησίας και κρατώντας ένα δοχείο ούτε λίγο ούτε πολύ ζητιάνευε. Τότε, εγώ λίγο αστεία λίγο σοβαρά τον ρώτησα γιατί δεν πάει να δουλέψει, αφού τον βλέπω γερό παιδί και αρτιμελή. Αυτός με αφοπλιστική ειλικρίνεια μου απαντά. Μα δουλεύω κύριε. Αυτό που κάνω εδώ είναι part time job! Βρήκε ο μάγκας τον τρόπο του να τα παίρνει από τους ευσεβείς...

Στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης όπου το 1792 ξεκίνησε ως χώρος συνάντησης μερικών εμπόρων και δημοπρατών κάτω από ένα δέντρο, νιώσαμε λίγο στο πετσί μας το άγχος των χρηματιστών. Στις γειτονιές της πόλης, όπως η ελληνική συνοικία στην Αστόρια, είδαμε ανθρώπους κτίρια αυτοκίνητα όλα μαζί να συνθέτουν τη παλιά και τη σύγχρονη εικόνα της πόλης.

Το μεσημεράκι καταλήξαμε στα νότια του Μανχάταν στο μουσείο πλοίων παλιάς εποχής που ελκύει το ενδιαφέρον ντόπιων και ξένων. Όμως η Νέα Υόρκη είναι και πόλη της διεθνούς διπλωματίας. Εδώ έχουν την έδρα τους τα Ηνωμένα Έθνη από το 1952. Η επίσκεψη εδώ μου θύμισε πολλά από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου μας.

Οι δρόμοι

Περπατούμε στους τεράστιους δρόμους της πόλης και από τους ουρανοξύστες νομίζω ότι βρισκόμαστε σε βαθιά φαράγγια. Ευτυχώς, οι δρόμοι εκτός από ονόματα έχουν και αριθμούς. Έτσι ο προσανατολισμός είναι εύκολος. Κάθε δρόμος έχει τη δική του ιστορία και η φήμη τους χάρις στον κινηματογράφο και την τηλεόραση έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Αμερικής.

Ποιος άραγε δεν έχει ακούσει για την πολύβουη, περίφημη Πέμπτη Λεωφόρο, την ακριβότερη εμπορική γωνιά του κόσμου; Ή το Μπρόντογουεϊ τον δρόμο των επιχειρήσεων, της υψηλής μόδας, της τέχνης, του θεάτρου και των ονείρων;

Ή ποιος δεν έχει ακούσει για τη Λεωφόρο Παρκ ή τη Μάντισον; Ή την Γουόλ Στριτ που ονομάστηκε έτσι ένεκα του ξύλινου τείχους που έχτισαν κάποτε οι Ολλανδοί για να προστατέψουν το μέρος από τις επιθέσεις των Ινδιάνων;

Ανακατευόμαστε με το πλήθος και παίρνουμε τον ρυθμό της πόλης. Το πρόβλημα με τη Νέα Υόρκη δεν είναι τι να δεις ή τι να χαρείς, αλλά τι να προλάβεις να κάνεις, όταν η τύχη σε φέρει ανέμελο επισκέπτη στη πόλη…

Φοίβος Νικολαΐδης
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ

Διαβατήρια βίζες: Χρειάζεται απαραιτήτως βίζα και μπορεί να εκδοθεί από την Πρεσβεία των ΗΠΑ.

Χρήσιμα τηλέφωνα: Διεθνής κωδικός χώρας 001 ή 1+ και της Νέας Υόρκης +212 Αστυνομία, Πρώτες Βοήθειες και Πυροσβεστική 911. Για να τηλεφωνήσετε από τη Νέα Υόρκη χρησιμοποιείστε τον κωδικό ή 001. Ξεχάστε τα κινητά τηλέφωνα αφού το σύστημα είναι άλλο από αυτό του GSM. Είναι εύκολο να ενοικιάσετε κινητό, αλλά θα το καλοπληρώσετε. Η καλύτερη ίσως λύση είναι η αγορά κάρτας τηλεφώνου.

Νόμισμα: Όσο για το νόμισμα το αμερικανικό δολάριο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Προσοχή όμως, στα πλαστά και στην αναγραφόμενη αξία τους, γιατί όλα είναι το ίδιο μέγεθος και χρώμα. Η μόνη διαφορά είναι η αναγραφή της αξίας. Μη δώσετε στη βιασύνη σας εκατοσταδόλαρο για ένα δολάριο! Οι πιστωτικές κάρτες είναι δεκτές.

Ωράριο επιχειρήσεων: 9:00 – 1:00 και 2:00 με 5:00 Δευτ। – Παρ. Όπως συνήθως συμβαίνει με όλες τις μεγαλουπόλεις, οι ώρες εργασίας στη Νέα Υόρκη διαφέρουν από ένα τομέα επιχειρηματικής δραστηριότητας στον άλλο. Γενικά, όμως, οι συνήθεις ώρες γραφείου είναι μεταξύ 09.00 και 17.30, Δευτέρα μέχρι Παρασκευή.

