Το μοναστή Geghard, που σημαίνει «το μοναστήρι της λόγχης» στην Αρμενία
Το Γκέγκαρντ (αρμενικά: σημαίνει «δόρυ») είναι ένα μεσαιωνικό μοναστήρι στην επαρχία Kotayk της Αρμενίας, που είναι εν μέρει λαξευμένο στο παρακείμενο βουνό, που περιβάλλεται από βράχους. Περιλαμβάνεται ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO με καθεστώς ενισχυμένης προστασίας.
From the beginning, it was known as the Monastery of the Cave. Geghard was not only destroyed but also was minorly damaged by the earthquake.
Από την αρχή ήταν γνωστό ως το μοναστήρι του σπηλαίου. Το Γκέγκαρντ όχι μόνο καταστράφηκε, αλλά υπέστη και μικρές ζημιές από τον σεισμό.
Από την αρχή ήταν γνωστό ως το μοναστήρι του σπηλαίου. Το Γκέγκαρντ όχι μόνο καταστράφηκε, αλλά υπέστη και μικρές ζημιές από τον σεισμό.
Το συγκρότημα των μεσαιωνικών κτιρίων βρίσκεται μέσα σε ένα τοπίο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, που περιβάλλεται από πανύψηλους βράχους στην είσοδο της κοιλάδας. Υπάρχουν μερικοί σταυροί επάνω στο βουνό.
.JPG)
The monastery of Geghard contains a number of churches and tombs, most of them cut into the rock, which illustrate the very peak of Armenian medieval architecture. Το μοναστήρι του Γκέγκαρντ περιέχει μια σειρά από εκκλησίες και τάφους, οι περισσότεροι από αυτούς λαξευμένοι στο βράχο, που απεικονίζουν την αρμενική μεσαιωνική αρχιτεκτονική στην κορύφωση της.
Ο ξεναγός μας Κωνσταντίνος Γεβοργιάν, εξηγεί στην Πόπη Νικολαΐδου, Μιχάλη & Δήμητρα Αθηαινίτη, την όλη ιστορία του μοναστηριού.
Το συγκρότημα του μοναστηριού Γκέγκαρντ ιδρύθηκε για πρώτη φορά τον 4ο αιώνα από τον Γρηγόριο τον Φωτιστή, τον θρησκευτικό ηγέτη στον οποίο πιστώνεται ο εκχριστιανισμός της Αρμενίας και την απομάκρυνση της από τον παγανισμό το 301 μ.Χ. Η απομακρυσμένη τοποθεσία βρίσκεται στην είσοδο της κοιλάδας Αζατ στην κεντρική Αρμενία.
The complex of medieval buildings is set into a landscape of great natural beauty, surrounded by towering cliffs at the entrance to the Azat Valley.Το συγκρότημα των μεσαιωνικών κτιρίων βρίσκεται μέσα σε ένα τοπίο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, που περιβάλλεται από πανύψηλους βράχους στην είσοδο της κοιλάδας Αζατ.
Τα μνημεία που περιλαμβάνονται στο συγκρότημα χρονολογούνται από τον 4ο έως τον 13ο αιώνα. Στην πρώιμη περίοδο η Μονή ονομαζόταν αρχικά "Μοναστήρι στο Σπήλαιο" λόγω της λαξευμένης κατασκευής της. Το μοναστήρι ιδρύθηκε, σύμφωνα με την παράδοση από τον Άγιο Γρηγόριο τον Φωτιστή, και χτίστηκε μετά την υιοθέτηση του Χριστιανισμού ως κρατικής θρησκείας στην Αρμενία (αρχές 4ου αιώνα μ.Χ.).
