On the 1st of May 2004, Malta was one of the 10 countries which joined the European Union.
Valletta the capital, named for Jean Parisot de la Valette, a French nobleman who was Grand Master of the Order of St. John and leader of the defenders during the Turkish siege of Malta in 1565.
From prehistoric temples, to the baroque architecture of Valletta.
The Order founded the city of Valletta, and fortified it with massive stone walls, which even withstood heavy bombing during the Second World War.
The Maltese were awarded the George Cross by George VI, in 1942, in recognition of their heroic resistance against Italian and German during the Second World War. The cross is displayed on the flag.
Maltese culture is generally considered to be a mix of influences brought to the island of Malta by the various rulers.
Maltese culture, language and politics underwent radical changes under British rule, from 1800 to 1964.
While British rule ended in 1964, its traces and influences on Maltese culture are still visible.
A group of friends with the view of Grand Harbour. Nicos, Akis, Joseph, Christoforos, Sophia and Maria.
Joseph, Akis, Maria, Sophia and Christoforos.
Alive old tradition...
One of Malta's joys is the wonderfully antiquated public bus system, consisting of 1950s-era models from Britain.
A lovely British 'SIMCA' model, antique car parking in an aold neighbourhood.
The period under the rule of the Knights of St. John, is often referred to as the Golden Age for Malta, considering the flourishing of Maltese culture with the architectural and artistic embellishment witnessed during the Knights’ rule.
The Knights introduced Renaissance and Baroque architecture in Maltese towns and villages, which is still evident in many places of interest, most notably the capital city Valletta and the Valletta Grand Harbour.
I LOVE Malta! Malta attracts a large number of visitors each year.
Handsome Braden and his charming girlfriend Melly with view of the Valletta Grand Harbour.
Traditional costumes and the modern beauty of Malta in the eyes of this charming young lady.
The people speak their own tongue - Maltese, a language of Semitic origin. Through the ages, many foreign words, particularly Italian, became part of the language, and Maltese is the only Semitic language written in Latin characters.
Such a charming comprehensive security is considered necessary, (see above white T-Shirt)!!!
The capital, Valletta, besides offering some awesome Baroque buildings and fortifications as its main sightseeing attractions, is bustling and bursting with shops, restaurants and cafes.
The islanders enjoy life to the full, and the calendar is filled with summertime 'festas'.
Strolling in the old streets of the capital city of Valletta.
Όμορφη, γοητευτική, φιλόξενη, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις, η Μάλτα απλώνεται φιλήδονα στην αγκαλιά της γαλάζιας θάλασσας σ’ ένα ατέλειωτο παιγνίδισμα του νερού και ασταμάτητου χορού των κυμάτων με τους αγέρωχους βράχους.
Οι όμορφες ακτές με τα γαλαζοπράσινα νερά της θάλασσας, συμπληρώνουν σαν φροντισμένο κάδρο τις ειδυλλιακές φυσικές εικόνες.
Μέλος της Ευρωπαίκής ΄Ενωσης από το 2004, είναι η μικρότερη χώρα της ΄Ενωσης, τόσο σε πληθυσμό (400 χιλιάδες) όσο και σε έκταση (316 τ.χιλιόμετρα).
Στο νοτιοδυτικό άκρο της Μεσογείου, το αρχιπέλαγος της Μάλτας αποτελείται από τα νησιά Μάλτα, Γκόζο, Κομίνο, τα ακατοίκητα Κομινότο και Φίφλα και μερικές άλλες βραχονησίδες.
Το νησιωτικό αυτό σύμπλεγμα βρίσκεται στη μέση σχεδόν της Μεσογείου, ανάμεσα στο σταυροδρόμι μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής, που σχηματίζεται από τη Σικελία και την Τυνησία.
Για πολλά χρόνια η Μάλτα υπήρξε χωνευτήρι μεταξύ Ευρωπαίων και Αράβων της κοντινής Αφρικής.
Παρά το ότι έχει πράσινο, εντούτοις, εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση με την πρώτη ματιά, είναι η σχεδόν μονοχρωμία που παρουσιάζει το σκηνικό. Το κιτρινωπό χρώμα της πέτρας μονοπωλεί σχεδόν το τοπίο.
Κυρίαρχο στοιχείο σ’ όλα σχεδόν τα κτίσματα είναι η ντόπια άσπρη πέτρα, που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα.
Μικρές και μεγάλες σημαίες της χώρας κυματίζουν σε πολλά κτίρια. Συνήθειες ίσως, αλλοτινών εποχών, που άφησαν πίσω τους οι Ιππότες, όπως και τα οι ονομασίες που βρίσκονται τοποθετημένες έξω από σπίτια, «οικία τάδε», «παλάτι τάδε» κ.λπ. στη θέση των παλιών οικοσήμων.