Οι τράπεζες συνήθως ανοίγουν μεταξύ 09.00 και 15.00, Δευτέρα έως Παρασκευή με μερικές να μένουν ανοιχτές και μέχρι τις 17.30 ή 18.00 μια μέρα της εβδομάδας. Μερικές μεγάλες τράπεζες συνήθως ανοίγουν και τα πρωινά του Σαββάτου.Τα εμπορικά κέντρα συνήθως ανοίγουν μεταξύ 10.00 και 18.00, (Πέμπτη μέχρι 21.00) Δευτέρα μέχρι Παρασκευή. Το Σάββατο μεταξύ 12.00 και 18.00.

Ώρα: Υπάρχει διαφορά 7 ωρών με την Κύπρο και την Ελλάδα. Όταν στην Αθήνα ή τη Λευκωσία η ώρα είναι 7 το βράδυ, εκεί είναι 12 το μεσημέρι.

Καιρός: Καλύτερη περίοδος διακοπών είναι τον Μάιο αν και η Νέα Υόρκη προσφέρει συγκινήσεις ολόχρονα.

Κάπνισμα : Επειδή εξακολουθούμε να είμαστε λαός που φουμάρει κανονικά, καλό θα είναι οι καπνιστές να είναι διακριτικοί και προσεχτικοί στους διάφορους χώρους που εισέρχονται. Πολλοί Αμερικανοί δεν είναι ανεκτικοί με αυτούς που καπνίζουν μπροστά τους και φυσικά σε απαγορευμένους για το κάπνισμα χώρους.
Συγκοινωνίες: Στην πόλη μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, λεωφορεία, ταξί και τον υπόγειο σιδηρόδρομο. Από το αεροδρόμιο (Τζον Κένετυ) μπορείτε να εξυπηρετηθείτε άψογα με τον υπόγειο σιδηρόδρομο, τα λεωφορεία, τα ταξί και τα ειδικά ταξί πολλαπλής χρήσης που είναι πιο φθηνά.
Ασφάλεια: Ως μεγαλούπολη με τους κινδύνους που υπάρχουν, καλό θα είναι να είστε προσεχτικοί, να φυλάγετε τα προσωπικά σας αντικείμενα και να μην έχετε πάνω σας αχρείαστα τιμαλφή και πολλά χρήματα. Κάποια καταστήματα για λόγους ασφαλείας αποφεύγουν να δέχονται μετρητά. Έχετε λοιπόν την κάρτα μαζί σας και πρόχειρα τον αριθμό τηλεφώνου που θα ενημερώσετε, σε περίπτωση που (ώ μη γένοιτο) τη χάσετε!
Αγορές: Κοσμήματα, ρούχα, παπούτσια, δερμάτινα, αρώματα, είδη σπιτιού και γενικά ό,τι πεθυμήσει η ψυχούλα σας.
Φιλοδωρήματα: Οι Σερβιτόροι παίρνουν ως φιλοδώρημα μέχρι και 10% επί της αξίας του λογαριασμού, ανάλογα με το πόσο εσείς κρίνετε ότι σας εξυπηρέτησαν।Διασκέδαση: Υπάρχουν αμέτρητα νυχτερινά κέντρα, κλαπς, δισκοθήκες, μπυραρίες, καφετέριες και εστιατόρια για όλα τα γούστα και για όλα τα βαλάντια. Δείτε ένα μούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, αξίζει τον κόπο.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε και να δείτε στη Νέα Υόρκη.
Ανάλογα με τα ενδιαφέροντα σας, θα πρέπει να κάνετε τις επιλογές σας και προπάντων το προγραμματισμό σας. Ιδιαίτερα εάν ο χρόνος σας είναι περιορισμένος. Υπάρχουν χώροι που απαιτούν πολλές ώρες όπως το Άγαλμα της Ελευθερίας, το Νησί Έλλις, η έδρα των Ηνωμένων Εθνών, το Empire Building και οι ουρές των επισκεπτών επιβραδύνουν την επίσκεψή σας…

Όμως κάποιους χώρους δεν μπορείτε να τα αγνοήσετε ή και να τα προσπεράσετε। Είναι μαστ. όπως:
Αμερικάνικο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
Πρόκειται για το μεγαλύτερο μουσείο Φυσικής Ιστορίας στον κόσμο. Έχει πάνω 36 εκατομμύρια εκθέματα, τα οποία παρουσιάζουν την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη.

Το Μουσείο Σόλομον Ρ. Γκούγκενχαϊμ
Το μουσείο φιλοξενεί μία από τις ωραιότερες συλλογές τέχνης, αλλά και το ίδιο το κτίριο στο οποίο στεγάζεται αποτελεί ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής.

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης
Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης φιλοξενεί μία από τις καλύτερες και πιο εκτεταμένες συλλο
Νησί Έλις
Από τις πύλες του πέρασαν εκατομμύρια μετανάστες πριν να πάρουν την άδεια εισόδου στη χώρα. Σήμερα η τοποθεσία αυτή έχει γίνει εθνικό μουσείο.

Κτίριο Εμπάιρ Στέιτ (Empire State Building)
Το κτίριο του Εμπάιρ Στέιτ παραμένει το διασημότερο κτίριο της πόλης διεθνώς. Από το παρατηρητήριο του στον 102ο όροφο μπορείτε να θαυμάσετε ολόκληρη την πόλη, μέρα και νύχτα.

Μεγάλος Κεντρικός Σταθμός
Σήμα κατατεθέν της πόλης αξίζει τον κόπο να περάσετε να τον δείτε.

