Andreas Philippou Matsis a modern odysseus

Ανδρέας Φιλίππου Μάτσης, ο σύγχρονος οδυσσέας

Andreas Philippou Matsis the 18-year-old teenager left Palaichori, a small but beautiful village of Cyprus, for a better life in the distant New Zealand. As a real modern odysseus, Andreas arrived to New Zealand in May 1947.
Ο νεαρός τότε Ανδρέας Φιλίππου Μάτσης 18 μόλις χρόνων, έφυγε από το Παλαιχώρι, το μικρό αλλά όμορφο χωριό του στην Κύπρο και ξεκίνησε για μια καλύτερη ζωή στη μακρινή Νέα Ζηλανδία. Ως πραγματικός σύγχρονος οδυσσέας, ο Ανδρέας έφθασε στη Νέα Ζηλανδία το Μάιο του 1947.

World War II ravaged Europe. Left behind many wounds, dead (60 million), missing persons, ruined cities, refugees, displaced persons, orphaned children and generally very difficult living conditions. People were trying to rebuild their lives in dramatic poverty and humiliation.Postwar Europe, devastated from the war, continued to suffer poverty, starvation, and political unrest. 1945 was so difficult that it has been called Year Zero. In 1947, many cities were in ruins, millions of people across Europe were still being held in displaced persons camps or milling around, looking for somewhere to settle.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστρεψε την Ευρώπη. Άφησε πίσω του πολλές πληγές, νεκρούς (60 εκατομμύρια), αγνοούμενους, καταστραμένες πόλεις, πρόσφυγες, εκτοπισθέντες, ορφανά και γενικά πολύ δύσκολες συνθήκες ζωής. Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους μέσα σε δραματικές συνθήκες φτώχειας και ταπείνωσης.Η μεταπολεμική Ευρώπη που επλήγη από τον πόλεμο, συνέχισε να υποφέρει από τη φτώχεια, την πείνα και την πολιτική αστάθεια. Το 1945 ήταν τόσο δύσκολο ώστε να χαρακτηριστεί τότε ως Έτος Μηδέν. Πολλές πόλεις έγιναν ερείπια, πολλά εκατομμύρια ανθρώπων σε ολόκληρη την Ευρώπη εξακολουθούσαν να κρατούνται σε στρατόπεδα εκτοπισμένων ατόμων ή έψαχναν για να εγκατασταθούν κάπου.

War and economic depression disrupted immigration at various times, but there was another surge of immigration to New Zealand in the decades after the Second World War.
Ο πόλεμος και η οικονομική ύφεση διαταράσσει τη μετανάστευση σε διάφορες χρονικές περιόδους, αλλά υπήρχε ένα άλλο κύμα μετανάστευσης στη Νέα Ζηλανδία στις δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Soon after the war, living conditions in Cyprus were not the best. Andreas had a dream... He followed his dream to arrive to distant New Zealand.
Αμέσως μετά τον πόλεμο, οι συνθήκες ζωής στην Κύπρο δεν ήταν και οι καλύτερες. Ο Ανδρέας είχε ένα όνειρο... Ακολούθησε το όνειρο του στη μακρινή Νέα Ζηλανδία.

Cyprus was a British colony at that time and therefore it wasn’t difficult to get a visa for New Zealand, let alone he has already relatives there. A trip to the other side of the Earth seemed like a dream.
Η Κύπρος ήταν τότε Βρετανική αποικία και δεν ήταν δύσκολο, να εξασφαλιστεί η απαραίτητη θεώρηση βίζας. Είχε ήδη και συγγενείς εκεί. Ένα ταξίδι στην άλλη άκρη της Γης που φάνταζε σαν όνειρο.

The ticket cost was relatively high at that time says Andreas Matsis remembers, the living conditions on ship weren’t that bad and there were first-, second- and third-class passengers.
Το εισιτήριο ήταν σχετικά ακριβό λέει ο Ανδρέας. Θυμάται επίσης ότι οι συνθήκες διαβίωσης στο πλοίο δεν ήσαν τόσο άσχημες και υπήρχαν πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας εισιτήρια.

The long journey started from the port of Limassol on March 8, 1947. Its first passengers 29 British and four Greek boarded at Limassol, in Cyprus. And they arrived in Melbourne on May 21, 1947 after a 62-day passage.
Το μεγάλο ταξίδι ξεκίνησε από το λιμάνι της Λεμεσού στις 8 Μαρτίου, 1947. Οι επιβάτες ήσαν 29 Βρετανοί και τέσσερις Έλληνες που επιβιβάστηκαν στη Λεμεσό. Έφθασαν στη Μελβούρνη στις 21 Μαΐου 1947 μετά από 62 ολόκληρες μέρες.

