The city of Chanhassen, Minnesota, USA

Yiannis Kokkinos

writes from Saint Paul

Minnesota, USA

The City of Chanhassen, is a small city located just west of the Twin Cities of Minneapolis and St. Paul. It's a great place for living, working and recreation. In the picture below the Rosemount Incorporation.

Yiannis is a master electrician of Emerson Process Management, a sister company of Rosemount Inc.

Η μικρή πόλη Σιάνχασσεν βρίσκεται δυτικά από τις δίδυμες πόλεις της Μιννεάπολις και του Σεντ Πολ, στην πολιτεία Μιννεσότα των ΗΠΑ. Η πόλη διαθέτει εξαιρετικό περιβάλλον για να ζήσει κάποιος, να εργαστεί και να ψυχαγωγηθεί μέσα στο απέραντο πράσινο, τα δάση και τις λίμνες.

Στη φωτογραφία τα Κεντρικά Γραφεία και οι εγκαταστάσεις της μεγάλης εταιρίας Rosemount. O Γιάννης Κόκκινος εργάζεται ως ανώτερος ηλεκτρολόγος στη θυγατρική εταιρία Emerson Process Management.

The city of Chanhassen

World Tourism Day

World Tourism Day
27 September

Countries all over the world participate in World Tourism Day which aims to encourage awareness among the international community about the importance of tourism and its social, cultural, political and economic values. Each year, the day focuses on a particular theme with past themes including 'Tourism for development', 'Tourism: a factor of tolerance and peace' and 'Ecotourism, the key to sustainable development'. Cyprus celebrates the day with many events and a party atmosphere takes over Kato Paphos, one of the country's main tourist centres.

Every year the United Nations designates special days to commemorate particular events or activities. Since 1980, September 27th is the day which is celebrated by the World Tourism Organization as World Tourism Day. It was established by the UNWTO General Assembly in Spain, in September of 1979.

The purpose of this day is to display awareness that tourism is vital to the international community and to show how it affects the social, cultural, political and economic values worldwide.

Tourism: Responding to the Challenge of Climate Change

Climate change is one of the greatest global challenges in general, and to sustainable development and the UN Millennium Development Goals in particular.

Catalyzing grassroots action by the tourism sector to face this challenge is at the centre of this year’s World Tourism Day Theme, Tourism: Responding to the Challenge of Climate Change.
Tourism is one of the few sectors that cuts across a whole range of economic and social activities. It is furthermore a key economic and job driver in the developing world. We therefore can and must play an active role to tackle the double challenge of climate response and poverty alleviation.

As the leading UN agency for tourism, UNWTO’s input from Davos to Bali 2007 has shown our determination to carry out rigorous action to implement a carbon-neutral roadmap in tourism. We encourage urgent adaptation of a range of policies which promote sustainable tourism that reflects environmental, socio-economic and climate responsiveness.

Our call to action is hence to change habits and position renewable energy at the forefront of international response by promoting the action oriented Davos Declaration Process, encouraging tourism stakeholders to adapt, to mitigate and use new technology and secure financing for the poorest countries to face the challenge of climate change.

Our call to respond to the challenge of climate change consists of a year long campaign during 2008, with World Tourism Day on 27 September in Peru as one of its highlights. A global high-level meeting around this subject will gather public and private stakeholders and contribute to the evolving planning and action towards overall sustainability.

I am certain that we all share these worries, but also the belief that now is the time to effectively act to respond to the challenges.

I look forward to celebrating World Tourism Day with you!
Francesco Frangialli
UNWTO Secretary-General

World Tourism Day

World Tourism Day, CYPRUS

Events on the occasion of the World Tourism Day. The programme includes amongst others free guiding to the Museums of Folk Art, Byzantine, the Pancyprian and the Cyprus Classic Motorcycle and preparation of the traditional Cyprus cheese “halloumi”. The event will take place at Phaneromeni Square and Nicosia.

Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, Κύπρος

Εορταστικές εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ανάμεσα σε άλλα και ξενάγηση στο Μουσείο Λαικής Τέχνης, στο Παγκύπριο Μουσείο, στο Κυπριακό Μουσείο Μοτοσικλέτας καθώς και παρασκευή του Κυπριακού παραδοσιακού τυριού «Χαλλούμι». Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στην Πλατεία Φανερωμένης στη Λευκωσία.

Visit Cyprus

___________________________________________________________
Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού
«Τουρισμός: θετική ανταπόκριση στην πρόκληση των κλιματικών αλλαγών»

________________________________________________________________

Η Παγκόσμια Μέρα Τουρισμού φέτος είναι αφιερωμένη στο καίριο για το μέλλον του πλανήτη θέμα των κλιματικών αλλαγών. Ο τουρισμός συγκαταλέγεται στους τομείς που περιλαμβάνουν δραστηριότητες οι οποίες άμεσα ή έμμεσα, αν αφεθούν ανεξέλεγκτες, δυνατό να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Είναι γι’ αυτό που σήμερα παρά ποτέ ο ποιοτικός τουρισμός, ο οποίος προϋποθέτει ένα υγιές, καθαρό και καλά προστατευόμενο φυσικό περιβάλλον αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Ο στόχος δεν είναι εύκολος αλλά είναι επιτακτικός και επομένως πρέπει άμεσα να ληφθούν δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα.

Σε κρατικό επίπεδο, ο ΣΤΕΚ κρίνει ότι η ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση των υφιστάμενων πολλαπλών περιβαλλοντικών αλλοιώσεων και προβλημάτων που αφέθηκαν να δημιουργηθούν από πολλά χρόνια αδιαφορίας θα επιτευχθεί μονάχα με την άμεση εισαγωγή και εφαρμογή αυστηρών νομοθετικών ρυθμίσεων που να συνάδουν με την περιβαλλοντική νομοθεσία και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τελευταία έχει θέσει στόχο τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 20% μέχρι το 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Παράλληλα, η Κυβέρνηση θα πρέπει να ενθαρρύνει περαιτέρω τις τουριστικές και άλλες επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε νέα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας και ενθάρρυνσης της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με την προσφορά κινήτρων που ν’ αντανακλούν τη βαρύτητα που πρέπει να δοθεί στην εφαρμογή τους, για την επίτευξη έτσι των περιβαλλοντικών στόχων που έχει θέσει η Ενωμένη Ευρώπη.

Σε επίπεδο επιχείρησης, ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι η εφαρμογή περιβαλλοντικών προτύπων για τις τουριστικές επιχειρήσεις (EMAS, Ecolabel, Green Key και ISO 14001) όχι μόνο θα συμβάλει άμεσα στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προσπάθεια μείωσης του ενεργειακού κόστους των μονάδων, αλλά παράλληλα και στη βελτίωση της προσελκυστικότητάς τους καθότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ποιοτικών κυρίως τουριστών, που είναι το κύριο ζητούμενο για τον κυπριακό τουρισμό, παρουσιάζονται έντονα ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος.

Ο ΣΤΕΚ πιστεύει ότι τα περιθώρια για οποιεσδήποτε αμφιταλαντεύσεις έχουν εξαντληθεί. Το Κράτος οφείλει όχι μόνο να καθοδηγήσει αλλά και να δράσει. Βέβαια, οι ευθύνες για τους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύουν για το περιβάλλον λόγω των κλιματικών αλλαγών βαραίνουν όλους. Επιβάλλεται ν’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας όχι μόνο συλλογικά αλλά και ατομικά ώστε να σταματήσουμε την πορεία προς την καταστροφή.

Ας μην διαφεύγει λοιπόν της Πολιτείας το αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι τουρισμός και περιβάλλον για την τουριστική Κύπρο είναι έννοιες απόλυτα αλληλένδετες αλλά και κρίσιμες για τη διασφάλιση απρόσκοπτης οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας του λαού της.

