Lefkosia - Cyprus

The divided capital of Cyprus

Lefkosia (Nicosia) the Latin equivalent of the Greek name Lefkosia, is the capital of Cyprus, a status it has enjoyed for 1000 years since the 10th century, though its beginnings date back 5000 years to the Bronze centre. It lies roughly in the centre of the island in the Mesaoria Plain, flanked by the beautiful northern range of Kyrenia mountains with its distinctive 'Toy' the five finger interest. There are various suggestions as to the origin of the name Nicosia - or 'Lefkosia' in Greek - but the most likely one is linked to the popular tree, the tall 'Lefki ' which once adorned the city.

For the last three decades, since the Turkish invasion of 1974, it has been a divided capital. Built as a fortress, the only town on the island located inland, it has weathered a long list of conquerors, Phoenicians, Assyrians, Persians, Egyptians, Romasns, Arabs, the Frankish Lusignan dynasty, Venetians and Ottoman Turks al held sway over Cyprus before British colonial rule in the 19th century. All, and to varying degrees, have left their mark on the city.

The most significant influences on modern Nicosia date from the 15th ad 16th centuries. Under the Lusignans, the capital saw the construction of a number of palaces, mansions, churches and monasteries.

Faced with the threat of Ottoman Turk invasion, the Venetians military planners decided to create a defensive line around the city. Impressive as Nicosia's defenses were, however, they were unable to keep out the Ottomans. Nicosia fell in 1570 and a period of Ottoman rule followed lasting until the arrival of the British in 1878.

Since the independence in 1960 Nicosia has grown into a bustling cosmopolitan European city yet it remains compact enough to be explored on foot.

It is situated roughly in the middle of the island and is the seat of the government as well as being the main business centre. Lefkosia has the unwelcome distinction of being the only divided capital city in the world. Since the Turkish invasion of 1974 its northern part is under occupation and is separated from the south by a United Nations patrolled buffer zone.

Within the large area encircled by the strong bastion walls that served to protect the town for centuries are many places of great historic interest.

The central Eleftheria Square links old Nicosia with the elegant modern city that has grown up outside the walls, where hotels, offices restaurants and gardens blend happily with the fine old houses and colonial buildings of this cosmopolitan city.

Where to go

The Old City of Nicosia is surrounded by a complete star shape walls (referred to as 'The Walls') built by the Venetians in 1567 in their effort to fortify the city against a threatened Ottoman invasion। The Walls have eleven heart shaped bastions and three gates.

Famagusta Gate or Porta Julia, the biggest and most elaborate of the 3 is since 1982 the Cultural Centre of the Municipality of Nicosia. The other two gates are Paphos Gate at west situated by the Green Line and Kerynia Gate to the North, today in the occupied area of the city. The Nicosia Town Hall is built on one of them, the Bastion Davila, overlooking Eleftheria Square.

Chrysaliniotissa area

Near the Famagusta Gate the quarter takes its name from the oldest Byzantine church in Nicosia, dedicated to "Our Lady o the Golden Flax". Built in 1463 by the Greek origin Lusignan Queen Eleni Paleologina. Followin th signs near the church you will find the Chrysaliniotissa Crafts Centre. Numerous taverns and bars are also to be found near this area.

Archiepiskopos Kyprianos Square

The square in front of the Archbishopric Palace, where monuments and buildings of historical and religious interest abound, including the Ethnographic Museum of Cyprus, the Natioanl Struggle Museum and Agios Ioannis Cathedral as well as The Pancyprian Gymnasium Museum.

Laiki Yitonia (Folk neighborhood)

Restored pedestrian area within the walled city, east of Eleftheria Square. Charming winding alleys with traditional houses and shops, restaurants, galleries, all lovingly restored as typical examples of Cypriot urban architecture of a bygone, more graceful age.

Museums

The Cyprus museum, Makarios III cultural foundation, The Byzantine museum, The Europian art gallery, The Greek independence war gallery, Cyprus folk art museum
Ledra museum observatory, The national struggle (EOKA) museum, The house of Hadjigeorgakis Kornesios - Ethnological museum, The Leventis municipal museum of Nicosia, Cultural Centres & Art Galleries

Cultural

Chryssaliniotissa multicraft centre, Cyprus handicraft centre, Famagusta Gate
The municipal cultural centre, Municipal theatre, The municipal arts centre

Churches & Cathedrals

Agios Ioannis Cathedrals, Agios Kassianos church, Chrysaliniotissa church
Phaneromeni church, Trypiotis church

Emergencies
Police Fire Brigade/First aid/Ambulance 112
Forest ire reports 1407
Telephones: Country code 357

Τη Λευκωσία που αναζητώ

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Συνήθως δεν γράφει κάποιος ταξιδιωτικές εντυπώσεις για την πόλη στην οποία ζει! Κάθε φορά, όμως, που βλέπω τα ενετικά τείχη, που περπατώ στα στενά δρομάκια της λαϊκής γειτονιάς ή που αντικρίζω την αποκρουστική διαχωριστική γραμμή που διχοτομεί τη Λευκωσία, αφουγκράζομαι τους ιστορικούς κτύπους της καρδιά της και νιώθω ένα μεγάλο χρέος στην πόλη μου.

Σαν μια αξιοπρεπέστατη κυρία, που υπομένει καρτερικά να τερματιστεί το δράμα, που χρόνια τώρα παίζεται σε βάρος της, η Λευκωσία ακολουθεί στωικά το πεπρωμένο της. Μικρή γειτονιά του πλανήτη μας, η Λευκωσία δεν είναι η λαμπερή πόλη με τα πελώρια κτίρια, τους μεγάλους δρόμους και τα ατέλειωτα πάρκα. Είναι, όμως, αρκούντως εντυπωσιακή με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν και την πολιτιστική παράδοση που χρόνια τώρα κουβαλά στις πλάτες της. Έχει τις χάρες της και το ταμπεραμέντο της.