The monastery became famous because of the relics it housed. Its full name, Geghardavank, meaning the monastery of the lance, or spear, that pierced the side of Christ by the Roman soldier during His crucifixion, which was allegedly brought to Armenia by the Apostle Judas, also known as Thaddeus, when he came to evangelize. Το μοναστήρι έγινε γνωστό λόγω των κειμηλίων που φιλοξενούσε. Το πλήρες όνομά του είναι, μοναστήρι του δόρατος. Προέρχεται από τη λόγχη, ή δόρυ, που τρύπησε το πλευρό του Χριστού από τον Ρωμαίο στρατιώτη κατά τη διάρκεια της σταύρωσής Του, που εικάζεται, να έφερε στην Αρμενία ο Απόστολος Ιούδας, επίσης γνωστός ως Θαδδαίος όταν ήρθε να κηρύξει το ευαγγέλιο.
The spear was kept in the Monastery for 500 years. Relics of the Apostles Andrew and John were donated in the 12th century and pious visitors made numerous grants of land, money, and manuscripts over the succeeding centuries.Το δόρυ φυλασσόταν στο Μοναστήρι για 500 χρόνια. Λείψανα των Αποστόλων Ανδρέα και Ιωάννη δωρίστηκαν τον 12ο αιώνα και ευσεβείς επισκέπτες έκαναν πολυάριθμες δωρεές γης, χρημάτων και χειρογράφων κατά τους επόμενους αιώνες.
No works of applied art have survived in Geghard, except for the legendary spear (geghard). The shaft has a diamond-shaped plate attached to its end; a Greek cross with flared ends is cut through the plate. A special gilded silver case was made for it in 1687, now kept in the museum of Echmiadzin monastery.
Κανένα έργο εφαρμοσμένης τέχνης δεν έχει διασωθεί στο Γκέγκαρντ, εκτός από το θρυλικό δόρυ. Ο άξονας έχει μια πλάκα σε σχήμα ρόμβου προσαρτημένη στο άκρο του. Ένας ελληνικός σταυρός με φουντωτά άκρα κόβεται στην πλάκα. Το 1687 κατασκευάστηκε ειδική ασημένια θήκη για αυτό και τώρα φυλάσσεται στο μουσείο της μονής Εχμιατζίν.
Κανένα έργο εφαρμοσμένης τέχνης δεν έχει διασωθεί στο Γκέγκαρντ, εκτός από το θρυλικό δόρυ. Ο άξονας έχει μια πλάκα σε σχήμα ρόμβου προσαρτημένη στο άκρο του. Ένας ελληνικός σταυρός με φουντωτά άκρα κόβεται στην πλάκα. Το 1687 κατασκευάστηκε ειδική ασημένια θήκη για αυτό και τώρα φυλάσσεται στο μουσείο της μονής Εχμιατζίν.
Η Μονή Γκέγκαρντ, με τις αξιόλογες λαξευμένες εκκλησίες και τους τάφους της, είναι ένα εξαιρετικά καλά διατηρημένο και πλήρες δείγμα μεσαιωνικής αρμενικής μοναστικής αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής τέχνης, με πολλά καινοτόμα χαρακτηριστικά, που είχαν βαθιά επίδραση στις μετέπειτα εξελίξεις στη περιοχή.
The monastery of Geghard is a renowned ecclesiastical and cultural centre of medieval Armenia, where a school, scriptorium, library and many rock-cut dwelling cells for clergymen could be found in addition to the religious constructions.Το μοναστήρι Γκέγκαρντ είναι ένα διάσημο εκκλησιαστικό και πολιτιστικό κέντρο της μεσαιωνικής Αρμενίας, όπου εκτός από τις θρησκευτικές κατασκευές θα μπορούσε να είχε σχολείο, αίθουσα χειρογράφων, βιβλιοθήκη και πολλά λαξευμένα κελιά για κληρικούς.
Khachkars are carved steles that serve as memorial stones, a focal point of worship, and as relics facilitating communication between the secular and the divine. Khachkars are carved by hand from local stone with a decorative cross in the center resting on a symbol of a sun or wheel of eternity.
Τα κχαχκάρ είναι λαξευμένες στήλες που χρησιμεύουν ως αναμνηστικές πέτρες, κομβικό σημείο λατρείας και ως λείψανα που διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ του κοσμικού και του θείου. Είναι σκαλισμένα στο χέρι από τοπική πέτρα με έναν διακοσμητικό σταυρό στο κέντρο που στηρίζεται σε ένα σύμβολο ενός ήλιου ή ενός τροχού της αιωνιότητας.