26 Σεπτεμβρίου, 2008

September 27 is World Tourism Day and Greece will celebrate; it will celebrate tourism and its future.
Within the framework of the World Tourism Day events, a “Tourist Planetarium” set up in the Panathenean Stadium (Kallimarmaro) will be open to the public for four days (27,28,29,30/9) from 9:00 - 22:00hrs, offering its visitors the opportunity to enjoy themselves and obtain information on Greek tourism. The “Tourist Planetarium” will be inaugurated by the Minister of Tourism Mrs. Fanny Palli-Petralia on September 27, at 19:00hrs.

Tourist PlanetariumA Tourist Planetarium will be presented for the first time in Greece; it is a 15m-high ball with a diameter of 15 meters, where a film featuring the natural beauties and infrastructures of Greece will be projected on a 360º field-of-view both on its inside and outside. Over its 176-m2 useful space which is open to the public, the Ministry of Tourism created a hospitality area for Greek and foreign visitors alike. More than 100 volunteers will be welcoming and providing information to visitors, while the reception desk will offer information on current actions of the Ministry of Tourism and the GNTO. Moreover, visitors will have the opportunity to be entertained and informed through the following activities: 1. They can have their picture taken in the blue box, a photo background against which they will be virtually posed on selected tourist destinations. 2. They can enjoy a photo exhibition featuring the four seasons of the year in Greece.3. They can participate in an interactive game of questions and answers relating to Greece’s geography and culture.

Visit Greece the true experience

Rodin Museum, Paris

Art for lovers and thinkers

The Rodin Museum (Musée Rodin) is dedicated to the life and artworks of Auguste Rodin (1840-1917), France’s most famous sculptor. The Rodin Museum in Paris known as the Hôtel Biron is one of two museums in France dedicated to Rodin. The other one is located at the Villa des Brillants in Meudon, a home that Rodin had owned since 1895.

The Rodin Museum is located in an 18th century mansion where the artist once lived and worked, tucked behind a walled garden in the middle of Paris. (Verenne Metro station). The address of the Rodin Museum Paris is 77 Rue de Varenne.

Auguste Rodin was the pre-eminent French sculptor of his time. Often dubbed as one of the fathers of modern sculpture, Rodin’s works were highly realistic.

People enjoy wandering around the gardens just as much as they admire the art exhibitions. Several of Rodin’s larger sculptures are set in the gardens adding an interesting artistic dimension to a naturally beautiful setting.

Some of the most famous pieces of art done by Rodin which can be seen at the museum include the Thinker (Rodin’s most famous sculpture), the Hand of God, the Kiss (Rodin’s other famous work) and the Cathedral.

The Thinker, which sits upon a pedestal watching over the garden. The Gates of Hell, another famous work as well as other less well-known sculptures also grace the garden area.

The Thinker was created in 1888 for an exhibition in Copenhagen called the “The Gates of Hell” following Dante’s vision and he now quietly watches over the gates of the garden. Inside the Museum is the sculptor’s immortal innocently erotic “The Kiss” two lovers locked forever in a naked marble kiss.

The Rodin Museum owns about 6,600 sculptures. The sculptures are fashioned from terracotta, plaster, bronze, marble, wax, molten glass, and stoneware. The art works in side the Rodin Museum are primarily those belonging to Rodin. However, a significant number of artworks belong to Camille Claudel, a French contemporary of Rodin.

Wander the elegant rooms of the Hôtel Biron house studying Rodin’s haunting vision of the human form illustrating the artists intent to “be moved, to love, to hope, to vibrate, to live”. This museum, is a must see for anyone who loves the works of Auguste Rodin.

Le musee Rodin
Auguste Rodin

Μουσείο Ροντέν στο Παρίσι

Το Μουσείο Ροντέν είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του πιο δημοφιλούς Γάλλου γλύπτη, του Αυγούστου Ροντέν (1840 – 1917). Το κτίριο του 18ου αιώνα που στεγάζει σήμερα το Μουσείο και όπου έζησε και εργάστηκε ο καλλιτέχνης, ήταν προηγουμένως το ξενοδοχείο Μπάιρον. Είναι ένα από τα δυο μουσεία στη Γαλλία αφιερωμένα στον Ροντέν. Το άλλο βρίσκεται στην ιδιόκτητη έπαυλη Μπριλλάντς του Ροντέλ μέχρι το 1895, στην πόλη Μουτόν.

Κρυμμένο πίσω από ένα περιφραγμένο κήπο, το Μουσείο Ροντέν (Musée Rodin) βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού και είναι αφιερωμένο στο έργο του Αυγούστου Ροντέν. Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1919. Ο κοντινός σταθμός του Μετρό είναι ο (Verenne Metro station) και η διεύθυνση του Μουσείου είναι: 77 Rue de Varenne.

Ο Ροντέν ήταν ένας υπέροχος, σημαντικός Γάλος γλύπτης που γεννήθηκε στο Παρίσι. Θεωρείτο ως ένας από τους πατέρες της σύγχρονης γλυπτικής. Τα έργα του ήταν ρεαλιστικής απεικόνισης, παρμένα μέσα από την καθημερινότητα της ζωής.

Στον κόσμο αρέσει να περιτριγυρίζει τους κήπους και να θαυμάζει τα έργα του καλλιτέχνη. Πολλά από τα ογκώδη έργα του Ροντέν είναι τοποθετημένα στους κήπους του Μουσείου, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική διάσταση, μέσα σ’ ένα όμορφο, φυσικό περιβάλλον.

Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του Ροντέν, που εκτίθενται και μπορείτε να δείτε στο Μουσείο, συμπεριλαμβάνουν τον ‘Στοχαστή’, ο οποίος κάθεται σε βάθρο και κοιτάζει προς τον κήπο, (ένα από τα πιο διάσημα γλυπτά του), το ‘Χερι του Θεού’, το ‘Φιλί’ (ακόμη ένα πολυσυζητημένο, διάσημο έργο του) και ο ‘Καθεδρικός’, οι ‘Πόρτες της Κόλασης’, ακόμη ένα διάσημο έργο του Ροντέν, καθώς επίσης και πολλά άλλα λιγότερα γνωστά.

Ο Στοχαστής κατασκευάστηκε το 1888 για μια έκθεση στην Κοπεγχάγη με θέμα ‘Οι Πόρτες της Κόλασης’ επηρεασμένη από το όραμα του Δάντη και τώρα βλέπει τις πόρτες του κήπου. Στο εσωτερικό του Μουσείου εκτίθεται το αθάνατο έργο από μάρμαρο, το ‘Φιλί’, όπου δυο γυμνοί εραστές είναι σφιχταγκαλιασμένοι και φιλιούνται αθώα, ερωτικά.

Στο Μουσείο Ροντέν ανήκουν 6,600 διαφορετικά έργα. Τα γλυπτά είναι κατασκευασμένα από κεραμικά, γύψο, μπρούτζο, μάρμαρο, κερί, λιωμένο γυαλί και πέτρα. Τα περισσότερα έργα στο Μουσείο ανήκουν στον πρωτοπόρο Ροντέν. Υπάρχει όμως και ένας σημαντικός αριθμός έργων που ανήκουν στη γλύπτρια Καμίλ Κλαουτέλ, συνεργάτιδας και συντρόφου του Ροντέν.

Θαυμάστε στις κομψές αίθουσες του πρώην ξενοδοχείου Μπάιρον τα έργα που εκτίθενται και μελετείστε το αθάνατο όραμα του ανθρώπου που παρουσιάζεται από τον καλλιτέχνη, μέσα από την ‘κίνηση’, τον ‘έρωτα’, την ‘ελπίδα’, τη ‘δόνηση’ και τη ‘ζωή’.

We are on leave!

Dear friends, amis, freude, amigos, amici, αγαπητοί φίλοι,

Nous somme en vacance!

We are on holidays!

Είμαστε αθεράπευτα ταξιδιάριδες!

