Brussels, Belgium

The capital of Europian Union

Joanna
Writes from Athens, Greece
View her website: Epea jf

Brussels is the capital of Belgium, a country in northwest Europe and the capital of Europe. It is the largest urban area in Belgium and its character is dominated by the coexistence of French and Flemish culture. Now days, it is a place and the home to many nationalities around the world, adding a cosmopolitan flavour to its atmosphere. It is the administrative centre of the European Union and it hosts the headquarters, of major international organizations, including NATO.

The cosmopolitan atmosphere of Brussels is further enhanced by picturesque medieval streets, lively squares, beautiful boulevards, impressive monuments and an active cultural life. Belgium is a small country with 10 million of inhabitants. It is a federal state, with 3 relatively autonomous regions: Flander in the north, where the language is Dutch (Flemish with 59% of the population), Wallonia (inhabited by 31%) in the south, where the language is French, and the centrally located Brussels which is officially bilingual.The Brussels-Capital Region has 10% of the population.

Belgium became independent from the Netherlands in 1830. Tensions between the Dutch-speaking Flemings and the French-speaking Walloons have led to constitutional amendments granting these regions autonomy. Belgium's rich history has left impressive churches, town halls, castles and works of art, dating back to the early Middle Ages, spread around the cities and country-side.

Στο Βέλγιο ολοταχώς!
Η Ιωάννα
Γράφει από την Αθήνα
Δείτε την ιστοσελίδα της : Έπεα Πτερέοντα

Στο Βέλγιο ολοταχώς! Σας βρήκα τρόπο να πληρώνεστε χωρίς να εργάζεστε! Ένας εργένης παίρνει γύρω στα €700, ενώ αν έχει κι ένα προστατευόμενο πρόσωπο μπορεί να φτάσει μαζί με επιδόματα και τα €1.200. Άσχημα είναι; Να …δουλεύεις τους άλλους χωρίς να εργάζεσαι…;

Μα ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή...Το Βέλγιο έχει τρεις περιφέρειες: τη φλαμανδόφωνη [ολλανδικής διαλέκτου] Φλάνδρα στο βορρά, την γαλλόφωνη Βαλονία στο νότο που θεωρείται και προέκταση της Γαλλίας, και τις Βρυξέλλες που επισήμως είναι δίγλωσση.Κάθε μια περιφέρεια έχει τη δική της κυβέρνηση, ως χώρα όμως εκπροσωπείται από την κεντρική… και βέβαια υπάρχει κι ο βασιλιάς μ’ όλο του το σόι. Φλάνδρα και Βαλονία ακονίζουν συχνά τα μαχαίρια τους όταν πρόκειται να διεκδικήσουν κονδύλια, αλλά και οι Φλαμανδόφωνοι με τους Γαλλόφωνους κοντράρονται για τη γλώσσα [λ.χ. Brussels οι μεν, Bruxelles οι δε]. Ειδικά οι Φλαμανδοί ‘τρώγονται με τα ρούχα τους’ για το θέμα αυτό, καθώς δεν ανέχονται στον τόπο τους κάποιον που δε μιλά τη διάλεκτό τους! Πάντως, παρόλο που το λιοντάρι είναι το έμβλημα της Φλάνδρας και ο κόκορας της Βαλονίας, άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος …κοκορεύεται: η πλειονότητα στις Βρυξέλες, παρότι δίγλωσση, μιλά τα γαλλικά. Ίσως να ‘χουν δίκιο όσοι λένε πως αν το Βέλγιο ήταν Γιουγκοσλαβία, θα είχε προ πολλού διαλυθεί· μα το βασίλειο δεν τα σηκώνει κάτι τέτοια…

Οι Βρυξέλλες -ως πόλη πια- δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα του Βελγίου μα κι όλης της Ενωμένης Ευρώπης. Εδώ η έδρα του ΝΑΤΟ, εδώ κι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Δυτικο-Ευρωπαϊκή Ένωση WEU. Ωστόσο, μπορεί να είναι η καρδιά της Ευρώπης, μα οι αποφάσεις εδώ μόνο με στυγνή λογική λαμβάνονται. Bruocsella σημαίνει 'σπίτι στο βάλτο', αυτή είναι και η προέλευση του ονόματος. Ξεκίνησε από μικρό χωριό μέσα στο βάλτο γύρω από τον ποταμό Σεν τον 6ο αι., ο οποίος έχει καλυφθεί για υγειονομικούς λόγους.

