Archaeological Site of Olympia, Greece

Αρχαία Ολυμπία γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων και παγκόσμιο σύμβολο

Olympia was the birthplace of the most famous and important sporting event in the ancient world. The Olympic Games took place here every four years from 776 BC to 393 AD. The site was also a place of worship dedicated to the Greek god Zeus from about the 10th century BC.
Η Ολυμπία ήταν η γενέτειρα του πιο διάσημου και σημαντικού αθλητικού γεγονότος στον αρχαίο κόσμο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονταν εδώ κάθε τέσσερα χρόνια από το 776 π.Χ. έως το 393 μ.Χ. Ο χώρος ήταν επίσης τόπος λατρείας αφιερωμένος στον Έλληνα θεό Δία περίπου από τον 10ο αιώνα π.Χ.

The Pan-Hellenic sanctuary of Olympia has been established in the history of culture, as the most important religious, political and sports centre, with a history that dates back to the end of the Neolithic times (4th millennium BC).
Το πανελλήνιο ιερό της Ολυμπίας έχει καθιερωθεί στην ιστορία του πολιτισμού, ως το σημαντικότερο θρησκευτικό, πολιτικό και αθλητικό κέντρο, με ιστορία που χρονολογείται από τα τέλη της νεολιθικής εποχής (4η χιλιετία π.Χ.).

In this universal place, the Olympic Idea was born, making Olympia a unique universal symbol of peace and competition at the service of virtue. In the picture from left: Phivos Nicolaides, George Nicolaou & Gregoris Maliotis, members of the Cyprus Travel Writers & Journalists Society.
Σε αυτόν τον παγκόσμιο τόπο, γεννήθηκε η Ολυμπιακή Ιδέα, καθιστώντας την Ολυμπία μοναδικό παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης και άμιλλας στην υπηρεσία της αρετής. Στη φωτογραφία από αριστερά: Φοίβος Νικολαΐδης, Γιώργος Νικολάου & Γρηγόρης Μαλιώτης, μέλη του Παγκύπριου Συνδέσμου Συγγραφέων & Δημοσιογράφων Τουρισμού.

But, the concept of Olympic honor was the most important legacy left to modernity. In ancient times, athletes agreed to a three-month sacred truce and came together from all the Greek cities of the Mediterranean world to compete. This practice demonstrates the loftiest ideals of Hellenic humanism: peaceful and loyal competition among free and equal men with their only ambition being the symbolic reward of an olive wreath.
Όμως, η έννοια της ολυμπιακής τιμής ήταν η πιο σημαντική κληρονομιά που έμεινε στη νεωτερικότητα. Στην αρχαιότητα, οι αθλητές συμφώνησαν σε μια τρίμηνη ιερή εκεχειρία και συγκεντρώθηκαν από όλες τις ελληνικές πόλεις του μεσογειακού κόσμου για να αγωνιστούν. Αυτή η πρακτική καταδεικνύει τα υψηλότερα ιδανικά του ελληνικού ουμανισμού: τον ειρηνικό και ευγενή ανταγωνισμό μεταξύ ελεύθερων και ισότιμων ανδρών με μόνη τους φιλοδοξία τη συμβολική ανταμοιβή ενός στεφάνου ελιάς.

Here, too, prominence was given to the ideals of physical and mental harmony, of noble contest, of how to compete well, of the Sacred Truce; values, which remain unchanged in perpetuity.
Εδώ, επίσης, δόθηκε έμφαση στα ιδανικά της σωματικής και ψυχικής αρμονίας, του ευγενούς αγώνα, του πώς να ανταγωνίζεσαι καλά, της Ιερής Εκεχειρίας, αξίες, οι οποίες παραμένουν αμετάβλητες στο διηνεκές.