Taj Mahal, Agra, India

The memorial of love

By Phivos Nicolaides

The city of Agra in northern India, once the capital of the empire of the great Mughals during the 16th and early 18th centuries, is located 204 km south of New Delhi, in the state of Uttar Pradesh. Tourists from all over the world visit Agra to adore the city’s monuments including the unique beauty of the Taj Mahal, India’s most famous architectural building. The monument houses the cenotaph of queen Mumtaz Mahal.

The Taj Mahal a combination of Indo-Islamic and Persian architecture, is one of the world’s most beautiful structures and is regarded as one of the eight wonders of the world. It was built by the fifth Mughal emperor, Shah Jahan in the memory of his beloved wife, queen Mumtaz Mahal, a Persian princess after her death. Mumtaz Mahal, whose name means 'Chosen One of the Palace', died in 1631 after giving birth to their 14th child. The name "Taj Mahal" was derived from the name of Mumtaz Mahal and means "Crown Palace".

The construction of the tomb began in 1632. More than 20,000 workers for 22 years worked to complete the whole complex. It was a very ambitious and expensive project at a cost of millions rupees. The mausoleum is a part of a vast complex comprising of a main gateway, an elegant garden, a mosque (to the left, west), a guest house (to the right, east), and several other buildings.

The master architect was the Persian Ustad Isa who was also a mathematician and an astronomer. Expert and skilful craftsmen were also employed. The excellent calligraphic inscriptions displayed in the geometric friezes on the white marble, belong to Amanat Kha. Most of the text is short verses from the Qur'an emphasizing eschatological themes, particularly the Day of Judgment.

The main building material such as white marbles of top quality, red stone, yellow and black marble, were brought in from all over India and central Asia. A fleet of 1000 elephants transported these materials to the site. Some precious stones, gold and silver were sent by various kings abroad and other prominent officials of the empire.

The Indian poet Rabindranath Tagore describes the monument as rising above the banks of the river “like a solitary tear suspended on the cheek of time” ( "A teardrop of love, frozen in marble on the cheek of Eternity").

Situated near the banks of the River Yamuna, mausoleum was built entirely of white marble and is looks like a jewel on a raised platform surrounded by four tall minarets. In any time of the day and in any weather condition the colours change and the scenery is different.

Behind the tomb is the river and therefore an open area leaving the background to the sky with its magic colours that, through their reflection, change the view of the Taj. Inside are delicate mosaic works and marble walls adorned with intricate patterns of inlaid precious stones.

The monument’s entire architectural concept reflects the beauty of a woman (the empress). For example the rectangular base of Taj is in itself symbolic of the different sides from which to view a beautiful woman.

As some experts put it, Taj Mahal is India’s tribute to the grace of womanhood, the Venus de Milo of the East. It is considered as a glorious symbol of eternal love.

The main gate is like a veil to a woman’s face which should be lifted gently on the wedding night. Αs one stands inside the main gate of Taj, his eyes are directed to an arch which looks like a frame of the Taj.

Taj Mahal garden

The Persian style of Taj gardens, with emphasis on flowers, fruit and birds were designed by Ali Mardan Khan. These gardens were based on geometric arrangements of nature.

As the number four is considered the holiest number in Islam, all the arrangements of Taj garden are based on four and or its multiples. So, the garden is divided into four parts, with two marble canals studded with fountains crossing in the centre. No doubt the usage of number four was applied for building four minarets and four gates as well. The large garden contains four reflecting pools divided in four sections. The allegorical nature of the garden with the four canals clearly symbolizes the four rivers of Paradise mentioned in the Holy Qur'an.

Τhe waters of the ornamental pool reflect the silhouette of the Taj Mahal. The elegant trees of the Taj garden are either that of cypress (signifying death) or fruit trees (signifying life).

After the emperor Shah Jahan express his will to build another similar tomb (a black one) for himself, in the other bank of the river, he was deposed by his son and imprisoned in the Great Red Fort for eight years. During his imprisonment in the imperial palace at the Red Fort, the only thing he asked, was to have a view of the Taj. After his death his daughter buried him in the Taj next to his wife.

No words can express the beauty of this magnificent monument, with its aesthetic perfection and the ingenious, harmonious architecture. It is a universally admired masterpiece of the world's heritage. In 1983, the Taj Mahal became a UNESCO World Heritage Site.

While looking and admiring the immeasurable beauty of every single part of the monument complex ("the epitome of love"), I thought of the reason behind this construction, and my visit was immediately turned into an adornment.

Thanks to our excellent tour guide Mr. Prakash Gupta, a spiritual personality, our visit to Taj Mahal was a great experience and broaden our understanding about other cultures and civilizations.

Τατζ Μαχάλ στην Άκρα της Ινδίας

Μνημείο αγάπης και έρωτα

Του Φοίβου Νικολαΐδη

.

Η πόλη Άκρα στη Βόρεια Ινδία, που κάποτε υπήρξε η αυτοκρατορική πρωτεύουσα των Μογγόλων κατά τον 16ο αιώνα και αρχές του 18ου αιώνα, βρίσκεται 204 χιλιόμετρα νότια του Νέου Δελχί, στην πολιτεία της Ούτταρ Πρατές. Οι πολυάριθμοι τουρίστες από όλο τον κόσμο επισκέπτονται την Άκρα για να θαυμάσουν τα υπέροχα μνημεία της πόλης που συμπεριλαμβάνουν το μοναδικής ομορφιάς Τατζ Μαχάλ, το πιο σπουδαίο και παγκοσμίως γνωστό αρχιτεκτονικό κτίσμα της Ινδίας.

Το Τατζ Μαχάλ επηρεασμένο από την Ινδο-Ισλαμική και Περσική αρχιτεκτονική είναι μια από τις πιο όμορφες κατασκευές στον κόσμο και θεωρείται ως ένα από τα οκτώ θαύματα της ανθρωπότητας. Το μνημείο κτίστηκε από τον Μογγόλο αυτοκράτορα Σχαχ Τζαχάν τον πέμπτο στη μνήμη της αγαπημένης του συζύγου, βασίλισσας Μουμτάζ Μαχάλ, Περσίδας πριγκίπισσας, για να φιλοξενήσει τον τάφο της μετά τον θάνατό της. Το όνομα Μουμτάζ Μαχάλ που σημαίνει ‘εκλεκτή του παλατιού’, πέθανε το 1631 κατά τη διάρκεια της γέννας του 14ου παιδιού τους. Το όνομα Τατζ Μαχάλ προήλθε από το όνομα της αυτοκράτειρας και σημαίνει «Παλάτι του Στέμματος».

Το Τατζ Μαχάλ είναι μαυσωλείο που φιλοξενεί το κενοτάφιο της αυτοκράτειρας Μουμτάζ Μαχάλ. Ο τάφος του αυτοκράτορα συζύγου της Σχαχ Τζαχάν προστέθηκε αργότερα.

Η κατασκευή του απόλυτα συμμετρικού μνημείου άρχισε το 1632. Περισσότεροι από 20.000 εργάτες εργάστηκαν για 22 χρόνια για να ολοκληρώσουν το συγκρότημα. Ήταν ένα φιλόδοξο και μεγαλόπνοο έργο που κόστισε αρκετά εκατομμύρια ρούπια. Το μεγαλοπρεπές μνημείο αποτελεί μέρος ενός εκτενούς κτιριακού συγκροτήματος αποτελούμενο από την κυρία είσοδο τους διαδρόμους, τον κομψό κήπο, ένα τέμενος (αριστερά, δυτικά), το κτίριο των ξένων (δεξιά, ανατολικά) και άλλα κτίρια που στο σύνολο τους εντυπωσιάζουν.