Εδώ θα συναντήσετε:- το ‘ιστορικό κέντρο’ με τα Βασιλικά Παλάτια -μεταξύ άλλων- και τη Μεγάλη Πλατεία με τα επιβλητικά κτίρια. Κτίρια που νομίζει κανείς πως κατοικούνταν από βασιλείς, ενώ απλά στέγαζαν τις συντεχνίες τους. Άλλωστε, τα γύρω σοκάκια που οδηγούν σ’ αυτήν, έχουν ονομασίες όπως Κρεοπωλών, Ζυθοποιών, Ρέγκας, Τυριών κοκ. Σε τέτοια σοκάκια κι οι περίφημες σοκολάτες-pralines και οι gaufres -οι γνωστές μας wafels [βάφλες]. Μια και μιλάμε για το στομάχι, ας αναφέρουμε τααα τυριά, τιιις μπύρες και τις διάφορες ποικιλίες πατατών: άλλες για βράσιμο, άλλες για φούρνο κι άλλες για τηγάνισμα frites.

- Στις Βρυξέλλες και οι συνοικίες των μεταναστών. Νομίζω πως είναι περισσότεροι απ’ τον καθαρά βελγικό πληθυσμό. Ιταλοί, Τούρκοι, Ισπανοί, Μαροκινοί κλπ κάθε καρυδιάς καρύδι.- Στις Βρυξέλλες και η ‘συνοικία’ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ολόκληρα τετράγωνα με σύγχρονα επιβλητικά -κυρίως τζαμένια- κτίρια. Εδώ να δεις πολυγλωσσία· τύφλα να ‘χει ο Πύργος της Βαβέλ… άλλωστε στην τοπική διάλεκτο, “babbeler” θα πει φλυαρώ! Κι όμως, όχι μόνο φλυαρούν μα συνεννοούνται κιόλας και αποφασίζουν για σένα και για μένα χωρίς… εμάς.

Ωστόσο, δεν μπορεί παρά να είναι γεγονός πως, οι περισσότεροι ίσως κι απ’ τους μισούς κοινοτικούς υπαλλήλους είναι …κηφήνες, καθώς παραμένουν στις θέσεις τους και μετά τη θητεία τους στο συγκεκριμένο πόστο μιας επιτροπής που είχε συσταθεί κάποια στιγμή για κάποιο συγκεκριμένο θέμα… Μου το διαβεβαίωσαν οι φιλοξενούντες με, όταν αναφέρθηκαν σε γνωστά τους πρόσωπα τα οποία ντρέπονταν να λένε πως εργάζονται στα γραφεία της ευρωπαϊκής ένωσης! Έτσι, οι Βέλγοι πολίτες πληρώνουν όχι μόνο για το βασιλιά κι όλο του το σόι, μα και για τους κοινοτικούς επιτρόπους μ’ όλα τους τα σόγια…Από το Βέλγιο είναι κι ο εφευρέτης του σαξόφωνου, Άντολφ Σαξ. Εδώ κι ο Γιαν βαν Άικ ιδρυτής της φλαμανδικής σχολής στη ζωγραφική, που τελειοποίησε την τεχνική της ελαιογραφίας.

Στην Μεγάλη Πλατεία των Βρυξελλών: παρατηρείστε την λεπτομέρεια της πύλης του συγκεκριμένου κτιρίου-Δημαρχείο. Δεν ευθυγραμμίζεται το καμπαναριό με το κέντρο της πύλης! Γι αυτό το λόγο, ο αρχιτέκτονας μόλις το αντιλήφθηκε... αυτοκτόνησε! Μου θύμισε την περίπτωση του κατασκευαστή του καταπληκτικού αστρονομικού ρολογιού στην Πλατεία του Παλαιού Δημαρχείου στο ιστορικό κέντρο της Πράγας, τον οποίον τύφλωσαν, για να μην κατασκευάσει ξανά όμοιό του! Τι τα θες... ο ένας το έφτιαξε λάθος κι άλλος υπέροχο, κι όμως την ίδια τύχη είχαν.

L' Atomium: αναπαριστά ένα άτομο κρυστάλλου του σιδήρου μεγεθυμένου 165 δις φορές. Οι 9 σφαίρες του αντιπροσώπευαν τις 9 επαρχίες της τότε εποχής, απομεινάρι της διεθνούς έκθεσης του 1958. Οι σφαίρες συνδέονται με κυλιόμενες σκάλες και ασανσέρ. Δεν συνιστάται για κλειστοφοβικούς τύπους.

- 25.000 Έλληνες ζουν σ’ όλο το Βέλγιο. 400 οικογένειες στην ευρύτερη περιοχή της Mons εκ των οποίων 70 στη συνοικία που φιλοξενήθηκα. Τα περισσότερα ελληνόπουλα β’ γενιάς δε γνωρίζουν ελληνικά καθώς λίγες είναι οι οικογένειες που τα μιλούν στο σπίτι. Τα σχολεία είναι ολοήμερα, ενώ το κράτος παρέχει δωρεάν κάποιες από τις υπόλοιπες εξωσχολικές δραστηριότητες λχ. μουσική ή χορό.