Tour guide Konstantin Gevorgyan, show us the twin and triple chapels with one entrance, some of the entrances ornamented with carvings. There are many richly ornamented khachkars cut on rock surfaces and on the walls of the structures or put up on the grounds of Geghard in memory of a deceased or in commemoration of someone's donation to the monastery.
Ο ξεναγός Κωνσταντίνος Γεβοργιάν δείχνει τα τρίκλινα παρεκκλήσια με μία είσοδο, μερικές από τις εισόδους στολισμένες με σκαλίσματα. Υπάρχουν πολλά πλούσια διακοσμημένα κχαχκάρ κομμένα σε επιφάνειες βράχου και στους τοίχους των κατασκευών ή τοποθετημένα στους χώρους του Γκέγκαρντ στη μνήμη ενός νεκρού ή σε ανάμνηση της δωρεάς κάποιου στο μοναστήρι.
Historians who lived and worked there in the 13th century, contributed to the development of the Armenian manuscript art. It was also renowned for the relics housed there.
Οι ιστορικοί που έζησαν και εργάστηκαν εκεί τον 13ο αιώνα, συνέβαλαν στην ανάπτυξη της αρμενικής χειρογράφου τέχνης. Ήταν επίσης γνωστό για τα κειμήλια που στεγάζονταν εκεί.
While the main chapel was built in 1215, the monastery complex was founded in the 4th century by Gregory the Illuminator at the site of a sacred spring inside a cave. The monastery had thus been originally named "the Monastery of the Cave".
Ενώ το κυρίως παρεκκλήσι χτίστηκε το 1215, το μοναστηριακό συγκρότημα ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από τον Γρηγόριο τον Φωτιστή στη θέση μιας ιερής πηγής μέσα σε μια σπηλιά. Έτσι, το μοναστήρι ονομαζόταν αρχικά «το μοναστήρι του σπηλαίου».
Some of the churches within the monastery complex are entirely dug out of the cliff rocks, others are little more than caves, while others are elaborate structures, with both architecturally complex walled sections and rooms deep inside the cliff.
Μερικές από τις εκκλησίες μέσα στο μοναστηριακό συγκρότημα είναι εξ ολοκλήρου σκαμμένες από τους βράχους, άλλες είναι κάτι παραπάνω από σπηλιές, ενώ άλλες είναι περίτεχνες κατασκευές, με σύνθετα αρχιτεκτονικά περιτοιχισμένα τμήματα και δωμάτια βαθιά μέσα στον βράχο.
The combination, together with numerous engraved and free-standing khachkars is a unique sight, being one of the most frequented tourist destinations in Armenia.
Ο συνδυασμός, μαζί με πολυάριθμα εγχάρακτα και αυτοτελή Κχακχάρ είναι ένα μοναδικό θέαμα, καθώς είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους τουριστικούς προορισμούς στην Αρμενία.
The first cave chamber, Avazan (basin), situated north-west of the vestry, was hewn in the 1240s in an ancient cave with a spring (a place of worship in pagan times.
Ο πρώτος θάλαμος του σπηλαίου, το Avazan (λεκάνη), που βρίσκεται βορειοδυτικά του θησαυρού, λαξεύτηκε τη δεκαετία του 1240 σε μια αρχαία σπηλιά με πηγή (ένας τόπος λατρείας στους παγανιστικούς χρόνους.
The main rectangular space of the church is crowned with a tent and complicated with an altar apse and two deep niches, which gave the interior an incomplete cross-cupola shape.
Ο κύριος ορθογώνιος χώρος του ναού στεφανώνεται με σκηνή και περιπλέκεται με αψίδα βωμού και δύο βαθιές κόγχες, που έδωσαν στο εσωτερικό ένα ημιτελές σχήμα σταυρού.
The decoration of the southern wall is most interesting compositionally. Carved on it are small triple arches with conchs of various shapes, connected at the top and at the bottom by a complicated and finely carved floral ornament.