Ο υπεύθυνος αρχιτέκτονας ήταν ο Πέρσης Γιουστάτ Ίσα ο οποίος ήταν επίσης μαθηματικός και αστρονόμος. Δούλεψαν επίσης έμπειροι και ταλαντούχοι σχεδιαστές. Τις χαραγμένες στο άσπρο μάρμαρο με γεωμετρικά σχήματα καλλιγραφίες τις έφτιαξε ο Αμανά Κχα. Τα κείμενα των καλλιγραφιών είναι παρμένα από εδάφια του Κορανίου και αναφέρονται σε εσχατολογικά θέματα ιδιαίτερα για την Ημέρα της Κρίσεως.

Τα κυριότερα υλικά κατασκευής όπως το υψηλής ποιότητας άσπρο μάρμαρο, η κόκκινη πέτρα, το κίτρινο και μαύρο μάρμαρο και άλλα πολύτιμα υλικά μεταφέρθηκαν από όλες τις γωνιές της Ινδίας και της κεντρικής Ασίας. Ένας στόλος από 1000 ελέφαντες μετάφερε το υλικό στο χώρο του εργοταξίου. Πολύτιμες πέτρες, χρυσός και ασήμι στάλθηκαν επίσης από διάφορα άλλα βασίλεια και υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους της αυτοκρατορίας.

Ο Ινδός ποιητής Ραμπίν Ταγκόρε περιγράφει το μνημείο ως αναδυόμενο πάνω από τις όχθες του ποταμού «όπως ένα δάκρυ που αφέθηκε στο μάγουλο του χρόνου» (‘Ένα δάκρυ αγάπης, που πάγωσε στο μάρμαρο, στο μάγουλο της Αιωνιότητας’).

Τοποθετημένο στη μια πλευρά του ποταμού Γιαμούνα το μαυσωλείο κτίστηκε ολόκληρο από πανάκριβο άσπρο μάρμαρο και μοιάζει σαν ένα κόσμημα τοποθετημένο σε μια εξέδρα, πλαισιωμένο από τέσσερις πανύψηλους μιναρέδες με κλίση προς τα έξω, έτσι ώστε αν συντριβούν από σεισμό, να μην πέσουν στο κυρίως κτίριο. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες το Τατζ έχει τους δικούς του χρωματισμούς, οι οποίοι παιγνιδίζουν στο φως της ημέρας ή της νύχτας.

Πίσω ακριβώς από το κτίριο είναι ο ποταμός και άρα η θέα είναι ελεύθερη με τον ουρανό να το πλαισιώνει. Αυτή η μοναδική προνομιακή θέση του δίνει τη δυνατότητα να φαίνεται σαν μαγικός ζωγραφικός πίνακας με διαφορετικές αντανακλάσεις του φωτός, δίνοντας έτσι διαφορετική αίσθηση κάθε φορά. Εσωτερικά είναι επενδυμένο με πολύτιμα πετράδια.

Ολόκληρη η αρχιτεκτονική σύλληψη του έργου και η θεματολογία αντανακλά την ομορφιά της γυναίκας (στην περίπτωση της αυτοκράτειρας). Για παράδειγμα η οχτάγωνη βάση που είναι τοποθετημένο το μνημείο, από μόνο του συμβολίζει τις οχτώ διαφορετικές πλευρές που μπορείς να δεις μια όμορφη γυναίκα.

Όπως το τοποθετούν ορισμένοι ειδικοί, το Τατζ Μαχάλ είναι η συμβολή της Ινδίας στη γυναίκα, στην Αφροδίτη της Μήλου της Ανατολής. Έτσι, το μνημείο αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως ένα ένδοξο σύμβολο της αγάπης.

Η Μεγάλη Πύλη η οποία είναι και η κύρια είσοδος μοιάζει με πέπλο που φορά γυναίκα μπροστά από το πρόσωπο, το οποίο ευγενικά αφαιρείται για να φανεί το πρόσωπό της. Η Πύλη συμβολίζει την είσοδο στον κήπο του Παραδείσου. Καθώς κάποιος στέκεται στην κύρια είσοδο τα μάτια ου κατευθύνονται στην αψίδα, η οποία πλαισιώνει το μνημείο και το κάνει να φαίνεται ως σε κάδρο.

Η Περσικού τύπου κήποι του Τζαζ με έμφαση στα λουλούδια, τα φρούτα και τα πουλιά σχεδιάστηκαν από το τον Αλή Μαρντάν Κχαν και βασίζονται στη γεωμετρική διαρρύθμιση του χώρου.

Καθώς το τέσσερα θεωρείται ιερός αριθμός στο Ισλάμ, οι σχεδιασμοί του κήπου βασίζονται στο τέσσερα ή τα πολλαπλάσια του. Έτσι, o κήπος διαιρείται σε τέσσερα μέρη, με δυο μαρμάρινα κανάλια και βρύσες να διασταυρώνουν το κέντρο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό λήφθηκε υπόψη και για τους τέσσερις μιναρέδες και τις τέσσερις πύλες που υπάρχουν.

Στον κήπο υπάρχουν τέσσερις λίμνες χωρισμένες σε τέσσερα μέρη. H αλληγορία που υπάρχει στη διάταξη του κήπου με τα τέσσερα κανάλια νερού, συμβολίζει τους τέσσερις ποταμούς του Παραδείσου, όπως αυτοί αναφέρονται στο Ιερό Κοράνι.

Στα νερά της υπέροχης λίμνης αντανακλάται το Τατζ Μαχάλ. Τα κομψά κυπαρίσσια του κήπου υποδηλώνουν το θάνατο και τα καρποφόρα δέντρα τη ζωή.

Μετά που ο αυτοκράτορας Σιάχ Τζαχάν εξέφρασε την επιθυμία να κτίσει ένα παρόμοιο μνημείο για τον εαυτό του από μαύρο μάρμαρο στην απέναντι όχθη του ποταμού, ο γιός του επαναστάτησε (γιατί θα καταστρεφόταν οικονομικά η αυτοκρατορία) τον συνέλαβε και τον φυλάκισε για οχτώ χρόνια το Μέγα Κόκκινο Φρούριο. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, το μόνο που ζήτησε είναι να μπορεί να αγναντεύει τον τάφο της γυναίκας του το Τατζ Μαχάλ.

Η αισθητική τελειότητα και η αρμονική η λεπτότητα κάνουν το μνημείο υπέροχο και απολαυστικό στις αισθήσεις. Δεν μπορούν να περιγράψουν τα λόγια, την ομορφιά αυτού του υπέροχου μνημείο, θαυμαστού από όλη την ανθρωπότητα και πολύτιμο έργο τέχνης της παγκόσμιας πολιτιστικής πληρονομιάς. Το 1983 το Τατζ Μαχάλ συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με τα μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Φοίβος Νικολαΐδης
.

India Taj Mahal

Kerala, India

Κέραλα, Ινδία οδοιπορικό σε πολιτεία μακρινή

Της Έλενας Γεωργίου

Μια πολιτεία διαφορετική, μια χώρα που ανήκει στους Θεούς, που τιμάται από τους ανθρώπους!

* Kerala, is a green paradise with sizzling backwaters, ethnic houseboats, and long coastline. With its lush plantations and its rich, verdant coastline, Kerala forms an exotic land in India.

Kerala, the state which is blessed with god grace as it has an inexpressible beauty. The state is blessed with supreme scenic beauty, sun kissed sea beaches, backwaters and friendly people.