Times Square
Η πλατεία που πήρε το όνομά της από την εφημερίδα New York Times που έχει τα γραφεία της εδώ.

Γέφυρα του Μπρούκλιν
Η γέφυρα του Μπρούκλιν ήταν η πρώτη που κατασκευάστηκε από χάλυβα και η μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα. Συνδέει το Μπρούκλιν με το Μανχάταν.

Καθεδρικός του Αγίου Ιωάννη του Καθαγιασμένου
Ο ναός αυτός άρχισε να χτίζεται το 1892 και όταν ολοκληρωθεί θα είναι ο μεγαλύτερος του κόσμου.

Central Park
Παλιά εδώ ήταν βάλτος. Με παιδικές χαρές, πίστες πατινάζ, γήπεδα τένις και ποδοσφαίρου και χώρους για κάθε είδος παιχνιδιού αποτελεί πραγματική όαση.

Κτίριο Κράισλερ
Χτίστηκε το 1930 προκειμένου να φιλοξενήσει τα κεντρικά γραφεία της αυτοκινητοβιομηχανίας Κράισλερ.

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης
Η συλλογή του θεωρείται η μεγαλύτερη του δυτικού κόσμου. Εδώ υπάρχουν έργα από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα. Επιπλέον, υπάρχει θεματική ενότητα με την ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη. Το μουσείο διαθέτει τόσα πολλά εκθέματα που είναι αδύνατο να το επισκεφθείτε ολόκληρο μέσα σε μία μέρα.

Κέντρο Ροκφέλερ
Είναι το μεγαλύτερο ιδιωτικό συγκρότημα του είδους του με 14 κτίρια που ανεγέρθηκαν μεταξύ 1931 και 1940. Το κέντρο έχει γίνει διάσημο για το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο που τοποθετείται τα Χριστούγεννα.

'Αγαλμα της Ελευθερίας
Το άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού της πόλης.
Ηνωμένα Έθνη
Η έκταση των 18 στρεμμάτων δεν ανήκει στο αμερικανικό κράτος, αλλά πρόκειται για διεθνή ζώνη που διαθέτει τα δικά της γραμματόσημα και ταχυδρομείο. Στις ξεναγήσεις που πραγματοποιούνται θα μπορέσετε να δείτε την αίθουσα του Συμβουλίου Ασφαλείας, την αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης και διάφορα έργα τέχνης στους χώρους των Ηνωμένων Εθνών.

Χρηματιστήριο Νέας Υόρκης
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις εργασίες του Χρηματιστηρίου και να σας γίνει ξενάγηση.

Καθεδρικός Ναός Αγίου Πατρικίου
Ο ωραιότερος νεογοτθικού ρυθμού καθεδρικό της Νέας Υόρκης και ο μεγαλύτερος ναός των ΗΠΑ με χωρητικότητα 2500 ατόμων.

Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν
Εδώ βρισκόταν παλιά το ιδιαίτερα αξιόλογο κτίριο του σταθμού της Πενσυλβάνια।

Δημόσια Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης
'Ανοιξε το 1911 και διαθέτει ένα τεράστιο κεντρικό αναγνωστήριο. Κάτω από αυτό υπάρχουν 140 χλμ. ράφια με περισσότερα από 2 εκατομμύρια βιβλία.

Πέμπτη Λεωφόρος
Η πασίγνωστη Πέμπτη λεωφόρος όπου εδώ είναι συγκεντρωμένα τα ακριβότερα καταστήματα της πόλης τα οποία είναι συνιυασμένα με τη χλιδή και τον πλούτο.

Κτίριο της General Electric
Το κτίριο της Τζένεραλ Ελέκτρικ αποτελεί κόσμημα της πόλης.

Metropolitan Opera House
Όλα τα μεγάλα ονόματα η Μαρία Κάλλας, Λουτσιάνο Παβαρότι έχουν τραγουδήσει εδώ.




New York

Tuesday, March 11, 2008

Washington D.C.

Washington DC a beautiful, cosmopolitan city
By Savas Iacovides
Journalist

I have traveled a lot around the world and I have seen many countries and people. Athens is beautiful, but with fumes and traffic chaos. Paris is arrogantly attractive with the French grandeur. London has the old majesty of the old British Empire. Moscow has a sense of tsarist power. Rome has the glory of the “rise and fall” civilization. Brussels is a combination of two cultures. Berlin has the arrogance of the German power. Vienna is the dream of music. Beijing is the secrecy of the East. Jerusalem is a crossroads of cultures, religions and peoples.

Washington, however, is the personification of American power and magic of grace which decorates the largest nation in the world. You have to visit it to realize how beautiful, how majestic and how unforgettable will be.

Of all the cities that I have visited so far as a journalist, three of them really amazed me. Athens with the Parthenon and other monuments, Jerusalem with the characteristics of the known stone buildings, and especially Washington, the federal capital of the United States.

If you like monuments, museums, galleries and concerts, Washington DC is a city structure. And if you are a lover of green, Washington DC is the city that will love for its endless parks and green forests. And if you are interested in shopping, like most Cypriots, Washington is the city you are looking for.

But apart from all this, Washington DC is a city-picture of the American society and culture today. «A melting pot of all tribes of Israel» where the famous American dream becomes a reality for those who want to fight and to prove what they worth.

