River and maritime port, Sulina is the easternmost city of Romania and the European Union
Σουλίνα – το πολυομολογιακό νεκροταφείο Ποτάμι και θαλάσσιο λιμάνι, η Sulina είναι η ανατολικότερη πόλη της Ρουμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Δούναβη και έγινε καλοκαιρινό τουριστικό αξιοθέατο τη δεκαετία του '70 του περασμένου αιώνα για όσους ήθελαν να ανακαλύψουν τις ομορφιές του Δέλτα του Δούναβη και ταυτόχρονα να απολαύσουν την άγρια παραλία, με πολύ ψιλή άμμο, από τη Μαύρη Θάλασσα.
Τα ιστορικά κτίρια της Sulina θυμίζουν την εποχή της ακμής της πόλης, όταν εδώ βρισκόταν η έδρα της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Δούναβη, η οποία είχε τον ρόλο να διασφαλίσει τη ναυσιπλοΐα όλων των πλοίων στον Δούναβη, ανεξαρτήτως σημαίας, σύμφωνα με τη Συνθήκη. του Παρισιού από το 1856. για τη ναυσιπλοΐα του μεσαίου βραχίονα του Δούναβη ήταν ένα σύνθετο έργο, που πραγματοποιήθηκε σε διάφορα στάδια και συντονίστηκε από τον Άγγλο μηχανικό Charles Hartley, επίσης σύμβουλο στο έργο της Διώρυγας του Σουέζ.
In the second half of the 19th century, consulates, shipowners' and merchants' offices functioned in Sulina, big business was done, especially with grain, and the town had become prosperous. In the buildings on the wharf, on the right bank of the Danube, there were, of course, also many pubs. Many of the old buildings of Sulina disappeared during the communist period, being replaced by blocks of flats. For visitors, in addition to the old buildings that have been preserved, including that of the headquarters of the European Commission of the Danube, the multi-confessional cemetery is also an attraction, testimony to the cosmopolitan life of Sulina in the past. It was established in 1864 and was administered by the European Commission of the Danube. Businessmen, princesses, women of legend, pirates, sailors, locals and adventurers from all over the world sleep their eternal sleep here, in a common cemetery for all religions.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα λειτουργούσαν στη Σουλίνα προξενεία, γραφεία εφοπλιστών και εμπόρων, γίνονταν μεγάλες δουλειές, κυρίως με σιτηρά, και η πόλη είχε ευημερήσει. Στα κτίρια στην προβλήτα, στη δεξιά όχθη του Δούναβη, υπήρχαν φυσικά και πολλές παμπ. Πολλά από τα παλιά κτίρια της Σουλίνα εξαφανίστηκαν κατά την κομμουνιστική περίοδο και αντικαταστάθηκαν από πολυκατοικίες. Για τους επισκέπτες, εκτός από τα παλιά κτίρια που έχουν διατηρηθεί, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού γραφείου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Δούναβη, το πολυομολογιακό νεκροταφείο αποτελεί και αξιοθέατο, μαρτυρία της κοσμοπολίτικης ζωής της Sulina στο παρελθόν. Ιδρύθηκε το 1864 και διοικούνταν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Δούναβη. Επιχειρηματίες, πριγκίπισσες, γυναίκες του θρύλου, πειρατές, ναυτικοί, ντόπιοι και τυχοδιώκτες από όλο τον κόσμο κοιμούνται τον αιώνιο ύπνο τους εδώ, σε ένα κοινό νεκροταφείο για όλες τις θρησκείες.
Valentin Lavric, teacher in Sulina and member of the Discover Sulina Association, an organization that promotes this tourist destination, presents visitors with the stories of the many people who sleep their eternal sleep in this cemetery with areas reserved for Catholics, Protestants, Jews, Turks, Lipovian Russians and Orthodox , mostly Greeks and Romanians. In the Orthodox area you can also see the grave of a pirate from Sulina, as I learned from Valentin Lavric: "The most wanted monument, the Pirate Monument. His name is Gheorghios Kontogouris who was an "areistos politeisis". that is, say he was a good citizen, Normal, if you take from the rich and give to the poor, a kind of Robin Hood, the world appreciated him! Born in Kefalonia, he lives for 33 years and dies in Sulina, on March 25, the national day of Greece, the Annunciation.