- ‘Καθαρός’ μισθός ενός συντηρητή λ.χ. εκτυπωτικών και συναφών μηχανημάτων με ¾ οικιοθελούς απασχόλησης: 1300€-Εάν κανείς έχει δουλέψει τουλάχιστο ένα μήνα στο Βέλγιο, μπορεί να πληρώνεται από το ταμείο ανεργίας …επ’ αόριστον! Βέβαια, σκοπός του ταμείου είναι η προστασία των φτωχών ώστε να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς χωρίς ζητιανιά. Όμως, πολλοί το εκμεταλλεύονται εις βάρος και πάλιν των υπόλοιπων φορολογούμενων Βέλγων πολιτών. Το κράτος κατά καιρούς προσπαθεί να τους ‘στριμώχνει’ αναγκάζοντάς τους να αναζητήσουν ξανά δουλειά. Άνεργοι και κράτος παίζουν τους κλέφτες κι αστυνόμους. Μα όσο εύκολα τη βρίσκουν τόσο εύκολα και την εγκαταλείπουν με το οποιοδήποτε πρόσχημα· και ξανα-εγγράφονται στο ταμείο επ’ αόριστον, κάτι σαν τους δημοσίους υπαλλήλους αορίστου χρόνου, ένα πράμα… Είναι πολλοί αυτοί που ειδικεύονται στην… ανεργία. Γι αυτό σας λέω, πάμ’ Βέλγιο;

- Εκτός από πολιτικο-οικονομικό κέντρο, οι Βρυξέλλες, ως πρωτεύουσα του Βελγίου -αυτής της μιας μπουκιάς χώρας που μπορείς να την διανύσεις σε 2-3 ώρες- απέχει λίγα μόλις χιλιόμετρα απ’ όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Έτσι κι εγώ, σε 2½ ώρες βρέθηκα απ’ την περιοχή της Mons [στα γαλλικά, Bergen στα φλαμανδικά, =βουνό] –μια γραφική μεσαιωνική πόλη της Βαλονίας με αρκετό φοιτητόκοσμο, που απέχει μόλις 10’ από τα γαλλικά σύνορα, παλιό ανθρακωρυχικό κέντρο της χώρας-… βρέθηκα, λοιπόν, για μια ολοήμερη χορταστική επίσκεψη …á Paris.
Μα “πού πας κοριτσάκι με τέτοιο καιρό!”. Αφότου προσγειώθηκα στο Βέλγιο, ένιωσα κυριολεκτικά στο πετσί μου όλες τις καιρικές αλλαγές ενός καταχείμωνου. Με ήλιο με υποδέχτηκε η Mons, αλλά και με νιφάδες χιονιού την επόμενη μέρα· παγωνιά και αέρα οι Βρυξέλες κάπου στους μηδέν βαθμούς· βροχή και χιόνι στο Παρίσι. Όμως δεν πτοήθηκα… Και στο ύψωμα της Montmartre περπάτησα [με την Πλατεία των Ζωγράφων της, την εκκλησία Sacre-Coeur με την πανοραμική θέα του Παρισιού, ήπια τον καφέ μου κι έφαγα τη gaufre μου με κάστανο και σοκολάτα στο “La Boheme”,] και την Notre Dame επισκέφτηκα, και Moulin Rouge & Lido είδα, και το Μουσείο Λούβρου από μακριά κατά μήκος του Σηκουάνα, και τον Πύργο του Eiffel πλησίασα, και τον οβελίσκο στην πλατεία Concord, και Les Champs-Élysées διέσχισα, και στην Αψίδα Θριάμβου ταλαιπωρήθηκα… Και τέλος επέστρεψα στη Mons πλήρως… κρυολογημένη!

Και κάτι σαν επίλογος: Με την ομπρέλα ανά χείρας και τη χείρα στο γάντι, μες τη βροχή το χιόνι και τ’ αγιάζι, δε μπόρεσα δυστυχώς να αποτυπώσω το ταξίδι μου σε πολλές φωτογραφίες. Άλλωστε, δεν ήταν ένα ταξίδι περιηγητικού περιεχομένου αλλά περισσότερο συνάντησης με αγαπητά μου πρόσωπα, μετά από πολλά-πολλά χρόνια. Επιφυλάσσομαι όμως σύντομα για ένα πιο ‘ταξιδιάρικο’ …ταξίδι και σίγουρα όχι μες το καταχείμωνο.