This mesmerizing entrancing state is enveloped by the sea on one side and surrounded by the hills on another. It holds a fascinating voyage of discovery for the traveller. Colourful festivals with mysterious rituals, open to participation, are held. Richly caparisoned elephants leading processions can be seen. Exotic handicrafts and sea food preparations fresh from the Arabian sea can also be enjoyedΌταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, την έβδομη μέρα θέλησε να ξεκουραστεί. Τότε ήταν που σκέφτηκε να φτιάξει ένα κόσμο διαφορετικό, ένα όμορφο, μικρό κομμάτι πάνω στη γη που θα ήταν έστω για λίγο μόνο, δικό του! Εκεί άλλωστε θα σπαταλούσε μια ολόκληρη μέρα μετά από έξι μέρες σκληρής δουλειάς! Και τότε έφτιαξε την Κέραλα, παραλιακή πολιτεία νοτιοδυτικά της Ινδίας. Εκεί όπου ο Ινδικός Ωκεανός συναντιέται με την Αραβική Θάλασσα, σε ένα σημείο της γης άγριο και επιβλητικό. Και της έδωσε απίστευτη ομορφιά, της έδωσε ζωή, πράσινο ατελείωτο, άγρια βλάστηση, νερά να κρέμονται από παντού, θεόρατα βουνά και απέραντες πεδιάδες. Όλων των ειδών τα δέντρα και τα φυτά, τα ζώα και τα πουλιά. Και εκεί ξεκουράστηκε για μία μόνο μέρα, ανάμεσα σε ένα κόσμο παραδεισένιο, ένα κόσμο θεϊκό! Αυτό λέει ένας παλιός Ινδικός μύθος.

Αυτός έμελλε να είναι και ο επόμενος μας προορισμός, εμένα και του άντρα μου. Μαγεμένοι από τις ποικιλόμορφες, εξωτικές χώρες της Ασίας είχαμε μέχρι και σήμερα ταξιδέψει, σε άλλες τρεις χώρες της μακρινής ανατολής.

Καθόμουνα μπροστά από τον υπολογιστή μου όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου το όνομα αυτό, ενός ταξιδιωτικού ατζέντη στην Κέραλα. GLAD TOURS – The Official Kerala Tour Operator. Δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα μου είπε. Πάρτε ένα εισιτήριο και ελάτε, αφήστε τα όλα επάνω μου, θα σας μείνει αξέχαστο! Το σκεφτήκαμε, το αναλύσαμε, είπαμε δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουμε, εξάλλου το άγνωστο πάντα μας κινούσε το ενδιαφέρον, θα πάμε! Και πήγαμε, και δεν το μετανιώσαμε καθόλου.

Με δύο εισιτήρια στο χέρι, τις αποσκευές και έναν απροσδιόριστο ενθουσιασμό μας βρίσκει η 18 Αυγούστου στο αεροδρόμιο τις Λάρνακας. Με ενδιάμεσο σταθμό το Bahrain θα φτάναμε στο Cochin, την μεγαλύτερη πόλη της Κέραλα. Καθώς στην πτήση από Bahrain προς Cochin ήμασταν οι μοναδικοί ευρωπαίοι τουρίστες ανάμεσα σε δεκάδες Ινδούς, κινήσαμε αμέσως το ενδιαφέρον τους. Πολλοί ήταν εκείνοι που πολύ φιλικά μας ρωτούσαν από πού ήμαστε, τι πάμε να κάνουμε στη χώρα τους, τι δουλειά κάνουμε στη δική μας χώρα και άλλα πολλά. Ίσως κάποιος να θεωρούσε όλα αυτά αδιάκριτα και ενοχλητικά. Για μένα αυτή ήταν και η πρώτη ευχάριστη επαφή που είχα με αυτή την χώρα.

Στο αεροδρόμιο του Cochin χωρίς να ήμαστε σίγουροι ότι όντως θα ήτανε εκεί ο Biju να μας παραλάβει (τώρα νιώθω πολύ ένοχη που μου πέρασε καν από το μυαλό) κουβαλούμε αποσκευές και προχωρούμε προς την έξοδο. Κόσμος, πλήθος, χαμός! Δεν θα την βγάλουμε καθαρή σκέφτηκα, αδύνατο να ξεφύγουμε εύκολα από εδώ. Για κάποιον λόγο εξακολουθούσαμε να είμαστε οι μοναδικοί ευρωπαίοι, για την ακρίβεια οι μοναδικοί τουρίστες στον χώρο! Τι στο καλό, τόσο λίγοι τουρίστες σκεφτήκαμε...τόσο λίγοι ναι! Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η χώρα αυτή παραμένει τόσο όμορφη και παρθένα.

Έτσι ξαφνικά μέσα στην πολυκοσμία βλέπουμε μπροστά μας μία πινακίδα, με χαρούμενα χρώματα και σχέδια, Welcome to Kerala Michalis and Elena Loizide!!! Καλέ εμείς είμαστε, μας βρήκανε! Ήτανε o Biju, πιστός στο ραντεβού του, με το πιο ζεστό χαμόγελο που έχω δει ποτέ στη ζωή μου! Μας οδηγεί στο αυτοκίνητο που θα μας μεταφέρει στο πρώτο μας ξενοδοχείο. Έξι στο σύνολο περιοχές θα δούμε, έξι διαφορετικά ξενοδοχεία θα αλλάξουμε στις 15 μέρες παραμονής μας εκεί. Ενδιαφέρον ακούστηκε, συμφωνούμε.

Περάσαμε το πρώτο μας βράδυ στο Cochin, την Βασίλισσα της Αραβικής Θάλασσας όπως την ονομάζουν। Μια πόλη ζωντανή και αεικίνητη, η οποία έχει αφήσει τα σημάδια της σε χιλιάδες εμπόρους που κατέφθαναν στο λιμάνι της για να εμπορευτούν μπαχαρικά, καουτσούκ, ρύζι, τσάι και άλλα πολλά. Με τη σειρά τους οι έμποροι θέλησαν να αφήσουν τα δικά τους σημάδια. Για το λόγο αυτό, στους κεντρικούς δρόμους συναντάει κάποιος σπίτια πορτογαλικού ρυθμού, Αγκλικανικές Εκκλησίες, τεράστια χειροκίνητα κινέζικα δίκτυα ψαρέματος.

*

Αμέσως μετά από λίγη ώρα ξεκούρασης στο μέτριο ξενοδοχείο μας ξεκινούμε για μονοήμερη εκδρομή στους καταρράκτες του Athirampilly. Βγαίνουμε από την πόλη και μπαίνουμε σε ένα στενό δρόμο με άγρια βλάστηση στα δεξιά και αριστερά του δρόμου. Που και που προσπαθούμε μέσα από τα ανοίγματα των δέντρων να ξεχωρίσουμε τι υπάρχει πέρα από αυτά. Μάταια, το πυκνό πράσινο χρώμα, θεραπεία για τα μάτια μας.
*
Η διαδρομή προς τους καταρράκτες είναι απίστευτη και γουρλώνουμε τα μάτια σαν μικρά παιδιά μην μας ξεφύγει η παραμικρή εικόνα. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο. Μικροί καταρράκτες, φοινικόδεντρα παντού, πίθηκοι εμφανίζονταν από το πουθενά.

Φτάνουμε στους μεγάλους καταρράκτες. Το τοπίο μαγευτικό, νερό, ζωή, φύση! Το νιώθω παγωμένο στο πρόσωπο και στα πόδια μου σε μια προσπάθεια μου να φρεσκαριστώ από το μακρινό ταξίδι. Ο οδηγός μας, ο Lopez, αγοράζει με δική του πρωτοβουλία μέλι από τα τοπικά μαγαζάκια και μου το προσφέρει. Πιες το μου λέει θα σου κάνει καλό και θα σε γεμίσει με ενέργεια. Μέλι κατευθείαν από τη φωλιά στο πιο κάτω δέντρο, γεύση γλυκιά και πρωτόγνωρη για μένα, δυναμωτική.