Ο Valentin Lavric, δάσκαλος στη Σουλίνα και μέλος του Discover Sulina Association, μιας οργάνωσης που προωθεί αυτόν τον τουριστικό προορισμό, παρουσιάζει στους επισκέπτες τις ιστορίες πολλών ανθρώπων που κοιμούνται τον αιώνιο ύπνο τους σε αυτό το νεκροταφείο με χώρους προορισμένους για Καθολικούς, Προτεστάντες, Εβραίους, Τούρκους , Λιπόβιοι Ρώσοι και Ορθόδοξοι, κυρίως Έλληνες και Ρουμάνοι. Στην ορθόδοξη περιοχή μπορείτε επίσης να δείτε τον τάφο ενός πειρατή από τη Sulina, όπως έμαθα από τον Valentin Lavric: «Το πιο περιζήτητο μνημείο, το μνημείο των πειρατών. Ονομάζεται Γεώργιος Κοντογούρης που ήταν «άρειστος πολιτικός». δηλαδή ας πούμε ήταν καλός πολίτης, Κανονικός, αν πάρεις από τους πλούσιους και δώσεις στους φτωχούς, ένα είδος Ρομπέν των Δασών, τον εκτίμησε ο κόσμος! Γεννημένος στην Κεφαλονιά, ζει 33 χρόνια και πεθαίνει στη Σουλίνα, στις 25 Μαρτίου, εθνική εορτή της Ελλάδας, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
The tomb is erected by the adelphos, that is, by his brother Grigorios. At the feet we see the skull and also the bones of the leg, being in this way attested the only pirate grave in Europe. How was piracy done then? I was telling you about the ox. He was walking with his pet on the beach, he would put a wooden stick between its horns with some lanterns hanging from it. Offshore ships could see lights moving, they said it was a port maneuver, meaning there was enough depth. They went full speed ahead and ran aground on the sandbar. That's why there were no fights like in the Caribbean or I know in the novel "All Sails Up", but this time there was some kind of robbery on the shore. In this way it seems that he got rich because we will also see his brother's tomb, which is much bigger, more imposing."
Τον τάφο τον έφτιαξε ο αδελφός του Γρηγόριος. Στα πόδια βλέπουμε το κρανίο αλλά και τα οστά του ποδιού, που μαρτυρείται έτσι ο μοναδικός πειρατικός τάφος στην Ευρώπη. Πώς γινόταν τότε η πειρατεία; Σου έλεγα για το βόδι. Περπατούσε με το κατοικίδιό του στην παραλία, έβαζε ένα ξύλινο ραβδί ανάμεσα στα κέρατά του με μερικά φαναράκια να κρέμονται από αυτό. Τα υπεράκτια πλοία μπορούσαν να δουν τα φώτα να κινούνται, είπαν ότι ήταν ελιγμός στο λιμάνι, που σημαίνει ότι υπήρχε αρκετό βάθος. Προχώρησαν ολοταχώς και προσάραξαν στην άμμο. Γι' αυτό δεν έγιναν καβγάδες όπως στην Καραϊβική ή ξέρω στο μυθιστόρημα «Όλα τα πανιά επάνω», αλλά αυτή τη φορά έγινε κάποιου είδους ληστεία στην ακτή. Με αυτόν τον τρόπο φαίνεται ότι πλούτισε γιατί θα δούμε και τον τάφο του αδελφού του, που είναι πολύ μεγαλύτερος, πιο επιβλητικός».
In 1871, the year of the disappearance of the pirate Gheorghios Kontogouris, the lighthouse that showed ships the way to Sulina port had just been put into operation. Today it is known as the Old Lighthouse and is located far from the seashore, inside the small town located at the confluence of the Danube and the Black Sea. Every year, the land advances by a few meters due to the alluvium that the Danube brings and deposits around the mouths of the sea. Moreover, due to this phenomenon, a strip of land was formed between the Sulina and Chilia arms, which became a nesting place for many birds. It is a strictly protected area, which can be admired by tourists only from a distance, from the boat with which they travel, on excursions, on the canals and lakes of the Danube Delta.