Savas Iacovides
Journalist

Washington DC is the capitol of the United States. Compared to New York City's architecture with its tall skyscrapers, Washington DC is a very horizontal city. Like New York's Central Park, Washington DC has what is called the Mall. The Mall is a green area bounded on the west by the Lincoln Memorial with the Potomac River in the background.


Towards the East, you'll find the US Capitol Building with its wonderful rotunda. The beauty of Washington DC is due in large part to Pierre Charles L'Enfant, the French architect and engineer responsible for its overall design. Messr L'Enfant designed the city after that of Paris.

Washington, DC attractions are a playground of national treasures – from the Smithsonian museums, monuments and memorials that surround the National Mall to legendary landmarks including the White House, U.S. Capitol Building and the Library of Congress. If you have an eye for art, explore celebrated art galleries like the National Gallery of Art, The Phillips Collection or the Corcoran Gallery of Art.

It is also great culture, breathtaking scenery, shopping, restaurants, clubs, and plenty of things to. The city is one of the best United States travel destinations.

The best part of Washington DC is that once you get here, you don't need a car. The city is made for walking and is a jogger's paradise. Of course if you do get tired, you can take Washington DC's subway trains also known as Metro. 

The majority of museums are free. Among the new museums and sites are the Native American Museum, Botanical Gardens, and of course the Spy Museum. The latter charges a fee but it is well worth it.


Αμερικανικές εικόνες

Του Σάββα Ιακωβίδη
Δημοσιογράφου

Είναι κάποιες συμπτώσεις που εμφανίζονται ξαφνικά ως από μηχανής θεοί εκεί που δεν το περιμένεις. Το τζάμπο της ΤWA είχε καθυστερήσει να φτάσει στην Αθήνα από τη Νέα Υόρκη και μια ομάδα Έλληνες Κύπριοι δημοσιογράφοι που θα πηγαίναμε στις ΗΠΑ, περιδιαβάζαμε τους χώρους του Ελληνικού. Σε τέτοιες περιπτώσεις η πρώτη μου έγνοια είναι να αναζητήσω ένα βιβλιοπωλείο για αγορά βιβλίων. Είναι πολύ χρήσιμα σε μακρινά ταξίδια. Το μάτι μου έπεσε στον «Τροπικό του Αιγόκερω» του Χένρι Μιλλερ.

Όπως είναι γνωστό, ο Αμερικανός αιρετικός αυτός συγγραφέας αναφέρεται στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1930, λίγο πριν το μεγάλο πόλεμο, μια πόλη όπου κυριαρχεί η παραφροσύνη, η φτώχεια, η ανεργία… Λέω, «αυτή την Αμερική πάμε να επισκεφτούμε;». Η σκέψη μου ήταν βέβαια παρατραβηγμένη αφού από τότε μέχρι σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καλπάσει σε όλους τους τομείς και είναι σήμερα η μόνη υπερδύναμη στον κόσμο μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Άσχετο αν ο Χένρι Μίλλερ σε ένα σημείο του βιβλίου του γράφει με απόγνωση: «Κάποια μέρα, καθετί το αμερικανικό θα εξαφανιστεί, θα εξαφανιστεί πιο ολοκληρωτικά απ’ ότι εξαφανίστηκε, ό,τι ήταν ελληνικό, ρωμαϊκό ή αιγυπτιακό».

Πετώντας αντίθετα με τη ροή του χρόνου, φύγαμε από την Αθήνα απογευματάκι και φτάσαμε στη Νέα Υόρκη το βραδάκι όταν ακόμα μόλις είχαν ανάψει τα πρώτα φώτα της πόλης με τους γνωστούς ουρανοξύστες. Στα γρήγορα μπήκαμε σε άλλο αεροπλάνο και πετάξαμε νυχτιάκικα για την ομοσπονδιακή πρωτεύουσα των ΗΠΑ, την Ουάσιγκτον. Εκεί θα μέναμε τις περισσότερες μέρες ως προσκαλεσμένοι του Διεθνούς Κέντρου Δημοσιογράφων.

Οι Αμερικανοί είναι λαός ευγενής. Μπορεί να δείτε στην απέραντη αυτή χώρα «όλες τις φυλές του Ισραήλ» και ακόμα περισσότερες. Όμως οι άνθρωποι της είναι ευγενείς σε όλες εκείνες τις μικρολεπτομέρειες της καθημερινής ζωής που σε κάνουν να νιώθεις άνετα. Όταν σου απευθύνουν το λόγο, λες και σε γνωρίζουν εδώ και χρόνια. Όπως, ας πούμε, η μαύρη Λίντα από το Μπρούκλιν που βρέθηκε πωλήτρια σε υπεραγορά της Σαβάννα, στη Νότια Καρολίνα. «Πώς είστε κύριε;», ήταν η πρώτη ερώτησή της όταν πλησιάζετε στο ταμείο, στις 10 η ώρα τη νύχτα, αφού κάνατε τα ψώνια σας. Μην παραξενεύεστε. Στις ΗΠΑ όλα είναι ανοικτά μέχρι αργά το βράδυ. Τα ρωτάω, επειδή μου φαίνεται ότι δεν ήταν από εκείνα τα μέρη.