The Misr ship passed through the ports of Haifa, Port Site, Suez, (The Misr left Egypt on March 12, with about 700 souls on board: mainly British and Greek but also some 30 Jews and about 250 other people, many of them dark-skinned and of non-British background). Then, the ship made stops in the ports of Mombasa (Kenya), Durban (S. Africa), Fremantle (Australιa), (it arrived οn April 13), and Melbourne. A shiny morning of April 20, 1947 the Egyptian-registered SS Misr, ship finally docked at Melbourne with a multicultural passengers: 624 men, women and children from 26 different countries).
Το καράβι πέρασε από τα λιμάνια της Χάιφα, Πορτ Σάιτ, Σουέζ, (Το πλοίο έφυγε από την Αίγυπτο στις 12 Μαρτίου, με 700 περίπου ψυχές: κυρίως Βρετανούς και Έλληνες, αλλά και περίπου 30 Εβραίους και 250 άλλα άτομα, πολλοί από αυτούς σκουρόχρωμοι και μη-Βρετανοί). Ακολούθως, το πλοίο πέρασε από τα λιμάνια της Μομπάσα (Κένυα), Ντέρπαντ (Ν. Αφρική), Φρεμάντολ (Αυστραλία), (έφθασε στις 13 Απριλίου 1947). Τελικά ένα φωτεινό πρωινό της 20ης Απριλίου, 1947 το αιγυπτιακό πλοίο SS Misr, ελλιμενίστηκε στη Μελβούρνη με το πολυπολιτισμικό ανθρώπινο του φορτίο, αποτελούμενο από: 624 άνδρες, γυναίκες και παιδιά από 26 διαφορετικές χώρες).

The Misr the Egyptian word for "Egypt" was relatively new, was launched in 1943 and was a cargo ship turned to a troop-carrier. The Misr returned to Egypt, underwent improvements, and in December 1947 left Alexandria on its second, voyage to Australia. It was to make another five trips up to 1951.
Το πλοίο Misr που στην αιγυπτιακή γλώσσα σημαίνει «Αίγυπτος» ήταν σχετικά καινούριο. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1943 ως φορτηγό πλοίο, που μετατράπηκε σε οχηματαγωγό και μετέφερε στρατεύματα. Το Misr επέστρεψε στην Αίγυπτο, υπέστη βελτιώσεις, και το Δεκέμβριο του 1947 άφησε την Αλεξάνδρεια για το δεύτερο του, ταξίδι του στην Αυστραλία. Έκανε άλλα πέντε ταξίδια έως το 1951.

The Misr and its multicultural passengers including Jews and many swarthy dark-skinned individuals, created worries to the Australians regarding the future of the country…

View here:  SS Misr-1947 journey to Australia  - SS-1947 Misr ταξίδι στην Αυστραλία

Οι μελλοντικοί μετανάστες και επιβάτες του πλοίου τότε, που μερικοί από αυτούς ήσαν Εβραίοι και πολλοί μελαψοί, δημιούργησαν ανησυχίες στους Αυστραλούς για το μέλλον της χώρας.

In Melbourne they stayed 2-3 weeks because there was a rail strike. They stayed in uncle’s Kosmas house in Melbourne. He was with his cousin Andreas Kyriacou Matsis who had his sister Gianoulla with him aged 12. He took the train to Sidney and from there by ferry “Wahine” travelled to Wellington New Zealand. The ship vessel (1912) was named Wahine (meaning the wife in Maori).
Στη Μελβούρνη έμεινε 2-3 εβδομάδες γιατί είχαν απεργία οι σιδηροδρομικοί. Έμειναν στο θείο Κοσμά στη Μελβούρνη που τους πρόσεχε. Ήταν μαζί με τον ξάδελφο του Ανδρέα Κυριάκου Μάτση. Είχαν και την αδελφή του μαζί τους τη Γιανούλλα που ήταν 12 χρόνων τότε. Πήρε το τραίνο για το Σίδνεϊ και απ’ εκεί με το πλοίο “Wahine” ταξίδεψαν για το Γουέλλιγκτον της Νέας Ζηλανδίας. Το πλοίο ονομαζόταν (που σημαίνει η σύζυγος στη γλώσσα των Μαορί).