Αμέσως συνέρχομαι και προχωρούμε σε ένα ξύλινο και αναπάντεχα καθαρό εστιατόριο για ένα πλούσιο γεύμα κατευθείαν από τα άγρια νερά της Αραβικής Θάλασσας. Τρώμε αστακό, γαρίδες, και ολόφρεσκα ψάρια και πίνουμε τοπική μπύρα σε ποτήρι του τσαγιού. Η χρήση οποιουδήποτε οινοπνευματώδους ποτού καθώς και το κάπνισμα δημοσίως απαγορεύονται. Θεωρείται ποινικό αδίκημα και οι εστιάτορες για να αποφύγουν τυχόν πρόστιμο σερβίρουν την μπύρα σε κανάτα και ποτήρια τσαγιού.
*
Το βρίσκουμε ενδιαφέρον. Κάνουμε μια συζήτηση πάνω στο θέμα και δεν μπορούμε να αποφασίσουμε κατά πόσο το γεγονός αυτό μπορεί να θεωρηθεί ότι κρατάει τους ανθρώπους μέσα σε σωστά και υγιή επίπεδα, η αν καταπατεί τα απλά ανθρώπινα δικαιώματα τους. Ένα είδος κομμουνιστικού καθεστώτος είναι έτσι κι ‘αλλιώς αισθητό σε ολόκληρη την πολιτεία οπόταν το αφήνουμε, δεν είμαστε και ειδικοί επί του θέματος άλλωστε. Πληρώνουμε ένα απίστευτα χαμηλό λογαριασμό και φεύγουμε σκλαβωμένοι από το ζεστό χαιρετισμό του προσωπικού.

*

*

Η επομένη μας βρίσκει στο δρόμο για το Munnar, ορεινή πόλη της Κέραλας. Εκεί θα μείνουμε 2 βράδια, το λιγότερο συμβουλεύει ο Biju, και μείς εμπιστευόμαστε την άποψη του. Η θερμοκρασία πέφτει αισθητά και το περιβάλλον αλλάζει απότομα και νιώθουμε ότι έχουμε διανύσει μεγαλύτερη απόσταση. Για την ακρίβεια νιώθουμε ότι είμαστε σε άλλη χώρα! Κατά μήκος του δρόμου συναντάμε που και που πλανόδιους. Κάποιοι ψήνουν καλαμπόκι, ενώ άλλοι πουλούν διάφορα φρούτα και λαχανικά. Θέλουμε να τα δοκιμάσουμε όλα, καθώς οι πλανόδιοι πωλητές χαίρονται πολύ όταν πλησιάζουμε κοντά τους. Τρώμε καλαμπόκι και υποσχόμαστε στους εαυτούς μας ότι πριν φύγουμε από την Ινδία θα έχουμε γευτεί όσα πιο πολλά μπορούμε. *
Το ύψος των βουνών είναι τώρα τρομακτικό και τα σπίτια των ντόπιων μικρότερα. Ο κόσμος στους δρόμους δείχνει ταλαιπωρημένος και κουρασμένος από την πολύωρη εργασία στις φυτείες τσαγιού, τον μοναδικό πόρο επιβίωσης. Ξυπόλυτες γυναίκες κουβαλάνε σωρούς από τσάι στο κεφάλι. Σκελετωμένοι ηλικιωμένοι γυροφέρνουν στους υγρούς χωμάτινους δρόμους. Παιδάκια περπατούν ολόκληρα χιλιόμετρα για να φτάσουν στο σχολείο τους. Όλα αυτά μου δίνουν ένα δυνατό χαστούκι στο πρόσωπο.
*
Ξύπνα βλαμμένη λέω στον εαυτό μου και εκτίμησε αυτά που έχεις, μη ζητήσεις τίποτα περισσότερο από όσα σου δίνει η ζωή! Μέσα σε αυτές τις σκέψεις καταφθάνουμε στο ξενοδοχείο μας. Μία ζεστή φωλιά στην πλαγιά ενός βουνού περιτριγυρισμένη από θεόρατα δέντρα και άγρια βλάστηση.
*
Είμαστε ενθουσιασμένοι με το σπιτάκι/δωμάτιο μας, ένα από τα πολλά σπιτάκια μονάδες που δένουν αρμονικά σε ένα πανέμορφο και περιποιημένο περιβάλλον. Είναι περιτριγυρισμένο από πολύχρωμους κήπους, ρυάκια και μικρές γέφυρες, καθώς και όμορφα σχεδιασμένους κοινόχρηστους χώρους για τους θαμώνες.

Το πρωινό ξύπνημα στο Munnar θα μου μείνει αξέχαστο! Ανοίγοντας το μπαλκόνι μας το πρωί μια δροσερή αύρα μας γεμίζει ενέργεια και οι δυνατές κραυγές από πουλιά εξωτικά διασπούν την απόλυτη ησυχία. Μουντός ο καιρός. Τa ψηλά δέντρα, σαν οπτασίες ανήσυχες μόλις που ξεχωρίζουν μέσα από τα σύννεφα που βρίσκονται πιο κάτω από το επίπεδο του βουνού. Σαν ψυχές που κατέβηκαν από τον ουρανό για να στοιχειώσουν το τοπίο και εμάς. Όμορφο φαινόμενο, ξεχωριστό και μυστηριώδες.

Η νύχτα μας βρίσκει να απολαμβάνουμε τσάι από βανίλια σε μια καφετέρια θα μπορούσα να την πω, παρόλο που δεν θυμίζει τίποτα από αυτό που εμείς έχουμε στο μυαλό. Έξω βρέχει. Ούτε το σκοτάδι αλλά ούτε και η βροχή δεν στάθηκαν αρκετά για να σταματήσει ο κόσμος να κινείται. Η μικρή πόλη ζωντανεύει μέσα στο σκοτάδι και τη βροχή. Φωνές και γέλια ακούγονται από παντού, φώτα και έντονα χρώματα.
*
Κάποιοι ψήνουν κάστανα και πίτες σε μια γωνιά. Κάποιοι νεαροί καπνίζουν κρυφά και χαμογελούν ικανοποιημένοι με το κατόρθωμα τους. Γυναίκες με πολύχρωμα φορέματα συζητούν δυνατά. Παιδάκια τρέχουν χαρούμενα και απολαμβάνουν τη βροχή, φορώντας πολύ λίγα ρούχα και τα περισσότερα δεν φοράνε καν παπούτσια.
*
Αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να ξεφορτωθώ και εγώ τα περιττά ρούχα που κουβαλάω πάνω μου (μήπως και κρυώσω τάχα!), να πετάξω και τα παπούτσια μου, και να τρέξω και εγώ στην βροχή. Μήπως έτσι νιώσω και γω την παιδική ελευθερία που έχουν αυτά τα μικρά ζωγραφισμένα στα προσωπάκια τους. Αρκούμε στο να τους χαϊδεύω τα μαλλιά και να τα παίρνω στα χέρια μου καθώς περνάνε από δίπλα μου και μου χαμογελούν.

Οι στιγμές που ζούμε όμορφες και την επομένη το πρωί προχωρούμε στον επόμενο μας προορισμό το Thekkady. Καθώς κατεβαίνουμε τα βουνά οι αλλαγές στο υψομετρικό επίπεδο και στο τοπίο είναι και πάλι έντονες. Οι φυτείες τσαγιού αντικαθίστανται από φυτείες ανανά, καουτσουκόδεντρα, κάρδαμο και κακάο.
*
Βγαίνουμε από το αυτοκίνητο και χορταίνουμε τον καθαρό αέρα και τις πρωτόγνωρες μυρωδιές. Πόσο θα ήθελα να ήταν εδώ τα μικρά μου να έβλεπαν και αυτά με τα περίεργα ματάκια τους έναν ελέφαντα να περνά από δίπλα μας. Η σκέψη αυτή με ρίχνει λίγο αλλά σαν αισιόδοξη αισθηματίας που είμαι τη διώχνω αμέσως από το μυαλό μου και σκέφτομαι ότι πολύ σύντομα θα τα έχω και πάλι στην αγκαλιά μου να τους διηγιέμαι ιστορίες μακρινές.