Ο Valentin Lavric, δάσκαλος στη Σουλίνα και μέλος του Discover Sulina Association, μιας οργάνωσης που προωθεί αυτόν τον τουριστικό προορισμό, παρουσιάζει στους επισκέπτες τις ιστορίες πολλών ανθρώπων που κοιμούνται τον αιώνιο ύπνο τους σε αυτό το νεκροταφείο με χώρους προορισμένους για Καθολικούς, Προτεστάντες, Εβραίους, Τούρκους , Λιπόβιοι Ρώσοι και Ορθόδοξοι, κυρίως Έλληνες και Ρουμάνοι. Στην ορθόδοξη περιοχή μπορείτε επίσης να δείτε τον τάφο ενός πειρατή από τη Sulina, όπως έμαθα από τον Valentin Lavric: «Το πιο περιζήτητο μνημείο, το μνημείο των πειρατών. Ονομάζεται Γεώργιος Κοντογούρης που ήταν «άρειστος πολιτικός». δηλαδή ας πούμε ήταν καλός πολίτης, Κανονικός, αν πάρεις από τους πλούσιους και δώσεις στους φτωχούς, ένα είδος Ρομπέν των Δασών, τον εκτίμησε ο κόσμος! Γεννημένος στην Κεφαλονιά, ζει 33 χρόνια και πεθαίνει στη Σουλίνα, στις 25 Μαρτίου, εθνική εορτή της Ελλάδας, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Τον τάφο τον έφτιαξε ο αδελφός του Γρηγόριος. Στα πόδια βλέπουμε το κρανίο αλλά και τα οστά του ποδιού, που μαρτυρείται έτσι ο μοναδικός πειρατικός τάφος στην Ευρώπη. Πώς γινόταν τότε η πειρατεία; Σου έλεγα για το βόδι. Περπατούσε με το κατοικίδιό του στην παραλία, έβαζε ένα ξύλινο ραβδί ανάμεσα στα κέρατά του με μερικά φαναράκια να κρέμονται από αυτό. Τα υπεράκτια πλοία μπορούσαν να δουν τα φώτα να κινούνται, είπαν ότι ήταν ελιγμός στο λιμάνι, που σημαίνει ότι υπήρχε αρκετό βάθος. Προχώρησαν ολοταχώς και προσάραξαν στην άμμο. Γι' αυτό δεν έγιναν καβγάδες όπως στην Καραϊβική ή ξέρω στο μυθιστόρημα «Όλα τα πανιά επάνω», αλλά αυτή τη φορά έγινε κάποιου είδους ληστεία στην ακτή. Με αυτόν τον τρόπο φαίνεται ότι πλούτισε γιατί θα δούμε και τον τάφο του αδελφού του, που είναι πολύ μεγαλύτερος, πιο επιβλητικός».
In 1871, the year of the disappearance of the pirate Gheorghios Kontogouris, the lighthouse that showed ships the way to Sulina port had just been put into operation. Today it is known as the Old Lighthouse and is located far from the seashore, inside the small town located at the confluence of the Danube and the Black Sea. Every year, the land advances by a few meters due to the alluvium that the Danube brings and deposits around the mouths of the sea. Moreover, due to this phenomenon, a strip of land was formed between the Sulina and Chilia arms, which became a nesting place for many birds. It is a strictly protected area, which can be admired by tourists only from a distance, from the boat with which they travel, on excursions, on the canals and lakes of the Danube Delta.
Το 1871, έτος της εξαφάνισης του πειρατή Γεώργιου Κοντογούρη, μόλις είχε τεθεί σε λειτουργία ο φάρος που έδειχνε στα πλοία το δρόμο προς το λιμάνι της Σουλίνας. Σήμερα είναι γνωστός ως Παλιός Φάρος και βρίσκεται μακριά από την ακτή, μέσα στη μικρή πόλη που βρίσκεται στη συμβολή του Δούναβη με τη Μαύρη Θάλασσα. Κάθε χρόνο η στεριά προχωρά κατά μερικά μέτρα λόγω των προσχώσεων που φέρνει ο Δούναβης και εναποθέτει γύρω από τις εκβολές της θάλασσας. Εξάλλου, λόγω αυτού του φαινομένου, σχηματίστηκε μια λωρίδα γης μεταξύ των βραχιόνων Sulina και Chilia, η οποία έγινε τόπος φωλιάς για πολλά πουλιά. Είναι μια αυστηρά προστατευόμενη περιοχή, την οποία μπορούν να θαυμάσουν οι τουρίστες μόνο από απόσταση, από το σκάφος με το οποίο ταξιδεύουν, στις εκδρομές, στα κανάλια και τις λίμνες του Δέλτα του Δούναβη.
Stefan Baciu facebook
Stefan Baciu facebook