It is this melding of history and the molding of modernity that makes this site so special. The Olympic Games in the times of ancient Greece were about more than sport. They represented peace and the nobility of competition. These ideals, and elements of the events, have continued to this day.
Είναι αυτή η συγχώνευση της ιστορίας και το συνταίριασμα της νεωτερικότητας που κάνει αυτόν τον χώρο τόσο ξεχωριστό. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην εποχή της αρχαίας Ελλάδας ήταν κάτι περισσότερο από αθλητισμός. Αντιπροσώπευαν την ειρήνη και τον ευγενή ανταγωνισμό. Αυτά τα ιδανικά και στοιχεία των γεγονότων συνεχίστηκαν μέχρι σήμερα.

The sacred precinct, named the Altis, was primarily dedicated to Zeus, although other gods were worshipped there. The games conducted in his name drew visitors from all over the Greek world as one of a group of such "Panhellenic" centres, which helped to build the identity of the ancient Greeks as a nation.
Ο ιερός περίβολος, που ονομαζόταν Άλτις, ήταν κυρίως αφιερωμένος στον Δία, αν και εκεί λατρεύονταν άλλοι θεοί. Οι αγώνες που διεξήχθησαν στο όνομά του προσέλκυσαν επισκέπτες από όλο τον ελληνικό κόσμο ως ένα από μια ομάδα τέτοιων «Πανελλήνιων» κέντρων, που βοήθησαν στη δημιουργία της ταυτότητας των αρχαίων Ελλήνων ως έθνους.

The Olympic Games—the most famous and important sporting event in the ancient world—paid homage to the finest athletes. That tradition continues to this day, nearly 3,000 years later. But Olympia was not just used every four years to laud mortals. It was also a place where remarkable works of art and culture were created and shared to worship the Greek god Zeus.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες—το πιο διάσημο και σημαντικό αθλητικό γεγονός στον αρχαίο κόσμο—βράβευε τους καλύτερους αθλητές. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα, σχεδόν 3.000 χρόνια αργότερα. Αλλά η Ολυμπία δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο κάθε τέσσερα χρόνια για να υμνήσει τους θνητούς. Ήταν επίσης ένα μέρος όπου αξιόλογα έργα τέχνης και πολιτισμού δημιουργήθηκαν και μοιράστηκαν για να λατρεύουν τον Έλληνα θεό Δία.

Model of temple of Zeus in Olympia showing the statue of Zeus. Louvre Museum (Paris, France).
Μακέτα του ναού του Διός στην Ολυμπία που δείχνει το άγαλμα του Δία. Μουσείο του Λούβρου (Παρίσι, Γαλλία).

The sanctuary and the Games at Olympia were dedicated to Zeus. The most important and impressive building was the famous temple of Olympian Zeus, inside of which stood the chryselephantine statue of Zeus, one of the seven wonders of the ancient world, work of the «sculptor of the gods» Phidias.
Το ιερό στην Ολυμπία ήταν αφιερωμένο στον Δία, όπως και οι Αγώνες. Το σπουδαιότερο και το μεγαλοπρεπέστερο οικοδόμημα ήταν ο περίφημος ναός του Ολυμπίου Διός, μέσα στον οποίο ήταν στημένο το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, έργο του « γλύπτη των θεών» Φειδία.

Olympia was the centre of worship of Zeus, the father of the twelve Olympian gods. Gregoris Maliotis with the ruins of the temple of Olympian Zeus
Η Ολυμπία ήταν το κέντρο λατρείας του Δία, του πατέρα των δώδεκα Ολύμπιων θεών. Ο Γρηγόρης Μαλιώτης και στο βάθος τα ερείπια του ναού του Ολυμπίου Διός.

One must imagine that here, the most brilliant performances of the time were organised, the ‘Olympia’, the forerunners of the modern Olympic Games. In the Games, which were held every four years, around August and lasted five days, only free (not slaves) Greeks took part.
Να φανταστεί κανείς ότι εδώ, διοργανώνονταν τα πιο λαμπρά θεάματα της εποχής, τα Ολύμπια, οι πρόδρομοι των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Στους αγώνες που διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια, γύρω στον μήνα Αύγουστο και διαρκούσαν πέντε μέρες, έπαιρναν μέρος μόνο οι ελεύθεροι Έλληνες.