-Εσείς τι λέτε; Από πού είμαι; Και μου απαντά αμέσως: Είμαι από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και εργάζομαι εδώ στη Σαβάννα. Αφού πληρώσετε, σας αποχαιρετά με ένα πλατύ χαμόγελο: -Καλά να περάσετε το βράδυ σας, κύριε!

Σας είπαμε προηγουμένως ότι όλα είναι ανοικτά μέχρι τα μεσάνυκτα ή και όλο το 24ωρο. Οι Αμερικανοί εργάζονται εφτά μέρες τη βδομάδα, τουλάχιστον οι περισσότεροι. Δηλαδή μπορείτε, ας πούμε, να κάνετε τα ψώνια σας και το Σάββατο και την Κυριακή στα λεγόμενα «Μολς» (τεράστια συμπλέγματα καταστημάτων όπου μπορείτε να βρείτε και να ψωνίσετε τα πάντα).

Μπορείτε επίσης να βρείτε ανοικτά βιβλιοπωλεία, άλλα καταστήματα, μουσεία, πινακοθήκες, κέντρα, φαρμακεία, ποτοπωλεία, υπεραγορές, κ.τ.λ. Εκεί δεν υπάρχουν ωράρια, με τη στενή έννοια του όρου που αποδίδουμε εμείς, αλλά το σύστημα της βάρδιας και λειτουργεί η φιλοσοφία «εν τη καταναλώσει το κέρδος».

Έτσι έχει δημιουργηθεί μια υπερκαταναλωτική μανία στους Αμερικανούς που μπολιάζει αυτόματα και χωρίς να το θέλετε και εσάς που για πρώτη ίσως φορά πατάτε το πόδι σας στη μεγάλη αυτή χώρα. Είναι ο παράδεισος του καταναλωτισμού και η ένσαρκη προσωποποίηση του καπιταλισμού. Το κέρδος είναι η κινητήρια δύναμη στην οποία όλοι υποτάσσονται ή παρασύρονται και για την οποία δουλεύουν. Άλλωστε δεν είναι αυτή η ιδέα και η αντίληψη της ελεύθερης οικονομίας; Στην Αμερική ουσιαστικά δεν γνωρίζουν περί πενθήμερης και περί κλεισίματος καταστημάτων, υπεραγορών κ.τ.λ. των ώρα που οι καταναλωτές σχολνούν από τις δουλειές τους. Αφού στόχος όλων είναι ο καταναλωτής, του παρέχουν όλες τις διευκολύνσεις για να… εκτονωθεί ψωνίζοντας.


Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν στρατευθεί στην καλλιέργεια της υπερκατανάλωσης. Τα τηλεοπτικά κανάλια δε σε αφήνουν να παρακολουθήσεις μια ταινία ή ένα έργο. Κάθε πέντε λεπτά σε βομβαρδίζουν με διαφημίσεις προϊόντων, για προσφορές που δεν ξανάγιναν, για καταπληκτικές εκπτώσεις διαρκείας που κατρακυλούν κυριολεκτικά στα πόδια και στις τσέπες του καταναλωτή, για τιμές που ούτε καν τις ονειρεύεστε.

Να φανταστείτε ότι στη Ουάσιγκτον και κυρίως στη Νέα Υόρκη ψωνίζετε ό,τι θέλετε στη μισή τιμή, παρά εδώ στην Κύπρο. Στις άλλες Πολιτείες, οι τιμές είναι ακόμα πιο χαμηλές. Κι όταν μιλάμε για εκπτώσεις, εννοούν πραγματικές εκπτώσεις, όχι φανταστικές ή ψεύτικες, όπως καταγγέλλεται συχνά στον τόπο μας. Ένα υποκάμισο που θα το αγοράζατε, ας πούμε 29.99 δολάρια με την έκπτωση το παίρνετε με 14.99 δολάρια. Και προσέξτε ένα σημαντικό στοιχείο που σχετίζεται άμεσα την ψυχολογία του καταναλωτή-πελάτη: Δεν μιλάνε για 30 δολάρια αλλά για 29.99 δολάρια. Δεν αναγράφουν 10 δολάρια αλλά 9.99 δολάρια. Δεν λένε 60 δολάρια ή 50 δολάρια για ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, αλλά 49.99 ή 59.99 δολάρια.

Βέβαια αυτό γίνεται κάπως και εδώ, αλλά εκεί υπάρχει και λειτουργεί ολόκληρη φιλοσοφία που αφορά τις καταναλωτικές τάσεις και επιθυμίες ή αρνήσεις του πολίτη. Να φανταστείτε ότι εφημερίδες και εταιρίες ή υπεραγορές γνωρίζουν μέσω τω ηλεκτρονικών υπολογιστών πότε οι Αμερικανοί ψωνίζουν, τι ψωνίζουν, ποια είδη προτιμούν περισσότερο, γιατί απορρίπτου άλλα είδη, πότε πηγαίνουν στην υπεραγορά, τι επιθυμούν και σε ποιες τιμές τα θέλουν και πως πληρώνουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό φακέλωμα στην ιστορία του ανθρώπου. Τίποτα δεν μένει κρυφό, όλα είναι γνωστά και τοποθετημένα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και μάλιστα… νόμιμα.