Περπατώντας στην πόλη και ταξιδεύοντας μέσα από τον χρόνο, προσπαθώ να αντιληφθώ όσο μπορώ καλύτερα το παρελθόν της, να ανιχνεύσω τις ρίζες μας, να καταλάβω καλύτερα την ίδια την ιστορία μας. Για 1000 τόσα χρόνια η Λευκωσία είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου. Σήμερα, έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η μόνη μοιρασμένη πρωτεύουσα στον κόσμο.

Παρά το ότι δεν έχει ένα σημείο αναφοράς που να την προσδιορίζει, κάτι σαν σήμα κατατεθέν ας πούμε, εντούτοις, βρίσκω να με ενοχλεί περισσότερο που δεν διαθέτει ακόμη σύγχρονη βιβλιοθήκη, εθνική πινακοθήκη, μέγαρο μουσικής, γραμμάτων και τεχνών. Παρά την πλούσια ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά, εντούτοις, οι ελλείψεις αυτές την κάνουν πολύ φτωχή, όσο και αν ευημερεί οικονομικά.

Μέσα από τις σύγχρονες εικόνες της, η Λευκωσία δεν αναδεικνύει την ιστορία της και τη σημερινή της θέσης μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η πλατεία Ελευθερίας αποτελεί ίσως το πιο τρανό παράδειγμα. Αν την αφήναμε όπως ήταν παλιά, θα ήταν ίσως πιο γραφική, παρά να βρίσκεται στην κατάσταση που είναι σήμερα. Με πληγώνει η διχοτομική γραμμή, που σαν καρφί χωμένο στο κορμί της πόλης, την περιβάλλει ασφυκτικά.

Θυμάμαι πριν το 1974 τη Λευκωσία με τα ωραία πέτρινα (από πουρί) σπίτια και τις μεγάλες αυλές γεμάτες δέντρα. Τους μυρωδάτους κήπους γεμάτους γιασεμιά, τριανταφυλλιές, βιολέτες και ματσικόριδα. Θυμάμαι τις φοινικιές που πρόβαλαν από παντού και ήταν το σήμα κατατεθέν της Λευκωσίας. Αφού όμως τις ξεριζώσαμε, τις αγοράζουμε τώρα πανάκριβα για τα πολυτελή σπίτιά μας. Η πολυτέλεια όμως από μόνη της δεν προσδίδει οποιοδήποτε πολιτιστικό χαρακτήρα στην πόλη μας.

Θυμάμαι τις οδούς Λήδρας και Ονασαγόρου, τότε, που ήταν ακόμη οι «περίπατοι» των πεζών, των ποδηλατών και των εποχούμενων με αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες. Θυμάμαι τα λιγοστά ζαχαροπλαστεία, τα κέντρα αναψυχής και τους κινηματογράφους, καθώς και τα θέατρα με τις επιθεωρήσεις τους.

Ανακαλώ στη μνήμη μου, όσο μπορώ καλύτερα από την παιδική μου ηλικία τη Λευκωσία, χωρίς διαχωριστικές γραμμές, φυλάκια και στρατιωτικά αναχώματα. Τότε που ο κόσμος κυκλοφορούσε ελεύθερα παντού και απολάμβανε όλες τις γωνιές της πόλης του με όλα της τα χαρίσματα.

Ανυπομονώ να δω αυτές τις γλυκές αναμνήσεις να ξαναζωντανεύουν. Να χαρώ μια ανανεωμένη πόλη, αληθινή αρχόντισσα. Να υποδέχεται με δικαιολογημένη υπερηφάνεια τους ξένους επισκέπτες. Να τη χαίρονται οι κάτοικοί της ως σύγχρονη, κοσμοπολίτικη πόλη, γεμάτη ζωή, χαρά και ελπίδα για το αύριο.

Φοίβος Νικολαΐδης


Aξιoθέατα:

Πλατεία Αρχιεπισκοπής, η πλατεία γύρω από το Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, όπου βρίσκονται το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με μεγάλη συλλογή βυζαντινών εικόνων, Πινακοθήκη, που περιλαμβάνει συλλογές τέχνης, και Βιβλιοθήκη. Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωάννη, με εξαίρετες τοιχογραφίες. Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, με μια μεγάλη συλλογή κυπριακής λαϊκής τέχνης.

Πύλη Αμμοχώστου, αναστηλώθηκε και στεγάζει το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λευκωσίας.

Αρχοντικό Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου, Ενετικό κτίσμα αρχικά, είναι ίσως το πιο σημαντικό κτίριο του 18ου αιώνα στη Λευκωσία.

Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, στεγάζεται στο κτίριο της Παλιάς Ηλεκτρικής φιλοξενεί εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.

Λαϊκή Γειτονιά, με καταστήματα και εστιατόρια.

Μουσεία

Κυπριακό Μουσείο, στεγάζει πολυτιμότατες και θαυμάσιες συλλογές κυπριακών αρχαιοτήτων και θησαυρών τέχνης από τη Νεολιθική μέχρι και την Πρώιμη Βυζαντινή Εποχή.

Λεβέντειο - Δημοτικό Mουσείο, Bυζαντινό Mουσείο, Mουσείο Λαϊκής Tέχνης, Kέντρο Kυπριακής Xειροτεχνίας.

Το Μουσείο Εθνικού Αγώνος, με έγγραφα, φωτογραφίες και πολλά άλλα ενθυμήματα του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα κατά των Άγγλων το 1955 - 59. Ακόμα θ’ άξιζε τον κόπο να δει κανείς τα «Φυλακισμένα Μνήματα» στις Κεντρικές Φυλακές.

Lefkosia