One of the first ruins we encounter within Olympia is the Gymnasium and Palaestra. These were the places where the athletes trained before the Games. We stroll in awe amongst the sacred sites of Olympia.
Από τα πρώτα ερείπια που αντικρίζουμε μέσα στην Ολυμπία είναι το Γυμνάσιο. Εδώ γίνονταν οι προγυμνάσεις των αθλητών, όπως και στη διπλανή Παλαίστρα όπου προγυμνάζονταν οι αθλητές της πάλης.

Although the entire complex of ancient Olympia is today piles of ruins, mute witnesses of the glorious old glamour, they impress us nonetheless. They cause admiration, especially for all those beautiful ideals and the great ideas they represent.
Αν και ολόκληρο το συγκρότημα της αρχαίας Ολυμπίας είναι σήμερα σωροί από ερείπια, βουβοί μάρτυρες της λαμπρής παλιάς αίγλης, εντούτοις, εξακολουθούν να εντυπωσιάζουν. Προκαλούν τον θαυμασμό, ιδιαίτερα για όλα εκείνα τα ωραία ιδανικά και τις μεγάλες ιδέες που αντιπροσωπεύουν.

The archaeological site held over 760 significant buildings, and ruins of many of these survive. Of special interest to Greeks of all times is the Pelopion, the tomb of the quasi-mythical king, ancestor of the Atreids, the two kings who led their domains to war against Troy. The Peloponnesus is named for Pelops. The tomb suggests that he may not have been entirely mythical.
Ο αρχαιολογικός χώρος είχε πάνω από 760 σημαντικά κτίρια, και πολλά από αυτά σώζονται ερείπια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους Έλληνες όλων των εποχών είναι το Πελόπιο, ο τάφος του οιονεί μυθικού βασιλιά, προγόνου των Ατρειδών, των δύο βασιλέων που οδήγησαν τις επικράτειές τους στον πόλεμο κατά της Τροίας. Η Πελοπόννησος πήρε το όνομά της από τον Πέλοπα. Ο τάφος υποδηλώνει ότι μπορεί να μην ήταν εντελώς μυθικός.

The ancient Olympia with its unique greatness, glorified the Greek shining spirit for centuries. The rich traditions, the endless myths and its glorious history are mixed and lost in the mists of time.
Φορτωμένη ιστορία, θρύλους και δόξα, η αρχαία Ολυμπία αποτελεί έναν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος αρχαιολογικό χώρο. Με το μοναδικό μεγαλείο της, δόξασε για αιώνες το φωτοβόλο ελληνικό πνεύμα και έγινε αιώνιο σύμβολο και παγκόσμια ιστορική παρακαταθήκη με τις ακατάλυτες ιδέες που ακτινοβολεί. Οι πλούσιες παραδόσεις, οι ατέλειωτοι μύθοι και η ένδοξη ιστορία της μπλέκονται και χάνονται στα βάθη των αιώνων.

They included games such as the pentathlon (jump, discus, race, javelin and wrestling), track, wrestling, pankration and soldiers’ running with armour. The athletes contested naked, and the races and boxing matches were called nudist facts. The organisation and general supervision of the ‘Olympia’ were in the hands of the Hellanodics, who were the judges of the games.
Περιλάμβαναν αγωνίσματα σαλπιγκτών, ιππασίας, πένταθλο (άλμα, δίσκος, δρόμος, ακοντισμός και πάλη), δρόμο, πάλη, πυγμαχία, παγκράτιο και δρόμο οπλιτών με πανοπλία. Οι αθλητές διαγωνιζόντουσαν γυμνοί, οι δε κούρσες και οι αγώνες πυγμαχίας ονομάζονταν γυμνικά γεγονότα. Την οργάνωση και τη γενική εποπτεία των Ολυμπίων την είχαν οι ελλανοδίκες, οι οποίοι ήταν οι κριτές των αγώνων.