Η διακόσμηση του νότιου τοίχου είναι πιο ενδιαφέρουσα συνθετικά. Σκαλισμένα πάνω του υπάρχουν μικρές τριπλές καμάρες με κόγχες διαφόρων σχημάτων, που συνδέονται στο πάνω και στο κάτω μέρος με ένα περίπλοκο και λεπτά σκαλισμένα στολίδια εμπνευσμένα από τη φύση.
Four massive free-standing columns in the centre support a roof of stone with a hole in the centre to admit light. The light comes through the monastery in many different spots creating a nice gothic atmosphere.
Τέσσερις τεράστιες ανεξάρτητες στήλες στο κέντρο υποστηρίζουν μια πέτρινη οροφή με μια τρύπα στο κέντρο για να επιτρέπεται το φως. Το φως περνά μέσα από το μοναστήρι σε πολλά διαφορετικά σημεία δημιουργώντας μια ωραία γοτθική ατμόσφαιρα.
Two pairs of intersecting pointed arches, forming the base of the tent, rest on the half-columns of the walls. The inner surface of the tent is hewn in the graceful shape of stalactites which also decorate the capitals of the half-columns and the conch of the altar apse.
Δύο ζεύγη τεμνόμενων οξυκόρυφων τόξων, που σχηματίζουν τη βάση της σκηνής, στηρίζονται στους ημικίονες των τοίχων. Η εσωτερική επιφάνεια του χώρου είναι λαξευμένη με το χαριτωμένο σχήμα σταλακτιτών που διακοσμούν επίσης τα κιονόκρανα των ημικιόνων και την κόγχη της αψίδας του βωμού.
The peripheral spaces resulting from the location of the columns are variously roofed, whilst the central space is crowned by a dome with stalactites, the best example of this technique anywhere in Armenia. The gavit was used for teaching and meetings, and for receiving pilgrims and visitors.
Οι περιφερειακοί χώροι που προκύπτουν από τη θέση των κιόνων είναι διάφοροι στεγασμένοι, ενώ ο κεντρικός χώρος στέφεται από τρούλο με σταλακτίτες, το καλύτερο παράδειγμα αυτής της τεχνικής οπουδήποτε στην Αρμενία. Ο νάρθηκας χρησιμοποιήθηκε για διδασκαλία και συναντήσεις, καθώς και για την υποδοχή προσκυνητών και επισκεπτών.
The rock-cut tomb gives access to the second rock-cut church. This church is known from an inscription to have been built in 1283, the donation of Prince Prosh. It is cruciform in plan. The corners are curved and the drum is lined with semi-columns alternating with blind windows. The dome is decorated, with a circular opening in the centre. The walls have relief decoration depicting animals, warriors, crosses, and floral motifs.
Ο λαξευμένος στο βράχο τάφος δίνει πρόσβαση στη δεύτερη λαξευμένη εκκλησία. Αυτή η εκκλησία είναι γνωστό από μια επιγραφή ότι χτίστηκε το 1283, δωρεά του πρίγκιπα Prosh. Είναι σταυροειδής σε κάτοψη. Οι γωνίες είναι καμπύλες και το τύμπανο είναι επενδυμένο με ημικίονες που εναλλάσσονται με τυφλά παράθυρα. Ο τρούλος είναι διακοσμημένος, με κυκλικό άνοιγμα στο κέντρο. Οι τοίχοι έχουν ανάγλυφη διακόσμηση που απεικονίζει ζώα, πολεμιστές, σταυρούς και μοτίβα της φύσης.
This monastery is different in that it is built into the mountainside. It consisted of a series of caves with building to extend them. One of the churches had a stream running through from a spring coming out of the mountainside.
Αυτό το μοναστήρι είναι διαφορετικό από άλλα στο ότι χτισμένο στην πλαγιά του βουνού. Αποτελείται από μια σειρά από σπηλιές με κτίσματα στην επέκταση τους.
The carved writing on the walls is written in Armenian. The history was carved on the walls to document it during the 13th century, when attacks from Mongols were prevalent.
