The Cultural Center "Skali", Aglantzia - Nicosia, Cyprus

Πολυδύναμο Πολιτιστικό Κέντρο "Tο σκαλί"

The Cultural Center “Skali” (The ladder) is the most dynamic work of the municipality.

Το πολιτιστικό κέντρο το Σκαλί, είναι το πλέον δυναμικό έργο του Δήμου Αγλαντζιάς.

Skali, provides the basic infrastructure for the cultural enhancement of Aglantzia.

Το Σκαλί αποτελεί τη βασική υποδομή για την πολιτιστική αναβάθμιση της Αγλαντζιάς.

 The Cultural Center was inaugurated in 1992. (In the picture Eleni Michaelidou)

Το Πολιτιστικό Κέντρο εγκαινιάστηκε το 1992.

It is the jewel and the pride of the City.

Αποτελεί το κόσμημα και το καμάρι της πόλης. 

Aglantzia is Nicosia's highest suburb, since its largest part is built either on hills or on hillsides or at tableland level.

Η Αγλαντζιά είναι το υψηλότερο προάστιο της Λευκωσίας, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος είναι κτισμένο είτε σε λόφους ή σε πλαγιές λόφων είτε σε επίπεδο οροπέδιο.

It is the cultural identity of Aglantzia and point of reference for the Municipality.

Αποτελεί την πολιτιστική ταυτότητα της Αγλαντζιάς και σημείο αναφοράς για όλη το Δήμο.

Aglantzia was built in mediaeval times, before Ottoman rule, on an important site for defensive purposes, the existence of natural resources and its healthy climate.

Η Αγλαντζιά κτίστηκε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Πριν από την Οθωμανική κατάληψη της Κύπρου, στην περιοχή κτίστηκαν κατοικίες είτε για αμυντικούς σκοπούς είτε λόγω του υγιεινού κλίματος.

Vlasis Tsouras and Eleni Michaelidou

Aglantzia is endowed with Ayios Yeoryios park, Aglandjia Municipal park, as well as 45 small parks and green spaces.

Η Αγλατζιά έχει πολλά πάρκα , όπως και το πάρκο του Αγίου Γεωγρίου, το δημοτικό πάρκο Αγλαντζιάς, καθώς και 45 μικρά πάρκα και χώρους πρασίνου.

Various quality cultural activities and social events take place. (In the picture Yioland Tsoroni-Georghiadi)

Οργανώνονται διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις επιπέδου και κοινωνικές δραστηριότητες.

 Vlasis Tsouras , Eleni Michaelidou and Serdar Atai in front of the big plaque for the Center.
Ο Βλάσης Τσούρας, η Ελένη Μιχαηλίδου και ο Σερτάρ Ατάι μπροστά από την αναμνηστική πλακέτα του Κέντρου.

The natural environment of Aglantzia is unique, and is considered the feeder and the big lung of Nicosia. (In the picture: Serdar Atai)

Το φυσικό περιβάλλον της Αγλαντζιάς είναι μοναδικό. Θεωρείται ο τροφοδότης και ο μεγάλος πνεύμονας της Λευκωσίας.

 

The history of Aglantzia goes back as far as 3888 BC, since several tombs dating to the Bronze Age were found on the trapezoid Arona hill (Mount Lion or Liontarovounos). (In the picture Eleni Michaelidou).

Η ιστορία της Αγλαντζιάς ανάγεται στο 3888 π.Χ., δεδομένου ότι αρκετοί τάφοι που έχουν ανασκαφεί που χρονολογούνται στην εποχή του Χαλκού.

The area seems to have been inhabited towards the end of the Frankish rule, under the reign of Jacques II (1468–1473). (Picture: Yioland Tsoroni-Georgiadi)

Η περιοχή φαίνεται να κατοικήθηκε προς το τέλος της Φραγκοκρατίας, υπό τη βασιλεία του Jacques II (1468-1473).

The carved rocks became stunning halls for lectures and other cultural activities
Στους λαξεμένους βράχους οι υπέροχες αίθουσες για διαλέξεις και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες

The artificial introduction of water in caves adds metaphysical sense of space.
Η τεχνητή εισαγωγή νερού στις σπηλιές προσθέτει μεταφυσική αίσθηση του χώρου.

 Another pretty view of the Cultural Center "Skali". 

Ακόμη μια ωραία άποψη από το Σκαλί.

Aglandjia has a population of 22,000 inhabitants, of whom 7,500 are refugees.

Η Αγλαντζιά έχει πληθυσμό 22,000 κατοίκους, εκ των οποίων οι 7,500 είναι πρόσφυγες.