The ‘Olympia’ started as a local celebration, a small regional of festival and they eventually gained Panhellenic recognition. The Games had become a link between the colonies with the metropolitan Greece, a centre of attraction and the most important manifestation of national unity of the ancient Greek world. Most importantly, however, they took the form of a great ideal, which dominated the youth of the ancient Greek world for many centuries.
Τα Ολύμπια ξεκίνησαν ως τοπική γιορτή, ένα είδος πανήγυρης και τελικά, πήραν πανελλήνια ακτινοβολία. Οι αγώνες είχαν γίνει ο δεσμός των αποικιών με τη Μητροπολιτική Ελλάδα, ο πόλος έλξης και η σπουδαιότερη εκδήλωση της εθνικής ενότητας του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Το σημαντικότερο όμως, πήραν τη μορφή ενός μεγάλου ιδανικού, που κυριάρχησε για πολλούς αιώνες στα νιάτα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Among the sacred buildings and the temples in the area, called Altis (forest). The sacred Altis, just as its name suggests, was green, full of oleasters, plane trees, other trees and wild vegetation. Within the enclosure of Altis there were three temples: Zeus, Heraion and Mitroon.
Ανάμεσα στα ιερά κτίρια και τους ναούς, στο χώρο που ονομαζόταν Άλτης (άλσος). Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, ήταν καταπράσινη, γεμάτη αγριελιές, πλατάνια, άλλα δέντρα και άγρια βλάστηση. Μέσα στον περίβολο της ήταν κτισμένοι τρεις ναοί, του Δία, της Ήρας (Ηραίον) και το Μητρώον, ένας μικρός ναός αφιερωμένος στη Μητέρα των θεών Ρέα ή Κυβέλη.

The temple of Hera is the oldest temple of sanctuary among the best specimens of archaic Doric temple architecture. It was peripteral with six columns at the narrow and sixteen columns at the long sides. According to legend, here was kept the disk of the Sacred Truce. In Roman times the statue of Hermes made by the sculptor Praxiteles was positioned in the cella.
Ο αρχαιότερος ναός του ιερού, της Ήρας ανάμεσα στα καλύτερα δείγματα αρχαϊκής δωρικής αρχιτεκτονικής ναών. Ήταν περιμετρικός με έξι κίονες στις στενές και δεκαέξι κίονες στις μακριές πλευρές. Σύμφωνα με τον μύθο, εδώ φυλασσόταν ο δίσκος της Ιεράς Εκεχειρίας. Στη ρωμαϊκή εποχή το άγαλμα του Ερμή που έφτιαξε ο γλύπτης Πραξιτέλης ήταν τοποθετημένο στο σηκό.

Located close to the stadium, the Temple of Hera was protected by a terrace wall. Dating back to 650 BC, historians believe that the original temple had only a room and a corridor, to which other structures were eventually added.
Κοντά στο στάδιο βρίσκεται ο Ναός της Ήρας ο οποίος προστατευόταν από έναν τοίχο από ταράτσα. Χρονολογείται από το 650 π.Χ. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο αρχικός ναός είχε μόνο ένα δωμάτιο και έναν διάδρομο, στον οποίο τελικά προστέθηκαν άλλες κατασκευές.

Wherever you walk, wherever you look, you see a 'living' part of a life of some former world. Even the stones here speak! I see tourists respectfully bowing to take small stones with them as a souvenir.
Όπου και να περπατήσεις, όπου και να κοιτάξεις, αντικρίζεις μπροστά σου ένα ‘ζωντανό’ κομμάτι ζωής, κάποιου αλλοτινού κόσμου. Ακόμη και οι πέτρες εδώ μιλούν! Βλέπουμε τουρίστες να σκύβουν ευλαβικά και να παίρνουν μαζί τους μικρές πέτρες για ενθύμιο.