Η σκαλιστή γραφή στους τοίχους είναι γραμμένη στα αρμενικά. Η ιστορία χαράχθηκε στους τοίχους για να την τεκμηριώσει κατά τον 13ο αιώνα, όταν κυριαρχούσαν οι επιθέσεις από Μογγόλους.
One of the oldest Church and Monastery in the world. The acoustics under the dome are wonderful.
Μια από τις παλαιότερες εκκλησίες και μοναστήρια στον κόσμο. Η ακουστική κάτω από τον θόλο είναι υπέροχη.
Gorgeous monastery specifically on the inside. Really interesting how the water flows through the monastery and the light shines through the roof.
Πανέμορφο μοναστήρι ειδικά στο εσωτερικό. Πραγματικά ενδιαφέρον πώς το νερό ρέει μέσα από το μοναστήρι και το φως λάμπει μέσα από την οροφή.
This church was also built with special corners for seismic stability. There are lots of caves around the area, which were used as sanctuaries for the monks.
Η εκκλησία αυτή χτίστηκε επίσης με ειδικές γωνίες για σεισμική ευστάθεια. Γύρω από την περιοχή υπάρχουν πολλά σπήλαια, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως άδυτα για τους μοναχούς.
Beautiful architecture, stunning location and vivid history. Unlike the tomb, this church was constructed, so it isn’t made from one stone.
Όμορφη αρχιτεκτονική, εκπληκτική τοποθεσία και ζωντανή ιστορία. Σε αντίθεση με τον τάφο, αυτή η εκκλησία κατασκευάστηκε, επομένως δεν είναι φτιαγμένη από μία πέτρα.
In total, more than 20 buildings were carved directly into the mountain side ranging in size and complexity from churches, tombs, vestries and chapels.
Συνολικά, περισσότερα από 20 κτίρια χαράχτηκαν απευθείας στην πλαγιά του βουνού, με μέγεθος και πολυπλοκότητα από εκκλησίες, τάφους, θησαυροφυλάκια και παρεκκλήσια.
Τα κχαχκάρ είναι λαξευμένες στήλες που χρησιμεύουν ως αναμνηστικές πέτρες, κομβικό σημείο λατρείας και ως λείψανα που διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ του κοσμικού και του θείου. Είναι σκαλισμένα στο χέρι από τοπική πέτρα με έναν διακοσμητικό σταυρό στο κέντρο που στηρίζεται σε ένα σύμβολο ενός ήλιου ή ενός τροχού της αιωνιότητας.
Tour guide Konstantin Gevorgyan, show us the twin and triple chapels with one entrance, some of the entrances ornamented with carvings. There are many richly ornamented khachkars cut on rock surfaces and on the walls of the structures or put up on the grounds of Geghard in memory of a deceased or in commemoration of someone's donation to the monastery.Ο ξεναγός Κωνσταντίνος Γεβοργιάν δείχνει τα τρίκλινα παρεκκλήσια με μία είσοδο, μερικές από τις εισόδους στολισμένες με σκαλίσματα. Υπάρχουν πολλά πλούσια διακοσμημένα κχαχκάρ κομμένα σε επιφάνειες βράχου και στους τοίχους των κατασκευών ή τοποθετημένα στους χώρους του Γκέγκαρντ στη μνήμη ενός νεκρού ή σε ανάμνηση της δωρεάς κάποιου στο μοναστήρι.
Historians who lived and worked there in the 13th century, contributed to the development of the Armenian manuscript art. It was also renowned for the relics housed there. Οι ιστορικοί που έζησαν και εργάστηκαν εκεί τον 13ο αιώνα, συνέβαλαν στην ανάπτυξη της αρμενικής χειρογράφου τέχνης. Ήταν επίσης γνωστό για τα κειμήλια που στεγάζονταν εκεί.
Ενώ το κυρίως παρεκκλήσι χτίστηκε το 1215, το μοναστηριακό συγκρότημα ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από τον Γρηγόριο τον Φωτιστή στη θέση μιας ιερής πηγής μέσα σε μια σπηλιά. Έτσι, το μοναστήρι ονομαζόταν αρχικά «το μοναστήρι του σπηλαίου».