Ο Αμερικανός πολίτης είναι κυριολεκτικά γυμνός μπροστά στην επέλαση των γιγάντων της κατανάλωσης. Αυτό που συμβαίνει είναι φανταστικό όσο και ανατριχιαστικό στις διαστάσεις που έχει προσλάβει. Τεράστιες μάζες πολιτών-καταναλωτών τηλεκατευθύνονται από τη διαφήμιση και το μάρκετιγκ ως πρόβατα και ως σύγχρονοι λωτοφάγοι στις υπεραγορές και τα «Μολς».


Στα «Μολς» μπορείτε να βρείτε και του πουλιού το γάλα. Οι Αμερικανοί τα χρησιμοποιούν και ως χώρους αναψυχής και εκτόνωσης. Και αφού κάνουν τα ψώνια τους, θα γευματίσουν ή θα πάρουν το βραδινό τους σε ένα από τα πάρα πολλά και φτηνά εστιατόρια έτοιμου φαγητού, όπου επίσης δυσκολεύεστε τι να πρωτοδιαλέξετε για να γάτε. Οικογένειες, ζευγαράκια, ηλικιωμένοι, χρησιμοποιούν αυτά τα «Μολς» και ως χώρους κοινωνικής συνάντησης και για να περάσουν το χρόνο τους και να ξεφύγουν από το καθημερινό άγχος της δουλειάς.


Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η Αμερική. Να μιλήσουμε για την τηλεόραση τους και τον τρόπο που τη χρησιμοποιούν. Είναι το εργαλείο του πιο μαζικού, του πιο φρενήρους και του πιο μαστιγωτικού βομβαρδισμού του πολίτη σε ρυθμούς που σου κόβουν την ανάσα. Ή σε κάνουν να τη σιχαθείς. Είναι πρώτα τα λεγόμενα «κομμέρσιαλς» (ας μας συγχωρεθούν οι γλωσσικοί βαρβαρισμοί), δηλαδή όλες εκείνες οι επιθετικές, αστείες, γλυκερές, εκκωφαντικές, παιδικές ή σοβαρές διαφημίσεις προϊόντων πάσης φύσεως.

Η τηλεόραση είναι ο ισχυρότερος μοχλός διαμόρφωσης της καταναλωτικής μανίας των Αμερικανών. Αρκεί να σας πούμε ότι οι Αμερικανοί περνούν κάθε μέρα 6-7 ώρες από τη ζωή τους μπροστά στην τηλεόραση. Τα λεγόμενα «τοκ-σιόου» (λογοθεάματα), είναι το πασατέμπο. Δεν μπορείς να ανοίξεις κανάλι και να μη βρεθείς μπροστά σε μια καλοστημένη επιχείρηση προβολής των πάντων. Πολιτικές συζητήσεις, κοινωνικές, θρησκευτικές, αθλητικές και πάντα με ακροατήριο που συμμετέχει και κρίνει και ανακρίνει και παίζει το ρόλο συνηγόρου ή κατήγορου.


Η Παμ είναι μια μαύρη μητέρα που βγήκε σε ένα «τοκ-σιόο» για να αποκαλύψει μπροστά στις κάμερες και το κοινό, αλλά και σε εκατομμύρια τηλεθεατές που την παρακολουθούσαν ότι ο 4χρονος γιος της θέλει να τη… σκοτώσει! Θεέ και Κύριε! Ανατριχιάζει το ακροατήριο αλλά ο παρουσιαστής επιμένει. «Θέλεις να σκοτώσεις τη μητέρα σου;» ερωτά τον τετράχρονο πιτσιρικά που συστρέφεται αμήχανα στην καρέκλα του, παίζει με το μικρόφωνο που του έβαλαν στο πουκάμισό του φαίνεται να τα έχει χαμένα, αλλά απαντά με παιδική αθωότητα: «Ναι, θέλω να τη σκοτώσω». «Γιατί;» επιμένει ο παρουσιαστής και σαν από ταινία μυστηρίου, στο στούτιο επικρέμαται η αγωνία… Ανασηκώνει τους ώμους ο τετράχρονος, ένδειξη ότι δεν ξέρει τους λόγους. Η μητέρα του λέγει ότι ο γιος της είναι υπερκινητικός, δεν σταματά να αναποδογυρίζει πράγματα στο σπίτι και να, η κάμερα να κάνει ζουμ στο δωμάτιο του μικρού που είναι ένας στάβλος. Συγκλονίζεται το ακροατήριο αλλά κανείς δεν εξηγεί πού είναι ο πατέρας και γιατί η μητέρα φοβάται τον τετράχρονο για της… Και βέβαια κανείς δεν λέγει πόσα πλήρωσε το κανάλι για να έχει αυτή την «ιστορία».