A10-year-old Paul Boyatzis, originally from the Greek island of Castellorizo. He had fled, spent six months at a British base in Cyprus. At the end of the war, he survived the sinking of the British ship Empire Patrol, which caught fire while returning from Egypt to Castellorizo with 497 refugees on board. Of those, 33 died. Paul Boyatzis, studied medicine, became a doctor, in Perth. He has co-authored a book with Nicholas Pappas about the Empire Patrol tragedy, called Embers on the Sea.
Μεταξύ αυτών ήταν 10-year-old Paul Μπογιατζής, αρχικά από το ελληνικό νησί Καστελλόριζο. Είχε διαφύγει, πέρασε έξι μήνες σε μια βρετανική βάση στην Κύπρο.Στο τέλος του πολέμου, επέζησε του ναυαγίου, του βρετανικού πλοίου Αυτοκρατορίας Patrol, το οποίο έπιασε φωτιά ενώ επέστρεφε από την Αίγυπτο προς το Καστελλόριζο με 497 πρόσφυγες επί του σκάφους. Από αυτούς, οι 33 έχασαν τη ζωή τους. Σπούδασε ιατρική, έγινε γιατρός, στο Περθ. Έχει συγγράψει ένα βιβλίο με τον Νίκολας Παππά για την τραγωδία του Αυτοκρατορικού πλοίου Patrol, με τίτλο "Χόβολη στη θάλασσα". Zervos Πέθανε το 2001.

In New Zealand he was received by uncle (mother's brother) Giorgos Papageorgiou, who owned a fish and chips restaurant. He started working there until gradually he opened his own restaurant.
Στη Νέα Ζηλανδία τον παρέλαβε ο αδελφός της μητέρας του, ο θείος Γιώργος Παπαγεωργίου, που είχε εστιατόριο, όπου δούλεψε μαζί του και στη συνέχεια άνοιξε το δικό του εστιατόριο.

George Philippou Matsis (Andreas Philippou Matsis brother) was 16 years, when in 1958 he traveled by plane from old Nicosia airport to New Zealand. He was the first who came by plane of KLM.
Ο Γιώργος Φιλίππου Μάτσης (αδελφός του Ανδρέα Φιλίππου Μάτση), από το Παλαιχώρι, ήταν 16 χρόνων, όταν ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία το 1958 με αεροπλάνο από παλιό αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Ήταν ο πρώτος που ήρθε με αεροπλάνο της KLM.

Most immigrants travelled by ship and docked at Wellington, but in later years many arrived by plane at Auckland's Whenuapai Airport. The first draft of 118 immigrants arrived in Auckland on 23 August 1947. The route was Nicosia, Beirut, Manila Philippines and from there in Darwin Australia, Melbourne, Auckland, Paar take (New Zealand i.e., Wellington) a 10 day trip.
Οι περισσότερες μετανάστες ταξίδεψαν με πλοίο και ελλιμενίστηκαν στο Γουέλλιγκτον, αλλά στα επόμενα χρόνια πολλοί έφτασαν με αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Γουαναπάι στο Ώκλαντ. Οι πρώτοι 118 μετανάστες έφτασαν στο Όκλαντ στις 23, Αυγούστου 1947. Η διαδρομή ήταν Λευκωσία, Βηρυτός, Μανίλα Φιλιππινών κι απ’ εκεί στο Ντάργουϊν Αυστραλίας, Μελβούρνη, Όκλαντ, Παάρα Παρούμ (Νέα Ζηλανδία δηλαδή, Γουελλιγκτον) 10 ολόκληρες μέρες ταξίδι. 

Amazing interior decoration... strongly reminds mostly of Greece and Cyprus...
Απίθανος εσωτερικός διάκοσμος... θυμίζοντας έντονα Ελλάδα και Κύπρο...

 

Apostolos Rigas, George and Andreas Matsis, enjoying a Greek coffee! Some things in life they never change...
Ο Απόστολος Ρήγας, Γιώργος και Ανδρέας Μάτσης, απολαμβάνουν τον Ελληνικό καφέ τους! Μερικές συνήθειες της ζωής δεν αλλάζουν ποτέ... 

View here : Easter holy days in Wanganui - New Zealand
Πασχαλινές άγιες μέρες στο Γουανγκανούι της Νέας Ζηλανδίας.

Andreas Philippou Matsis with his wife, Eleni Triantafyllides Matsis, sister of Kyricos Triantafyllides, former member of Europian Parliament.
Ο Ανδρέας Φιλίππου Μάτσης με τη γυναίκα Ελένη Τριανταφυλλίδη Μάτση, αδελφή του Κυριάκου Τριανταφυλλίδη, πρώην ευρωβουλευτή.

Andreas Matsis beautiful mansion on top of a hill offering magnificent views of the city and the ocean.
Το πανέμορφο σπίτι της οικογένειας Μάτση πάνω σε ένα λόφο, προσφέροντας υπέροχη θέα της πόλης και του ωκεανού.

George Philippou Matsis remembering the many initial difficulties of the days of old, reflects on the good old days, of his life fascinating travelogue, which was full of experience, successes and sweet memories.
Ο Γιώργος Φιλίππου Μάτσης θυμάται τις πολλές αρχικές δυσκολίες στα παλιά χρόνια, αναπολεί τις παλιές καλές μέρες, από το συναρπαστικό οδοιπορικό της ζωής του, γεμάτης από όμορφες εμπειρίες, επιτυχίες και γλυκές αναμνήσεις.