Το απόγευμα στο Thekkady έχουμε κανονίσει να παρακολουθήσουμε μια παραδοσιακή θεατρική παράσταση. Ο χώρος του θεάτρου είναι μικρός και παλιός, θυμίζει ξεχασμένο υπόστεγο. Δύο στο σύνολο οι ηθοποιοί, δύο ντόπια νεαρά παιδιά και ο ένας από αυτούς παριστάνει τη γυναίκα. Η ιστορία ενός θεού που ξελογιάζεται από μία κοινή θνητή ξετυλίγεται μέσα από μία αξιόλογη ερμηνεία και των δύο. Παρουσιάζουν μία ξεχωριστή παραδοσιακή θεατρική μέθοδο κατά την οποία χρησιμοποιούν μόνο απλές εκφράσεις προσώπου, δεν μιλούν και δεν κινούνται καθόλου. Το βρίσκουμε πολύ ενδιαφέρον.

Είναι το μοναδικό μας βράδυ στο Thekkady και μετά την παράσταση αποφασίζουμε να δοκιμάσουμε παραδοσιακό ινδικό φαγητό. Στο εστιατόριο, οι σερβιτόροι όπως πάντα μας κουβεντιάζουν για διάφορα, και οι περισσότεροι μας περνούν για Ιταλούς. Διορθώνω όπως πάντα και λέω είμαστε από την Κύπρο, για την οποία φυσικά δεν έχουν ιδέα για το που βρίσκεται. Και τότε εγώ ξεστομίζω το γνωστό « near Greece». Ομήρου Ηλιάδα, Ομήρου Οδύσσεια, ξεφωνίζει με μάτια όλο ζωντάνια ένας από τους σερβιτόρους! Προς έκπληξη και των δύο μας, οι άνθρωποι αυτοί μελετάνε ελληνική μυθολογία στο σχολείο.
*
Η Κέραλα όπως μαθαίνουμε αργότερα είναι η μοναδική πολιτεία της Ινδίας με το πιο ψηλό δείκτη ακαδημαϊκής μόρφωσης. Ακόμα και οι πιο φτωχές οικογένειες είναι υποχρεωμένες να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο για να πάρουν τουλάχιστο την στοιχειώδη μόρφωση. Για τον λόγο αυτό χορηγούνται από την κυβέρνηση. Φεύγουμε ευχαριστημένοι από το εστιατόριο με μία δόση υπερηφάνειας για την ελληνική καταγωγή μας και πάμε για ύπνο.
*
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει να παίρνουμε ειδική άδεια από την κυβέρνηση για να επισκεφτούμε ένα χωριό το οποίο κατοικείται από μία αρχαία ινδική φυλή. Άνθρωποι που έχουν επιλέξει να ζουν κατά ομάδες σε μικρά πλίθινα σπιτάκια μέσα στο δάσος. Η μόνη τους επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο είναι όταν κατέβουν από το χωριό τους για να ανταλλάξουν ξύλα, μέλι, και ψάθινες κατασκευές από μπαμπού με σοδιές από ρύζι. Παρά την φτώχεια και την απομόνωση τους, είναι ευτυχισμένοι και απελευθερωμένοι από οποιαδήποτε απαίτηση μίας σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας. Σχεδόν τους ζηλεύω για αυτό τους το προνόμιο.

Στο δρόμο για την επιστροφή, περπατούμε κάμποση ώρα μέσα στο τροπικό δάσος. Χαζεύουμε με το στόμα ανοικτό τα δέντρα που φτάνουν μέχρι τον ουρανό και νιώθουμε πολύ μικροί ανάμεσα σε όλο αυτό το μεγαλείο.
*
Άσχετοι καθώς είμαστε και εκτός γνώριμου περιβάλλοντος, δεν δίνουμε σημασία σε αυτά τα μικρά και ασήμαντα τσιμπήματα που νιώθαμε στα πόδια μας. Χαζοί τουρίστες θα σκέφτηκαν οι ντόπιοι που ήταν εκεί, όταν πίσω στο αυτοκίνητο χρειαστήκαμε φωτιά για να ξεκολλήσουμε τις βδέλλες που μας ρουφούσαν το αίμα!
*
Καλά να πάθουμε σκέφτηκα, πάνω που λέγαμε ότι δεν έχουμε δει πραγματική βδέλλα μέχρι και σήμερα όταν ο Lopez μας προειδοποιούσε να ήμαστε προσεχτικοί. Ορίστε τώρα, όχι μόνο την είδαμε αλλά μας ρούφηξε και το αίμα!

Στο πρόγραμμα μας αμέσως μετά έχουμε βαρκάδα σε λίμνη/εθνικό πάρκο για να παρακολουθήσουμε από τη βάρκα τα ζώα που πλησιάζουν στο νερό. Είχαμε την τύχη να δούμε αγριογούρουνα, ελάφια, πίθηκους, βουβάλια και ελέφαντες. Η λίμνη μοιάζει με πανέμορφο, πελώριο καθρέφτη που αντικατοπτρίζει τα πάντα! Αιχμαλωτίζει είδωλα κορμών από δέντρα που ορθώνονται στο μέσο της λίμνης. Φωτογραφίζει μια βάρκα που περνάει από δίπλα μας, ένα διψασμένο ζώο στις όχθες της, πελώρια βουνά, τον ουρανό με όλα τα σχήματα και τα χρώματα του!
*
Ήρεμοι και πιο γαλήνιοι από ποτέ αφήνουμε πίσω μας το Thekkady και προχωρούμε με προορισμό ένα παλάτι, ένα ξεχωριστό ξενοδοχείο χτισμένο ανάμεσα στα backwaters του χωριού Alleppey. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και τώρα νιώθουμε τον τροπικό ήλιο να καίει το δέρμα μας. Είναι ξεκάθαρο ότι πλησιάζουμε τα παράλια, τη θάλασσα του νότου, τον Ινδικό ωκεανό! Τα backwaters όπως ονομάζονται είναι κανάλια που ξεκινούν από τα παράλια και συναντούν στο εσωτερικό λίμνες και ποταμούς.
*
Ένα μίγμα αλμυρού και γλυκού νερού. Ένας κόσμος που σφύζει από ζωή καθώς τα μικρά νησάκια και αραιά κομμάτια γης περιτριγυρισμένα από νερό, φιλοξενούν χιλιάδες χωριά που κατοικούνται από ντόπιους. Ο τρόπος ζωής τους είναι πολύ απλός και τα υπάρχοντα τους ελάχιστα. Τα παιδάκια μαθαίνουν να κολυμπούν πριν ακόμα μάθουν να περπατούν και γίνονται ένα με το νερό, το έχουν πλέον ανάγκη για να ζουν.
*
Το υγρό στοιχείο είναι η ζωή τους όλη και για να μετακινούνται χρησιμοποιούν βάρκα/κανό. Όταν έρθουν οι μουσώνες και οι βροχές τα μικροσκοπικά σπίτια τους πλημμυρήζουν. Τότε όλοι παίρνουν τα λιγοστά υπάρχοντα τους και μετακινούνται στις εκκλησίες της πιο κοντινής πόλης μέχρι το νερό να υποχωρήσει από τα σπίτια τους για να επιστρέψουν. Παρά τις δυσκολίες και τις καταστροφές από το νερό, αυτοί το λατρεύουν σαν Θεό και δεν το εγκαταλείπουν ποτέ.