A world of great works and grand ideas, linking the past with the present and illuminating the future. We ponder that this is also the unrepeatable splendour of Olympia.
Ένας κόσμος μεγάλων έργων και μεγάλων ιδεών, που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν και φωτίζουν το μέλλον. Σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι και το ανεπανάληπτο μεγαλείο της Ολυμπίας.

During the Games, the wars between the battling city-states stopped and the «sacred truce» prevailed. As a prize, the winners received a twig wreath from the sacred olive tree of kallistephanos oil tree, which they calletd ‘kotinos’. The strict principle of the Sacred to preserve the ‘Olympia’ as wreath-crowning and not money-giving ensured the moral supremacy of the ‘Olympia’ as games of virtue and moral.
Κατά τη διάρκεια των αγώνων οι πόλεμοι μεταξύ των αντιμαχομένων πόλεων-κρατών σταματούσαν και επικρατούσε η «ιερή εκεχειρία». Ως έπαθλο, οι νικητές έπαιρναν ένα στεφάνι από κλαδί του ιερού δέντρου της καλλιστεφάνου ελαίας, τον κότινο. Η αυστηρή αρχή του Ιερού να διατηρήσει τους αγώνες της Ολυμπίας «στεφανίτες» και όχι «χρηματίτες» ή «αργυρίτες» εξασφάλισε την ηθική υπεροχή των Ολυμπίων ως αγώνων αρετής και ήθους.

Popi Nicolaides enters the Stadium. This part of Olympia, although the simplest, is the most impressive and exciting, because it takes you straight to the sources...
Η Πόπη Νικολαΐδου εισέρχεται στο Στάδιο. Το μέρος αυτό της Ολυμπίας αν και το πιο απλό, είναι το πιο εντυπωσιακό και συναρπαστικό, γιατί σε ταξιδεύει κατ’ ευθεία στις πηγές…

To the right and left of the Stadium there is a slope, from which 20-25 thousand spectators could watch the Games. In the south slope we see the ‘exedra’ on which the Hellanodics and the officials sat. Opposite this, we see the stone altar of the priestess of Demeter Chamyne, - the only woman – who could watch the Olympia.
Δεξιά και αριστερά του Σταδίου υπάρχει πρανές έδαφος (δεν είχε κερκίδες), από όπου μπορούσαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες 20-25 χιλιάδες θεατές. Στο νότιο πρανές βλέπουμε την εξέδρα όπου κάθονταν οι ελλανοδίκες και οι επίσημοι. Απέναντι, βλέπουμε τον λίθινο βωμό της Ιέρειας Δήμητρας Χαμύνης, απ’ όπου παρακολουθούσε –μόνη απ’ όλες τις γυναίκες- τα Ολύμπια.

The first major games to have been played at in the Olympia stadium were said to have first begun in the 720s. These prestigious ancient games took place during the festival of Zeus at Olympia.
Οι πρώτοι μεγάλοι αγώνες που διεξήχθηκαν στο στάδιο της Ολυμπίας λέγεται ότι άρχισαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του 720. Αυτοί οι διάσημοι αρχαίοι αγώνες γίνονταν κατά τη διάρκεια της γιορτής του Δία στην Ολυμπία.

In the Echo Archway near the Stadium, with its special acoustics, the competitions of heralds and trumpeters were held. You may think that in your ears resonate the voices and trumpet calls.
Στη Στοά της Ηχούς με την ιδιαίτερη ηχητική της, κοντά στο Στάδιο, όπου γινόντουσαν οι αγώνες κηρύκων και σαλπιγκτών. Στ’ αυτιά σας νομίζετε ότι ηχούν φωνές και σαλπίσματα.