Serdar pinpointing the leaflet with the monthly activities of the Cultural Center.
Ο Σερτάρ δείχνει το ενημερωτικό φυλλάδιο με τις δραστηριότητες του μήνα στο Πολιτιστικό Κέντρο.

Its name is believed to come from the surname of a Lusignan family who was the owner of the area.

Το όνομά της Αγλαντζιάς πιστεύεται ότι προέρχεται από το επώνυμο μιας οικογένειας των Λουζινιανών, που ήταν ο ιδιοκτήτης της περιοχής.

 The joy of discovering the place.  -  Η χαρά της ανακάλυψης του χώρου.

 It was a sufficient rural settlement around the end of the 18th century.

Ήταν επαρκής αγροτικός οικισμός γύρω από το τέλος του 18ου αιώνα.

Aglantzia is one of the excellent built-up areas of broader Nicosia.

Η Αγλαντζιά είναι μια από τις άριστες κατοικημένες περιοχές της ευρύτερης Λευκωσίας.

Eleni looks at the old bell tower of the small church.

Η Ελένη κοιτάζει στο παλιό καμπαναριό της μικρής εκκλησίας.

Its inhabitants were busy with farming, stockbreeding and quarrying.

Οι κάτοικοί της ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και ως λατόμοι.

It looks that Vlasis says to Eleni: For whom the bell tolls?

Ο Βλάσης φαίνεται να λέει στην Ελένη: Για ποιον κτυπά η καμπάνα;

Face to face with the beauty of the old building.

Πρόσωπο με πρόσωπο με την ομορφιά του παλιού κτιρίου.

 

 Aglantzia combines the old and the new.

Η πόλη συνδυάζει το παλιό με το νέο.

 

The gorgeous old house at the entrance of the Cultural Center. No one could ignore its presence!
Το υπέροχο παλιό σπίτι στην είσοδο του Πολιτιστικού Κέντρου. Δεν θα μπορούσε να μείνει απαρατήρητο!

 

Serdar Atai, Eleni Michaelidou and Vlasis Tsouras enjoying the magnificent view of the old traditional houses.
Ο Σερτάρ Ατάι, Ελένη Μιχαηλίδου και ο Βλάσης Τσούρας απολαμβάνουν την υπέροχη θέα των παλιών παραδοσιακών σπιτιών.

It maintains a nucleus with traditional bricked houses with yards; its narrow streets refresh you with their human breath, whereas more recent large houses surround it, a few blocks of flats and refugees housings.

Υπάρχουν πολλές παραδοσιακές κατοικίες με στενά σοκάκια , σύγχρονες πολυκατοικίες και προσφυγικοί συνοικισμοί.

 

 Yiolanda on the steps of history... -  Η Γιολάντα στα σκαλοπάτια της ιστορίας...

Aglandjia is characterized by Athalassa forests, the hypsometrical differences of the land, its neighboring with and the harmonious linking of the traditional and the new.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από τα δάση της Αθαλάσσας, τις υψομετρικές διαφορές του εδάφους, την αρμονική σύνδεση των παραδοσιακών και των νέων.

Phivos Nicolaides, Eleni Michaelides and Serdar Atai enjoying the calm and the relaxing atmosphere.
Ο Φοίβος Νικολαΐδης, Ελένη Μιχαηλίδου και ο Σερτάρ Ατάι απολαμβάνοντας την ήρεμη, χαλαρή ατμόσφαιρα.

Yiolanda Tsoni-Georgiadi resting on the wall of the small old church.

Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη ξεκουράζεται στο τοιχάκι της μικρής παλιάς εκκλησίας.

 The beautiful green is everywhere. - Το όμορφο πράσινο είναι παντού.

Yioland Tsoroni-Georgiadi admiring the combination of the fantastic view, the architecture and the history.

Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη θαυμάζει το συνδιασμό της υπέροχης θέας, με την αρχιτεκτονική και την ιστορία.

 

Around the end of the 18th century, Ayios Georgios church was erected on the site of the cemetery.
Στα τέλη του 18ου αιώνα κτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο παλιό νεκροταφείο.

Yioland Tsoroni-Georgiadi taking hundreds of pictures of the magnificent place.

Η Γιολάντα Τσορώνη-Γεωργιάδη βγάζει εκατοντάδες φωτογραφίες του υπέροχου χώρου.

Vlasis Trouras, Serdar Atai and Eleni Michaelidou, see you soon folks!!

Βλάσης Τσούρας, Σερτάρ Ατάι και Ελένη Μιχαηλίδου στο επανειδείν σύντομα!!