Μερικές από τις εκκλησίες μέσα στο μοναστηριακό συγκρότημα είναι εξ ολοκλήρου σκαμμένες από τους βράχους, άλλες είναι κάτι παραπάνω από σπηλιές, ενώ άλλες είναι περίτεχνες κατασκευές, με σύνθετα αρχιτεκτονικά περιτοιχισμένα τμήματα και δωμάτια βαθιά μέσα στον βράχο.
Ο συνδυασμός, μαζί με πολυάριθμα εγχάρακτα και αυτοτελή Κχακχάρ είναι ένα μοναδικό θέαμα, καθώς είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους τουριστικούς προορισμούς στην Αρμενία.
Ο πρώτος θάλαμος του σπηλαίου, το Avazan (λεκάνη), που βρίσκεται βορειοδυτικά του θησαυρού, λαξεύτηκε τη δεκαετία του 1240 σε μια αρχαία σπηλιά με πηγή (ένας τόπος λατρείας στους παγανιστικούς χρόνους.
Ο κύριος ορθογώνιος χώρος του ναού στεφανώνεται με σκηνή και περιπλέκεται με αψίδα βωμού και δύο βαθιές κόγχες, που έδωσαν στο εσωτερικό ένα ημιτελές σχήμα σταυρού.
Η διακόσμηση του νότιου τοίχου είναι πιο ενδιαφέρουσα συνθετικά. Σκαλισμένα πάνω του υπάρχουν μικρές τριπλές καμάρες με κόγχες διαφόρων σχημάτων, που συνδέονται στο πάνω και στο κάτω μέρος με ένα περίπλοκο και λεπτά σκαλισμένα στολίδια εμπνευσμένα από τη φύση.
Τέσσερις τεράστιες ανεξάρτητες στήλες στο κέντρο υποστηρίζουν μια πέτρινη οροφή με μια τρύπα στο κέντρο για να επιτρέπεται το φως. Το φως περνά μέσα από το μοναστήρι σε πολλά διαφορετικά σημεία δημιουργώντας μια ωραία γοτθική ατμόσφαιρα.
Δύο ζεύγη τεμνόμενων οξυκόρυφων τόξων, που σχηματίζουν τη βάση της σκηνής, στηρίζονται στους ημικίονες των τοίχων. Η εσωτερική επιφάνεια του χώρου είναι λαξευμένη με το χαριτωμένο σχήμα σταλακτιτών που διακοσμούν επίσης τα κιονόκρανα των ημικιόνων και την κόγχη της αψίδας του βωμού.
Οι περιφερειακοί χώροι που προκύπτουν από τη θέση των κιόνων είναι διάφοροι στεγασμένοι, ενώ ο κεντρικός χώρος στέφεται από τρούλο με σταλακτίτες, το καλύτερο παράδειγμα αυτής της τεχνικής οπουδήποτε στην Αρμενία. Ο νάρθηκας χρησιμοποιήθηκε για διδασκαλία και συναντήσεις, καθώς και για την υποδοχή προσκυνητών και επισκεπτών.
Ο λαξευμένος στο βράχο τάφος δίνει πρόσβαση στη δεύτερη λαξευμένη εκκλησία. Αυτή η εκκλησία είναι γνωστό από μια επιγραφή ότι χτίστηκε το 1283, δωρεά του πρίγκιπα Prosh. Είναι σταυροειδής σε κάτοψη. Οι γωνίες είναι καμπύλες και το τύμπανο είναι επενδυμένο με ημικίονες που εναλλάσσονται με τυφλά παράθυρα. Ο τρούλος είναι διακοσμημένος, με κυκλικό άνοιγμα στο κέντρο. Οι τοίχοι έχουν ανάγλυφη διακόσμηση που απεικονίζει ζώα, πολεμιστές, σταυρούς και μοτίβα της φύσης.
Αυτό το μοναστήρι είναι διαφορετικό από άλλα στο ότι χτισμένο στην πλαγιά του βουνού. Αποτελείται από μια σειρά από σπηλιές με κτίσματα στην επέκταση τους.