Ένας δωδεκάχρονος εμφανίζεται σε ένα άλλο «τοκ-σιόου» με τη μητέρα του που τον καταγγέλλει ότι τη δέρνει. Το ακροατήριο παίζει πάλι το ρόλο του δικαστή και συνηγόρου, οπότε ξαφνικά εμφανίζεται στη σκηνή του στούτιο –το θέατρο δεν θα είχε καλύτερη παράσταση…- μια άλλη κοπελίτσα που είχε πάρει μέρος σε ένα «τοκ-σιόου» πέρσι. Τότε οι τηλεθεατές είχαν δει μια 13χρονη-14χονη κοπελίτσα έντονα βαμμένη και μακιγιαρισμένη που ήθελε να ζήσει τη μεγάλη ζωή, που δεν αγαπούσε τη μητέρα της και την ύβριζε. Τώρα βλέπουμε μια νεαρή αμακιγιάριστη, συνεσταλμένη που δηλώνει ότι υπεραγαπά μέχρι θανάτου τη μητέρα της. Και αμέσως το ακροατήριο ξεσπά σε χειροκροτήματα ενώ ο παρουσιαστής με έκδηλη ικανοποίηση ανακοινώνει ότι είναι χάρη στο «τοκ-σιόου» του σταθμού που σημειώθηκε η αλλαγή και το χάππι-εντ… Δάκρυα από τη μάνα του 12χρονου που τη δέρνει ο γιος της και ξανά χειροκροτήματα από το ακροατήριο για τη… σωστική αποστολή του καναλιού.


Αλλά και ο χοντρός Τζέφρι, ο μαύρος και η επίσης χοντρή Μέλανι, η μαύρη, που τσακώθηκαν και αποφάσισαν να δημοσιοποιήσουν τους καβγάδες τους αλλά χάρη στο τηλεοπτικό «τοκ-σιόου» ξανάσμιξαν, ξανάδωσαν όρκους αιώνιας αγάπης, δάκρυσε η Μέλανι και, ω! του τηλεοπτικού… θαύματος, ένας ιερέας εμφανίζεται στο στούτιο και… ξαναπαντρεύει, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, τον χοντρό Τζέφρι με την επίσης χοντρή Μέλανι. Και όλα ενώπιον ακροατηρίου και μάρτυρες εκατομμύρια Αμερικανούς που συγκινούνται από τέτοιες στημένες (και προφανώς ακριβοπληρωμένες) σαπουνόπερες.


Η αμερικανική κοινωνία είναι η κοινωνία της ανοχής. Είναι η λεγόμενη permissive society (ανεκτική κοινωνία). Το ξενοδοχείο που μέναμε οι Κύπριοι δημοσιογράφοι είναι κοντά σε περιοχή που συγκυριακά ανθεί η ομοφυλοφιλία. Μη σας παραξενεύει, αυτό δεν ενοχλεί κανέναν εκτός από εμάς που σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής μας και τέθηκαν σε δοκιμασία οι περί ηθικής και κοινωνίας αρχές και «πιστεύω» μας. Απορήσαμε, ενοχληθήκαμε, παραξενευτήκαμε αλλά για τους Αμερικανούς ούτε καρφάκι.

Μάλιστα σε μια έντονη συζήτηση που είχαμε με την Κάθριν, μια Αμερικανίδα του προγράμματος που παρακολουθούσαμε, μας είπε: «Σας ενοχλούν οι ομοφυλόφιλοι; Σας έχουν πειράξει; Σας έχουν κάνει οποιοδήποτε κακό; Αφού δεν σας έχουν κάνει ο,τιδήποτε, ας κάνουν ό,τι θέλουν. Είμαστε ελεύθερη χώρα και ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, φτάνει να μην ενοχλεί τον πλησίον του. Ο καθένας διαθέτει το σώμα του όπως θέλει. Αν αυτό δεν ενοχλεί τους ίδιους, γιατί να ενοχλεί εμένα;».

Άντε τώρα να της εξηγήσει ότι εμείς είμαστε διαφορετικά μεγαλωμένοι με τις γνωστές ελληνοχριστιανικές αρχές που κονταροχτυπιούνται με τη δήθεν ανεκτική αμερικανική κοινωνία και τις ελευθερίες της. Εκείνο που κάνει τους Αμερικανούς να ξεχωρίζουν είναι, πιστεύω, ο αυθορμητισμός και η αμεσότητα στις προσεγγίσεις τους, στις αποφάσεις τους, στα λεγόμενα τους και φυσικά στις πράξεις τους. Και προπάντων η πολύ δραστήρια και η εξ αυτού πολύ ενεργητική και αποτελεσματική συμμετοχή τους στα κοινά. Όλοι σχεδόν ανήκουν σε κάθε είδους σύλλογο και οργάνωση. Όλοι κάτι προασπίζουν, κάτι υποστηρίζουν, κάτι επικρίνουν, κάτι διεκδικούν, κάτι απαιτούν γιατί ξέρουν τα δικαιώματά τους.

Μόνο στην Αμερική, π.χ. οι βουλευτές και οι γερουσιαστές αλλά και οι Κυβερνήσεις και όλοι οι κατέχοντες δημόσιο αξίωμα βομβαρδίζονται κυριολεκτικά από επιστολές και «φαξ» και τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας όταν, κατά την άποψη των πολιτών, δεν ενεργούν σωστά. Η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ είναι η δύναμη που κανείς, πολιτικός ή οικονομικός, κοινωνικός ή θρησκευτικός παράγοντας μπορεί να αγνοεί.

Η αμερικανική κοινωνία είναι σχεδόν βάρβαρα καταναλωτική αλλά οι καταναλωτές ξέρουν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Αντιπαραβάλετέ τους προς τους Κύπριους καταναλωτές και θα σας πιάσει μαύρη απελπισία.