The Pompic street, the road on which the procession with the priests, the Hellanodics, the athletes and the officials went by. I try to imagine the scene, and immediately in your mind the image of this ancient procession is created.
Στην Πομπική οδό, τον δρόμο από τον οποίο περνούσε η πομπή με τους ιερείς, τους ελλανοδίκες, τους αθλητές και τους επισήμους. Φανταστήτε το σκηνικό και στο μυαλό σας δημιουργείται η εικόνα της αρχαίας αυτής πομπής. In the official entrance to the stadium and along its wall, there are the pillars of Zanes. The Zanes – the plural of the word Zeus - were sixteen bronze statues of Zeus. These statues were dedicated from the fines paid by those who broke the regulations of the Games, for example, those who were found doped with essential oils(!) had to pay a fine. The fine was to build one of those statues, the ‘Zanes’ which were placed before the entrance to the stadium, as a reminder and emulation to the athletes entering the stadium.
Στην επίσημη είσοδο του Σταδίου και κατά μήκος του τείχους βρίσκονται τα βάθρα των Ζανών. Οι Ζάνες-πληθυντικός της λέξης Ζευς- ήταν συνολικά δεκάξι χάλκινα αγάλματα του Δία, που βρέθηκαν μόνο τα βάθρα τους. Τα αγάλματα αυτά ήταν αφιερώματα και προέρχονταν από πρόστιμα, που πλήρωναν όσοι παράβαιναν τους κανονισμούς των Αγώνων. Όσοι για παράδειγμα, βρίσκονταν ‘ντοπαρισμένοι’ με αρχαία αιθέρια έλαια ας πούμε! Τοποθετούνταν μπροστά στην είσοδο του Σταδίου για υπενθύμιση και παραδειγματισμό των αθλητών.

A location that has a special interest to both ancients and moderns is the stadium in which the nudist games took place. It is basically a field with start and end lines marked off by transverse curbing. The athletes entered under an archway of a vaulted corridor at the start. 

Ο χώρος που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο για τους αρχαίους όσο και για τους σύγχρονους είναι το στάδιο όπου τελούνταν οι γυμνικοί αγώνες. Είναι βασικά ένα πεδίο με γραμμές εκκίνησης και τέρματος, που σημειώνονται με εγκάρσια ανάσχεση. Οι αθλητές περνούσαν κάτω από μια αψίδα ενός θολωτού διαδρόμου στην εκκίνηση. 

The stadium, has a length of 192 metres and a width of 30 metres. Here we can see the starting point, a marble slab for the runners.
Στην αρχή του σταδίου που έχει μήκος 192 μέτρα και πλάτος 30 μέτρα, διακρίνουμε την αφετηρία, μια μαρμάρινη πλάκα με σειρά από αυλακώσεις, από την οποία ξεκινούσαν οι δρομείς.

The great ideals developed, the high spirit that prevailed in the measure of the beautiful, the good and the harmony, make up the panorama of ancient, immortal Greek spirit, emerging and resonating in every corner of Olympia. Having all these in mind, this visit turned into a pious pilgrimage for Gregoris Maliotis, Phivos Nicolaides and George Nicolaou.
Το υψηλό πνεύμα που επικράτησε στο μέτρο του ωραίου, του καλού και της αρμονίας, συνθέτουν το πανόραμα του αρχαίου, αθάνατου ελληνικού πνεύματος, που ξεπροβάλλει σε κάθε γωνιά της Ολυμπίας. Έχοντας όλα αυτά κατά νουν, η επίσκεψη αυτή –μια από τις πολλές- δεν μπορούσε, παρά να μετατραπεί σε ευλαβικό προσκύνημα, για τους Γρηγόρη Μαλιώτη, Φοίβο Νικολαΐδη και Γιώργο Νικολάου.

Facing the stadium, Popi Nicolaides, Rita Marcou, Georgia Poullou and Popi Pandeli, they all gasp in enthusiasm. It looks like the revelation!