The Monastery of Geghard, with its remarkable rock-cut churches and tombs, is still preserved in its natural setting. The authenticity of the group is high, not least because the property has been in continuous use as a monastery for many centuries.
Το μοναστήρι του Γκέγκαρντ, με τις αξιόλογες λαξευμένες εκκλησίες και τους τάφους, διατηρείται ακόμη στο φυσικό του περιβάλλον. Η αυθεντικότητα του συγκροτήματος είναι υψηλή, κυρίως επειδή το χτίσμα χρησιμοποιείται συνεχώς ως μοναστήρι για πολλούς αιώνες.
Η σκαλιστή γραφή στους τοίχους είναι γραμμένη στα αρμενικά. Η ιστορία χαράχθηκε στους τοίχους για να την τεκμηριώσει κατά τον 13ο αιώνα, όταν κυριαρχούσαν οι επιθέσεις από Μογγόλους.
One of the oldest Church and Monastery in the world. The acoustics under the dome are wonderful.Μια από τις παλαιότερες εκκλησίες και μοναστήρια στον κόσμο. Η ακουστική κάτω από τον θόλο είναι υπέροχη.
Πανέμορφο μοναστήρι ειδικά στο εσωτερικό. Πραγματικά ενδιαφέρον πώς το νερό ρέει μέσα από το μοναστήρι και το φως λάμπει μέσα από την οροφή.
Η εκκλησία αυτή χτίστηκε επίσης με ειδικές γωνίες για σεισμική ευστάθεια. Γύρω από την περιοχή υπάρχουν πολλά σπήλαια, τα οποία χρησιμοποιούνταν ως άδυτα για τους μοναχούς.
Όμορφη αρχιτεκτονική, εκπληκτική τοποθεσία και ζωντανή ιστορία. Σε αντίθεση με τον τάφο, αυτή η εκκλησία κατασκευάστηκε, επομένως δεν είναι φτιαγμένη από μία πέτρα.
Συνολικά, περισσότερα από 20 κτίρια χαράχτηκαν απευθείας στην πλαγιά του βουνού, με μέγεθος και πολυπλοκότητα από εκκλησίες, τάφους, θησαυροφυλάκια και παρεκκλήσια.
Ακριβώς μέσα στην είσοδο του συγκροτήματος βρίσκονται οι επάλξεις του 12ου-13ου αιώνα που προστατεύουν τις τρεις πλευρές του συγκροτήματος και οι βράχοι πίσω προστατεύουν την τέταρτη.
The chapel of S. Gregory the Illuminator (formerly the Chapel of the Mother of God), built before 1177, stands high above the road, a hundred meters away from the entrance to the monastery. It is partly hewed in massive solid rock; its composition was, in all probability, largely influenced by the shape of the cave which existed there.
Το παρεκκλήσι του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή (πρώην Παρεκκλήσι της Θεοτόκου), χτίστηκε πριν από το 1177, βρίσκεται ψηλά πάνω από το δρόμο, εκατό μέτρα μακριά από την είσοδο του μοναστηριού. Είναι εν μέρει λαξευμένο σε τεράστιο συμπαγή βράχο. Η σύνθεσή του, κατά πάσα πιθανότητα, επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το σχήμα του σπηλαίου που υπήρχε εκεί. 
A defensive wall encircled the monastery complex in the 12th to 13th centuries. Most of the monks lived in cells excavated into the rock-face outside the main defensive wall, which have been preserved, along with some simple oratories.
Ένα αμυντικό τείχος περικύκλωνε το μοναστηριακό συγκρότημα τον 12ο έως τον 13ο αιώνα. Οι περισσότεροι από τους μοναχούς ζούσαν σε κελιά που είχαν ανασκαφεί στην πρόσοψη του βράχου έξω από το κύριο αμυντικό τείχος, τα οποία έχουν διατηρηθεί, μαζί με μερικά απλά, μικρά παρεκκλήσια για προσευχή.
Walking across the complex will take one to the secondary entrance on the east, outside of which is a table for ritual animal offerings, and a bridge over the stream.