Παρεμπιπτόντως, η ξεναγός, μας αναφέρει ότι το πιο διαδεδομένο επίθετο στη Μάλτα είναι το Κρέκο. Οι Ιππότες τους άφησαν επίσης ως ‘παρακαταθήκη’ και τις θεαματικές γιορταστικές και θρησκευτικές φιέστες, τις οποίες οργανώνουν με επιτυχία.
Η επίδραση Ιπποτών ύστερα από τόσα χρόνια παρουσίας είναι ασφαλώς σημαντική και εμφανής. Τη διακρίνει κάποιος εύκολα στα κτίρια και στα ιστορικά μνημεία.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία που ξεπερνά το 90% οι Μαλτέζοι είναι Ρωμαιοκαθολικοί. Το Χριστιανισμό τους τον διέδωσε ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος επισκέφθηκε το νησί το 60 μ.Χ. Οι λεγόμενες κατακόμβες του Απ. Παύλου που σώζονται, αποτελούν χώρους με μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.
Οι Ιππότες μετέδωσαςν στους Μαλτέζους τη βαθιά πίστη. Ακόμη και στις προσόψεις των σπιτιών τους τοποθετούν θρησκευτικά αγάλματα, όπως και στα δημόσια πάρκα. Γενικά, το θρησκευτικό αίσθημα είναι έντονο.
Για χρόνια η Μάλτα υπήρξε χώρος σύγκρουσης Χριστιανισμού και Μωαμεθανισμού. Οι Τούρκοι επιτέθηκαν εναντίον της Μάλτας δυο φορές, μια το 1551 και μια το 1565. Οι Ιππότες όμως, μαζί με τους Μαλτέζους αντιστάθηκαν με επιτυχία χάριν στα σπουδαία οχυρωματικά έργα που υπήρχαν.
Η μάχη εναντίον των Τούρκων αποτελεί μια από τις λαμπρές σελίδες της ιστορίας της Μάλτας και είναι σε όλους γνωστό το «Μάλτα Γιόκ».
Ο αρχηγός Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας Γιαν Παρισότ Ντε Λα Βαλέτε, που νίκησε τους Τούρκους, έδωσε οδηγίες για την οικοδόμηση μιας νέας και πιο ασφαλούς πόλης.
Τον επόμενο κιόλας χρόνο, το 1566 έθεσε το θεμέλιο λίθο της νέας οχυρωμένης πόλης, που σχεδιάστηκε ειδικά ως πόλη-φρούριο. Η νέα πόλη πήρε το όνομά του και σταδιακά έγινε η πρωτεύουσα της χώρας.
Η Μάλτα κατοικήθηκε προϊστορικά πριν εμφανιστούν οι Φοίνικες γύρω στον 9ο αιώνα π.Χ. Ακολούθησαν οι ‘Ελληνες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι ΄Αραβες. Σε σπουδαία στρατηγική θέση, ήταν αδύνατο να αποφύγει άγριες επιδρομές, ξένους δυνάστες, κατακτητές ακόμη και πειρατές, οι οποίοι άφησαν τα σημάδια τους.
Στα 1530 ο Βασιλιάς της Ισπανίας, Αυτοκράτορας Κάρολος Ε’ παραχώρησε τα νησιά στους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου, τους οποίους έδιωξαν οι Τούρκοι από τη Ρόδο. Κάτω από το καθεστώς των Ιπποτών πέρασε 268 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1798 που κατελήφθη από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ακολούθησε η Αγγλική επικυριαρχία το 1800 μέχρι το Σεπτέμβρη του 1964 που πήρε την ανεξαρτησία της.
Πρώτη ευχάριστη έκπληξη οι φιλόξενοι κι εγκάρδιοι κάτοικοι, βέροι μεσογειακοί τύποι, με παρόμοια εξωτερικά χαρακτηριστικά και χρώματα με τα δικά μας. Αν ξεχαστείς για λίγο και παρασυρθείς από τις τόσο «οικίες» μορφές που βλέπεις, τότε μπορεί άθελά σου, να μιλήσεις στα… ελληνικά!
Όμως, η απάντηση δίνεται σε μια παράξενη για μας διάλεκτο, τη Μαλτέζικη, η οποία έχει φοινικική καταγωγή με στοιχεία αραβικά και λίγες ιταλικές επιδράσεις. Επίσημη δεύτερη γλώσσα είναι η Αγγλική, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως.
Κράμα πολιτισμών, ολόκληρη η Μάλτα είναι ένα μεγάλο υπαίθριο μουσείο. Πολυάριθμα ιστορικά μνημεία, ανάμεσα σε μεσαιωνικά κάστρα, παραδοσιακά κτίρια και μεγαλοπρεπείς εκκλησίες υπάρχουν παντού.
