Musee Jacquemart-Andre, Paris, France

Kim Pulin
writes from Chicago, USA

Visit her blog :Paris et cie
to read more
.

It has been some time since I've written about a specific place in Paris that I hold near and dear to my heart so today is the day to revisit one of my favorite spots.

Musée Jacquemart-André is right up there as one of the best museums in the city. Of course, one needs to do the Louvre and the d'Orsay but in the event that a tourist has extra time (I am not suggesting that this museum is only "extra-time" worthy but I understand time constraints when it comes to a week-long visit in Paris and how does one choose what to see), a visit to this gem is well worth it.

This beautiful space started out as the home of Édouard André, descendent of a famous banking family, and his wife, Nélie Jacquemart, a well-known society portraitist. The couple devoted their life to travel, mainly Italy, bringing back a collection of art that is one of the finest of Italian art in France. After Monsieur André's death, his wife continued to fill their home with works from all over the world, including the Orient, to complete their dream. Once the mansion was adequately filled, the museum was bequeathed to the Institut de France and opened its doors to the public in 1913.

My love for this museum stems from the fact that first, it is a wonderful love story about two people who met as a result of art (Madame Jacquemart was commissioned to paint Monsieur André's portrait) and they shared their passion not only with each other but were committed to sharing it with the world. Without being totally overwhelmed you are able to come in contact with magnificent works from around the world in a most intimate setting. No, you will not find the Mona Lisa here, but your experience will be much richer as you are welcomed as a guest in this handsome home.

An added bonus is taking in a light snack, lunch or Sunday brunch in the thé salon, regaled as one of the best in Paris. On warm, sunny days, a spot on the terrace is a coveted table for tourists and Parisians alike.

Το Μουσείο Τζαγκεμάρτ-Αντρέ στο Παρίσι

Η Kim Poulin
γράφει από το Σικάγο, ΗΠΑ

Δείτε την ιστοσελίδα της: Paris et cie

Πέρασε ήδη λίγος καιρός από τότε που έγραψα για ένα συγκεκριμένο τόπο στο Παρίσι, που έχει ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου. Γι’ αυτό και σήμερα, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το ξαναεπισκεφθώ.

Το Musée Jacquemart-André είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία του Παρισιού. Φυσικά, κάποιος που επισκέπτεται το Παρίσι, θα πρέπει να επισκεφθεί το Λούβρο και το d'Orsay. Στην περίπτωση όμως, που υπάρχει πρόσθετος χρόνος (και δεν εννοώ φυσικά, ότι αυτό το μουσείο αξίζει μόνο εάν υπάρχει ‘επιπλέον χρόνος’), αλλά, καταλαβαίνω τους χρονικούς περιορισμούς όταν πρόκειται για μια ολιγοήμερη επίσκεψη, όπως και το πώς διαλέγει κάποιος το τι θα δει. Μια επίσκεψη όμως, σε αυτό το στολίδι αξίζει τον κόπο.

Αυτός ο όμορφος χώρος, κάποτε, ήταν το σπίτι του Édouard André, απόγονου μιας διάσημης οικογένειας τραπεζιτών. Η σύζυγός του, Nélie Jacquemart, ήταν μια πολύ γνωστή φυσιογνωμία στην κοινωνία της εποχής. Το ζευγάρι αφιέρωσε τη ζωή του στα ταξίδια, κυρίως την Ιταλία, φέρνοντας πίσω μια συλλογή από τα καλύτερα ιταλικά και γαλλικά έργα τέχνης.

Μετά τον θάνατο του André Monsieur, η σύζυγός του συνέχισε να γεμίζει το σπίτι τους με έργα από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολής, για να ολοκληρώσει το όνειρό τους. Μόλις το αρχοντικό γέμισε αρκετά από έργα τέχνης, το μουσείο κληροδοτήθηκε στο Institut de France και το 1913 άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό. Η αγάπη μου για το μουσείο αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι, πρώτον, αφορά μια υπέροχη ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων, που συναντήθηκαν ως αποτέλεσμα της αγάπης τους για την τέχνη (Η Madame Jacquemart ανέλαβε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του Monsieur André). Δεύτερο, γιατί μοιράζονταν το πάθος τους για την τέχνη, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά, δεσμεύθηκαν να το μοιραστούν και με τον κόσμο.

Χωρίς να είναι υπερφορτωμένο, το Μουσείο δίνει την ευκαιρία σε κάποιο να έρθει σε επαφή με μαγευτικά έργα από όλο τον κόσμο, σε ένα πιο οικείο περιβάλλον. Σίγουρα, δεν θα βρείτε τη Μόνα Λίζα εδώ, αλλά η εμπειρία σας θα είναι πολύ πιο πλούσια, καθώς θα είστε ευπρόσδεκτοι φιλοξενούμενοι σε αυτό το ωραίο σπίτι.

Kim Poulin