Περπατώντας στο συγκρότημα θα φτάσει κανείς στη δευτερεύουσα είσοδο στα ανατολικά, έξω από την οποία υπάρχει ένα τραπέζι για τελετουργικές προσφορές ζώων και μια γέφυρα πάνω από το ρέμα.
The bookshop and souvenir shop in the monastery selling gifts and novelty merchandise, souvenirs, greeting cards, holiday decorations, and miscellaneous small art goods.
Το βιβλιοπωλείο και το κατάστημα αναμνηστικών στο μοναστήρι που πουλάει δώρα και καινοτόμα εμπορεύματα, αναμνηστικά, ευχετήριες κάρτες, γιορτινά διακοσμητικά και διάφορα μικροαντικείμενα τέχνης.
Vendors lined up outside of the Monastery selling rosaries, freshly-made sweet bread, and other Armenian dried fruits.
Μικροπωλητές παραταγμένοι έξω από το μοναστήρι, πωλούν κομποσκοίνια, φρέσκο γλυκό ψωμί και άλλα αρμενικά αποξηραμένα φρούτα.
Michalis Athienitis is looking for the sweet bread of Geghard monastery. The most famous version of gata is a round bread loaf marked with decorative motifs or the word 'Geghard', an edible representation of the Armenian village of the same name.
Ο Μιχάλης Αθηαινίτης αναζητά το γλυκό ψωμί της μονής Γκέγκαρντ. Η πιο γνωστή εκδοχή της γκατά είναι ένα στρογγυλό ψωμί με διακοσμητικά μοτίβα ή τη λέξη «Γκέγκαρντ», μια εδώδιμη αναπαράσταση του ομώνυμου αρμενικού χωριού.
Ένα αμυντικό τείχος περικύκλωνε το μοναστηριακό συγκρότημα τον 12ο έως τον 13ο αιώνα. Οι περισσότεροι από τους μοναχούς ζούσαν σε κελιά που είχαν ανασκαφεί στην πρόσοψη του βράχου έξω από το κύριο αμυντικό τείχος, τα οποία έχουν διατηρηθεί, μαζί με μερικά απλά, μικρά παρεκκλήσια για προσευχή.
Περπατώντας στο συγκρότημα θα φτάσει κανείς στη δευτερεύουσα είσοδο στα ανατολικά, έξω από την οποία υπάρχει ένα τραπέζι για τελετουργικές προσφορές ζώων και μια γέφυρα πάνω από το ρέμα.
Το βιβλιοπωλείο και το κατάστημα αναμνηστικών στο μοναστήρι που πουλάει δώρα και καινοτόμα εμπορεύματα, αναμνηστικά, ευχετήριες κάρτες, γιορτινά διακοσμητικά και διάφορα μικροαντικείμενα τέχνης.
Μικροπωλητές παραταγμένοι έξω από το μοναστήρι, πωλούν κομποσκοίνια, φρέσκο γλυκό ψωμί και άλλα αρμενικά αποξηραμένα φρούτα.
Ο Μιχάλης Αθηαινίτης αναζητά το γλυκό ψωμί της μονής Γκέγκαρντ. Η πιο γνωστή εκδοχή της γκατά είναι ένα στρογγυλό ψωμί με διακοσμητικά μοτίβα ή τη λέξη «Γκέγκαρντ», μια εδώδιμη αναπαράσταση του ομώνυμου αρμενικού χωριού.
Μια ομάδα –καλλιτεχνών του δρόμου– διασκεδάζουν τα πλήθη με τα μουσικά τους όργανα έξω από το μοναστήρι. Η ιστορία με αυτό το είδος των μουσικών χρονολογείται από τη μεσαιωνική εποχή.
His nickname is “Ninja” and is well known to the locals for climbing the rocky hills with the ease and grace of a spider, to place a cross.
Το παρατσούκλι του είναι «Ninja» και είναι πολύ γνωστό στους ντόπιους γιατί σκαρφαλώνει στους βραχώδεις λόφους με την ευκολία και τη χάρη μιας αράχνης, για να τοποθετήσει ένα σταυρό.
No comments:
Post a Comment