Το επόμενο πρωί μας επιφυλάσσει την ωραιότερη ίσως εμπειρία που έχουμε ζήσει στην Κέραλα. Μια βάρκα/σπίτι, η ομορφότερη βάρκα που έχω δεί ποτέ μου, ξύλινη με λεπτομέρειες από μπαμπού και άνετους χώρους μας περιμένει έξω από το δωμάτιο μας. Θα ήταν δική μας για 24 ολόκληρες ώρες και κατά τη διάρκεια της παραμονής μας σε αυτή θα βλέπαμε από κοντά την πραγματική ζωή των καναλιών της Κέραλα.
*
Μου είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω την ομορφιά της φύσης καθώς απομακρυνόμαστε και προχωρούμε σε πιο απόμερες περιοχές. Που και πού ο οδηγός μας ελαττώνει ταχύτητα για να βοηθήσει έναν ντόπιο με το κανό του για να φτάσει πιο γρήγορα στον προορισμό του. Αυτός ευχαριστημένος ενώνει τις παλάμες του και μας τιμά με το γνωστό ινδικό τρόπο.
*
Αυτοί είναι οι άνθρωποι της Κέραλα, πρόθυμοι να δώσουν ένα χέρι βοηθείας στον συνάνθρωπο τους. Να χαρίσουν ένα ζεστό χαμόγελο στον καθένα και να μοιραστούν οτιδήποτε έχουν με τον διπλανό τους.
*
Λίγο πριν δέσουμε τη βάρκα για το βράδυ, βγαίνουμε και επισκεπτόμαστε μια μικρή κοινότητα. Οι ντόπιοι μας υποδέχονται στο χώρο τους και μας περιεργάζονται κάμποση ώρα. Τα μικρά μας πλησιάζουν με την ελπίδα ότι θα έχουμε κάτι και για αυτά. Ευτυχώς το είχα προβλέψει και έτσι είχα την ευχαρίστηση να τα δω να πανηγυρίζουν όταν τους χάριζα σοκολάτες και γλυκά. Μικρή και ασήμαντη η χειρονομία μου, κάτι που δεν θα συγκινούσε ποτέ ένα παιδί μιας άλλης κοινωνίας. Το συγκεκριμένο όμως παιδί τρελάθηκε από τη χαρά του, το ευχαριστήθηκε, το εκτίμησε αυτό που κρατούσε στα χέρια του. Κάποιο κιόλας πιο πέρα το μοιράστηκε με φίλους. Άνισος κόσμος! !

*
Κατά τη δύση του ήλιου το τοπίο πιο πολύ μοιάζει με ζωντανό έργο ερωτευμένου ζωγράφου. Τα φοινικόδεντρα, το νερό, τα χρώματα του ουρανού, σχηματίζουν την απόλυτη εξωτική εικόνα. Νιώθουμε πολύ τυχεροί που είμαστε μάρτυρες σε όλο αυτό.

Το πρωί μας βρίσκει πίσω στο αυτοκίνητο μας και τον Lopez μας τον οποίο είχαμε εγκαταλείψει δύο μέρες πριν. Ανοίγει τα χέρια του μόλις μας βλέπει και χαμογελά πλατιά. Είναι εδώ για να μας μεταφέρει στον τελευταίο μας προορισμό. Το Kovalam είναι χωριό που βρίσκεται 50 χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα της Κέραλας το Trivandrum. Από εδώ και πέρα είμαστε μόνοι μας. Θα μείνουμε έξι μέρες στο παραλιακό μας ξενοδοχείο για να απολαύσουμε την παραλία και να χαλαρώσουμε.
*
Ο Biju υπόσχεται να επιστρέψει για να μας οδηγήσει στο αεροδρόμιο. Αποφασίζουμε να ενοικιάσουμε μοτοσικλέτα για να εξερευνήσουμε την γύρω περιοχή πράγμα που δεν ήτανε και τόσο εύκολο αφού δεν υπήρχαν γραφεία ενοικιάσεως μηχανών.
*
Η είδηση ότι ένα ζευγάρι τρελλών τουριστών θέλει να οδηγήσει στους στενούς δρόμους του Kovalam όπου δεν ισχύει κανένας κώδικας οδικής ασφάλειας κάνει πολύ σύντομα το γύρο του ξενοδοχείο. Ένα παιδί από το προσωπικό αναλαμβάνει να μας ενοικιάσει τη μηχανή ενός φίλου του.
*
Αυτές οι τελευταίες μέρες υπήρξαν για εμάς μέρες απόλυτης ελευθερίας. Αφημένοι μέσα σε ένα κόσμο αλλοπρόσαλλο, υπήρξαμε μάρτυρες γεγονότων και χαρήκαμε την κάθε στιγμή που περνούσε στην Κέραλα. Στο Kovalam, απολαμβάνουμε τρελή γιορτή με ανθρώπους στους δρόμους να φτιάχνουν όμορφες κατασκευές από λουλούδια. Αργότερα μάθαμε ότι η γιορτή αυτή ήταν αφιερωμένη στις μέρες Οναμ. Οι μέρες αυτές είναι αφιερωμένες σε μία μόνο μέρα στα πολύ παλιά χρόνια της ιστορίας της Κέραλα, κατά την οποία πιστεύεται ότι όλοι οι άνθρωποι ήτανε ίσοι και δεν χρειαζόταν κανείς να στερείτε τις απαραίτητες ανθρώπινες ανάγκες. Ακόμα προσεύχονται για εκείνη τη μέρα να επιστρέψει στην πραγματικότητα.
*
Πιάσαμε τους εαυτούς μας να παζαρεύουμε σε τοπικά μαγαζάκια. Το παζάρι είναι τρόπος επικοινωνίας και επιβάλλεται στην Κέραλα και δεν το θελήσαμε να απογοητεύσουμε τους μαγαζάτορες.
*
Περπατήσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χρυσής ερημικής παραλίας. Το νιώσαμε άγριο το κύμα και θυμωμένο λες και χίλιοι δαίμονες πάλευαν να απελευθερωθούν από αυτό. Φωτογραφίσαμε φοινικόδεντρα που η φύση τα προστάζει να γείρουν τα λεπτά κορμιά στους προς το υγρό στοιχείο. Απόλυτη ηρεμία και απόλαυση ενός κόσμου που μοιάζει να βγήκε από παλιά αγαπημένη κινηματογραφική ταινία.
*
Και οι άνθρωποι! Αυτοί οι άντρες που ψαρεύουν ακόμα με χειροποίητα δίκτυα και βαρκούλες με κουπιά κάθε αυγή. Αυτές οι γυναίκες που κατεβαίνουν στους δρόμους να πουλήσουν το ψάρι σε χειροποίητα καλάθια απο μπαμπού. Αυτά τα παιδάκια που αναγκάζονται να φτιάξουν με περισσή φαντασία τα παιχνίδια τους από άχρηστα υλικά που μαζεύουν από τους δρόμους. Όλα αυτά μαρτυρούν μια κοινωνία που έχει παγώσει στο χρόνο, μια ομάδα ανθρώπων που ζει την πραγματικότητα, που τιμάει το σώμα και την ψυχή, την φύση και τη ζωή!
*
Οι μέρες τελειώνουν και πρέπει να φύγουμε. Τα συναισθήματα μας ανάμικτα στο αεροδρόμιο τη στιγμή που ο Bilu, μας αποχαιρετά.

Στο επανειδίν φίλοι μου, στο επανειδίν καλέ μας φίλε!

Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, πίσω στον γυάλινο κόσμο μας και την ασφάλεια της καθημερινότητας μας. Φέρνουμε αναμνήσεις, φωτογραφίες που χωράνε σε μικρό ψηφιακό κατασκεύασμα. Φέρνουμε και αναμνήσεις που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό και στην καρδιά.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το μεγαλείο της Κέραλα. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τους ζεστούς ανθρώπους και την αγάπη τους προς τον συνάνθρωπο και τη φύση. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ το πώς υποδέχτηκαν εμάς, δύο άγνωστους.

Ενώ κατεβαίνουμε τα σκαλιά του αεροπλάνου, χαμογελούμε καθώς αντικρίζουμε τα φώτα της Λάρνακας. Μια σπάνια ικανοποίηση και ολοκλήρωση μας καταβάλει και νιώθουμε πιο άνθρωποι από ποτέ!
*

Κείμενο/φωτογραφίες
Έλενα Γεωργίου
Πάφος

Back waters & houseboats of Kerala - India