Ένα από τα ωραιότερα κτίρια της πόλης στεγάζει την Εθνική Βιβλιοθήκη. Ιδρύθηκε το 1649 και άνοιξε τις πύλες στο κοινό το 1812. Στη Βιβλιοθήκη φυλάσσονται σημαντικά στοιχεία από την Ιστορία της χώρας, με παλιά βιβλία, αρχεία και άλλα έγγραφα.
Σε κάποια αρχεία του 15ου αιώνα καταγράφεται κι ένας πλούσιος ευγενής, κυπριακής καταγωγής, ονόματι Κυπριώτης, που έζησε στη Μάλτα, καθώς, επίσης κι ένας άλλος Αρμένιος από την Κύπρο.
Αγάλματα, μνημεία, κήποι και ιστορικοί χώροι πλαισιώνουν τη σύγχρονη πόλη της Βαλέτας. Το Παλάτι Σαν ΄Αντον του Μεγάλου Μάγιστρου, του 1580 με την εξαιρετική ομορφιά και αρχιτεκτονική χάρη, όπως και οι κήποι του είναι σήμερα η επίσημη κατοικία του Προέδρου του κράτους. Το πρώην Παλάτι των Προβηγκιακών Ιπποτών και το παλιό, ιδιαίτερα όμορφο θέατρο «Μανοέλ».
Το Κάστρο Σεντ ΄Αγγελο, κτισμένο το 12ο αιώνα μ.Χ. ανανεωμένο και συμπληρωμένο από τους Ιππότες, μοιάζει με το αντίστοιχο που έκτισαν στη Ρόδο. Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωάννη, έργο του 16ου αιώνα με τον εντυπωσιακό εσωτερικό διάκοσμο. Το Grand Master’s Palace, αξιοθέατο της πόλης. Πάνω από την κεντρική πύλη του υπάρχει ο εξώστης από τον οποίο ο Μέγας Μάγιστρος απευθυνόταν στο λαό της Μάλτας.
Τα στενά γραφικά δρομάκια, χαρακτηριστικά δείγματα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού παλαιότερων εποχών, δημιουργούν μια ξεχωριστή εικόνα και δίνουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα σ’ όλη την έκταση του τοπίου.
Σχεδιάστηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες της εποχής τους. Μεταξύ άλλων, για τη μείωση της έντασης των δυνατών ανέμων, για τη δημιουργία σκιάς (γι’ αυτό και τα σπίτια ήσαν ψηλά), αλλά και για λόγους ασφαλείας από τυχόν επιδρομές.
Τα πλακόστρωτα αυτά σοκάκια κρύβουν ένα ρομαντισμό, που δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο. Η περιδιάβαση ανάμεσα στα σοκάκια της ιστορίας και του θρύλου είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και αποκαλυπτική.
Οι σύγχρονες συγκοινωνίες της πόλης (σήμα κατατεθέν του νησιού) αποτελούν από μόνες τους τουριστική ατραξιόν. Παλιά λεωφορεία, μοντέλα όλα των δεκαετιών του πενήντα και σύγχρονα μαζί, δίνουν μια ιδιαίτερα ευχάριστη νότα.
Μόνο εποχούμενος σε ένα από αυτά τα συμπαθητικά τροχοφόρα πιάνεις τον παλμό της πόλης…
Περπατώντας στην πολυσύχναστη οδό της Δημοκρατίας, η παλιά εποχή σμίγει στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής. Ορδές τουριστών κατακλύζουν τους γύρω δρόμους.
Εάν, δε, τον περίπατο αυτό τον συμπληρώσεις και με μια βόλτα με παραδοσιακή άμαξα με άλογα, τότε θα ‘ναι ακόμη πιο ρομαντικό το σεργιάνι στην πόλη.
Ο Σταυρός του Αγίου Γεωργίου, που εμφανίζεται στη σημαία της Μάλτας, με κόκκινο περίγραμμα, απονεμήθηκε συλλογικά στη Μάλτα από το βασιλιά Γεώργιο Στ’ το 1942 ως «μαρτυρία για τον ηρωισμό και την γενναιότητά τους στον μακρύ αγώνα κατά των εχθρικών επιθέσεων».
Οι ομορφιές της Μάλτας είναι πολλές και μαγνιτίζουν τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Η όμορφη οικογένεια του Σάββα από την Πάφο με την κουκλίτσα Μαρία... τουρίστρια!
Οι επιδράσεις από την Αγγλική παρουσία είναι εμφανείς, ακόμη και στους τηλεφωνικούς θαλάμους.
Βαλέτα, η Ιπποτική πόλη
Του Φοίβου Νικολαΐδη