 Αντικρίζοντας το γήπεδο, ένα επιφώνημα θαυμασμού ξεφεύγει αυθόρμητα απ’ όλες, Πόπη Νικολαΐδου, Ρίτα Μάρκου, Γεωργία Πούλλου και Πόπη Παντελή. Η σκηνή είναι μαγευτική. Είναι σαν αποκάλυψη!

Race games were organised every four year, in honour of goddess Hera, called ‘Heraea’, in which only women took part.
Στην Ολυμπία οργανώνονταν επίσης κάθε τέσσερα χρόνια αγώνες δρόμου, τα Ηραία προς τιμή της θεάς Ήρας, στους οποίους έπαιρναν μέρος μόνο γυναίκες. 

Ancient Olympia is located near the city of Pyrgos of Achaia Prefecture, in western Peloponnese, in a tranquil valley between the hill Kronios and the conjunction of the rivers Alphios and Kladeos. Bathed in light and full of green, it rightly attracts millions of visitors every year.
Κοντά στον Πύργο του Νομού Αχαΐας, στη δυτική Πελοπόννησο, σε μια γαλήνια κοιλάδα, ανάμεσα στο λόφο Κρόνιο και στη συμβολή των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου, βρίσκεται η αρχαία Ολυμπία. Λουσμένη στο φως και πνιγμένη στο πράσινο, δικαιολογημένα κεντρίζει το ενδιαφέρον και προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο, απ’ όλο τα μήκη και πλάτη της Γης.

Olympia's Archaeological Museum exhibits are some of the most significant exhibitions of the ancient world displaying the long history of the sanctuary of Zeus and the Olympic Games, as well as artwork dating back thousands of years.

Click here: Archaeological Museum of Olympia, Peloponnese - Greece

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας εκθέτει μερικά από τα πιο σημαντικά ευρήματα του αρχαίου κόσμου, που παρουσιάζουν τη μακρά ιστορία του ιερού του Διός και των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς και έργα τέχνης που χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια πριν.

The exhibition contains great masterpieces from the long history of the Olympic Games' birthplace, and thousands of years of art. Here you will find incredible sculptures such as the decoration of the temple of Zeus, as well as the famous Hermes of Praxiteles and the statue of Nike of Paionios.
Η έκθεση περιέχει σπουδαία αριστουργήματα από τη μακρά ιστορία της γενέτειρας των Ολυμπιακών Αγώνων και χιλιάδων ετών τέχνης. Εδώ θα βρείτε απίστευτα γλυπτά όπως η διακόσμηση του ναού του Δία, καθώς και ο περίφημος Ερμής του Πραξιτέλη και το άγαλμα της Νίκης του Παιονίου.

The Olympic Flame is considered a symbol symbol of man and ingenuity. It also symbolizes "the light of the spirit, knowledge and life." Its origin is in ancient Greece. A sacred flame rose from the sun's rays at Olympia and was kept burning throughout the Ancient Olympic Games.

Η Ολυμπιακή Φλόγα θεωρείται σύμβολο του ανθρώπου και της εφευρετικότητας. Συμβολίζει επίσης «το φως του πνεύματος, τη γνώση και τη ζωή». Η καταγωγή της βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα. Μια ιερή φλόγα αναβόταν από τις ακτίνες του ηλίου στην Ολυμπία και κρατούνταν αναμμένη καθ’ όλη την διάρκεια των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.