Οι μεγάλες πληγές της αμερικανικής κοινωνίας, που ήδη βρίσκεται με φοβερούς διασκελισμούς στον 21ο αιώνα, είναι το έγκλημα, τα ναρκωτικά και η μάστιγα του έιτς, χώρια η κοινωνική ανισότητα και η ανέχεια που δέρνει κυρίως τους μαύρους. Στη λεωφόρο Κοννέκτικατ είδαμε μια μέρα μια συγκλονιστική σκηνή: Ένας νεαρός, θύμα του έιτς καθόταν κατάχαμα, στη σκιά των υπερπολυτελών καταστημάτων και πολυκατοικιών και κρατούσε μια πινακίδα που έγραφε: «Έι, είμαι θύμα του έιτς. Οι γονείς μου με πέταξαν έξω από το σπίτι όταν χρειαζόμουν την υποστήριξή τους. Βοηθήστε με παρακαλώ».

Το έγκλημα ανησυχεί και τον Πρόεδρο. Έτσι δεν διστάζει να εμφανίζεται σε διαφημιστικά φιλμάκια, δίπλα από την ανήλικη Στέισι που γλύτωσε από το έγκλημα και τα ναρκωτικά, για να επικαλεστεί τη βοήθεια των Αμερικανών στον πόλεμο της Κυβέρνησής του ενάντια στη μάστιγα του εγκλήματος και των ναρκωτικών.


Λεωρόρος Πενσυλβανίας και απέναντί μου είναι το νεοκλασικό, ελληνιστικό κτίριο των Αρχείων του Αμερικανικού Έθνους. Ένιωσα οργή και απόγνωση για την κατάντια του δικού μας κράτους. Και αμέσως το είπα στους συναδέλφους Ιωσήφ και Φοίβο. «Πού είναι τα δικά μας επίσημα αρχεία; Οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και οι Υπουργοί και οι Πρόεδροι της Βουλής και οι άλλοι καρεκλοκένταυροι που ήρθαν τόσες φορές στην Ουάσιγκτον, δεν έτυχε να δουν αυτό το κτίριο και να πάρουν ιδέες, αν όχι για τίποτε άλλο;»

Υπάρχει και ένα άλλο θέμα που θέλω να επισημάνω με αυτή την ευκαιρία προς πάντα αρμόδιο – αν υπάρχει ακόμα αυτή η φυλή υπεύθυνων ανθρώπων… - βλέποντας τα υπέρκαλλα κτίρια της Ουάσιγκτον: Δεν υπάρχει κανείς με όραμα και προοπτική ώστε να αποφασιστεί επιτέλους ένα γενικό σχέδιο πολεοδομίας και ρυμοτομίας για αυτές τις πόλεις μας που έγιναν πόλεις κανίβαλοι, χωρίς ταυτότητα, χωρίς στιλ, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς δείγματα καλής αρχιτεκτονικής;

Η Ουάσιγκτον, όπως και η Ιερουσαλήμ, είναι δείγματα προς μίμηση πόλεων που έχουν προσωπικότητα και ομορφιά και αρχοντιά και μέτρο. Από το 1793 η Ουάσιγκτον σχεδιάστηκε με βάση σχέδιο που είχε προοπτική στο χρόνο. Πλατιές λεωφόρους, εξίσου πλατιά πεζοδρόμια, τεράστιοι χώροι για πάρκα και για πράσινο που το αγαπούν και το περιποιούνται σαν τα μάτια τους. Εντάξει, μπορεί να έχουν συχνές βροχές αλλά και η Πολιτεία και οι πολίτες επιδεικνύουν φοβερό ενδιαφέρον για το καθένα δέντρο που υπάρχει στην πόλη ως εάν να είναι παιδί τους. Η Ουάσιγκτον είναι μια πολύ όμορφη πόλη που αξίζει να επισκεφθείτε, έστω μια φορά στη ζωή σας.


Στα πλαίσια της 15ημερης παραμονής μας στις ΗΠΑ, επισκεφθήκαμε και τη Νότια Καρολίνα και τις πόλεις Σαβάννα και Μπιούφορ και συναντηθήκαμε με τους εκδότες και διευθυντές τοπικών εφημερίδων. Ούτε σύγκριση βέβαια η δουλειά τους με τη δική μας. Εμείς… είμαστε χρόνια πίσω όσον αφορά συνθήκες εργασίας και διευκολύνσεων, αλλά το άγχος και η πίεση του χρόνου είναι πίεση για όλους…

Η Αμερική είναι άλλος πλανήτης, άλλη νοοτροπία, άλλος κόσμος, άλλος πολιτισμός, ηλεκτρονικός αλλά και προσγειωμένος, μια τεράστια χοάνη ανθρώπων και φυλών που δικαιούνται να έχουν την υπεροψία της δύναμης, της μόνης υπερδύναμης από την οποία και εμείς εξαρτιόμαστε. Η Αμερική είναι ένα άλλο πλανητικό σύστημα που ήδη καλπάζει στον 21ο αιώνα όταν εμείς εδώ αγκομαχούμε για να προλάβουμε, κάθιδροι, το τέλος του παρόντος αιώνα. Το μέλλον των μεγάλων και η μοίρα των μικρών…

Σάββας Ιακωβίδης
Δημοσιογράφος

Εφημερίδα «Σημερινή» 1.7.1996



Washington DC