Η άσβεστη φλόγα της Ολυμπιακής Ιδέας

The Temple of Hera, or Heraion, is an ancient Archaic Greek temple at Olympia, Greece, that was dedicated to Hera, queen of the Greek gods. It was the oldest temple at Olympia and one of the most venerable in all Greece. It was originally a joint temple of Hera and Zeus, chief of the gods, until a separate temple was built for him. It is at the altar of this temple, which is oriented east-west, that the Olympic flame is lit and carried to all parts of the world. 
Ο Ναός της Ήρας, ή Ηραίου, είναι ένας αρχαίος αρχαϊκός ελληνικός ναός στην Ολυμπία, που ήταν αφιερωμένος στην Ήρα, βασίλισσα των Ελλήνων θεών. Ήταν ο αρχαιότερος ναός της Ολυμπίας και ένας από τους πιο σεβαστούς σε όλη την Ελλάδα. Αρχικά ήταν κοινός ναός της Ήρας και του Δία, αρχηγού των θεών, μέχρι που χτίστηκε ξεχωριστός ναός γι' αυτόν. Στο βωμό αυτού του ναού, που έχει προσανατολισμό ανατολή-δυτικά, ανάβει η Ολυμπιακή φλόγα και μεταφέρεται σε όλα τα μέρη του κόσμου. 

The Touching of the Olympic Flame ceremony for the 1956 Melbourne Olympics took place in Ancient Olympia. Dionysios Papathanasopoulos 1st torchbearer and Protheria of the touch of the Olympic Flame, Aleka Katseli, in the ancient Olympia in 1956.
Η τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956 έγινε στην Αρχαία Ολυμπία. Διονύσιος Παπαθανασόπουλος, 1ος Λαμπαδηδρόμος και Πρωθιέρεια της αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, Αλέκα Κατσέλη, στην αρχαία Ολυμπιάδα το 1956.

Διονύσιος Παπαθανασόπουλος: 1ος Λαμπαδηδρόμος στην Ολυμπιάδα της Μελβούρνης το 1956

Olympia. 105th Olympiad. 360 BC. Silver Tetradrachm (24mm, 12.14 g). Head of Zeus left, wearing laurel wreath; [FAΛEION to left] / Head of the nymph Olympia right, hair in sphendone, wearing single-pendant earring; OΛYMΠIA to right.
Ολυμπία. 105η Ολυμπιάδα. 360 π.Χ. Ασημένιο Τετράδραχμο. Το κεφάλι του Δία αριστερά, φορώντας δάφνινο στεφάνι. [ΦΑΛΕΙΟΝ προς τα αριστερά] / Κεφαλή της νύμφης Ολυμπία δεξιά, μαλλιά σε σφενδόνη, φορώντας μονόκρεμα σκουλαρίκι. OΛYMΠIA προς τα δεξιά.

It took one thousand years to complete the entire complex. After the paganism was banned, the Olympic Games which have been a symbol for almost 12 centuries since 776 BC, were suspended in 394 AD. by the Byzantine emperor Theodosius as a pagan ritual.
Χρειάστηκαν χίλια ολόκληρα χρόνια για να συμπληρωθεί όλο το σύμπλεγμα, αφού διάφορα κτίρια κτίστηκαν κατά φάσεις και κατά εποχές, ανάλογα με την ιστορική διαδρομή. Μετά την απαγόρευση της ειδωλολατρίας, Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ως θεσμός που έγινε σύμβολο και γνώρισε 12 σχεδόν αιώνων ακμή από το 776 π.Χ. ανεστάλησαν το 394 μ.Χ. από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Θεοδόσιο ως ειδωλολατρικό τελετουργικό. Η 293 Ολυμπιάδα μ.Χ. ήταν η τελευταία κατά την αρχαιότητα. 

The spirit of the ancient Olympic Games inspired their revival in modern times. Thanks to the vision of the French Pierre de Coubertin, these Games were revived in Athens in 1896, with the modern international Olympiads.
Το πνεύμα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων ενέπνευσε την αναβίωσή τους στη σύγχρονη εποχή. Χάρις στο όραμα όμως του Γάλλου Πιέρ Ντε Γκουμπερτέν, οι αγώνες αυτοί αναβίωσαν στην Αθήνα το 1896, με τις σύγχρονες παγκόσμιες Ολυμπιάδες.