Ephesus, Asia Minor, Turkey

A trip of history and civilization

Ένα ταξίδι στην ιστορία και τον πολιτισμό

Snapshots by Phivos Nicolaides

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Ancient Ephesus, Asia Minor

Αρχαία Έφεσος, Μικρά Ασία

Ephesus was an ancient Greek and later a Roman city, on the west coast of Asia Minor steeped in history. It was one of the twelve cities of the Ionian League during the Classical Greek era.

Η Έφεσος ήταν μια αρχαία Ελληνική και αργότερα μια Ρωμαϊκή πόλη, στη δυτική ακτή της Μικράς Ασίας γεμάτη πλούσια ιστορία. Ήταν μία από τις δώδεκα πόλεις της Συμμαχίας των Ιώνων κατά τη διάρκεια της Κλασσικής Ελληνιστικής εποχής.

In the Roman period, it was for many years the second largest city of the Roman Empire; ranking behind Rome, the empire's capital. Ephesus had a population of more than 250,000 in the 1st century BC, which also made it the second largest city in the world.

Κατά τη Pωμαϊκή περίοδο, ήταν για πολλά χρόνια η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μετά τη Ρώμη, την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Η Έφεσος είχε πληθυσμό πάνω από 250.000 τον 1ο αιώνα π.Χ., το οποίο την κατέστησε επίσης, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του κόσμου.

The city was famed for the Temple of Artemis or Artemision (completed around 550 BC), one of the Seven Wonders of the Ancient World. The temple was destroyed in 401 AD and was rebuilt. The town was again partially destroyed by an earthquake in 614 AD.

Η πόλη ήταν διάσημη για το Ναό της Αρτέμιδος (ή Αρτεμισίου, αφιερωμένο στη θεά Άρτεμη (την “Εφεσία Αρτέμιδα”). Ολοκληρώθηκε περίπου το 550 π.Χ. και θεωρείτο ως ένα από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου. Ο ναός καταστράφηκε το 401 μ.Χ. και ξανακτίστηκε. Μέρος της πόλης καταστράφηκε από σεισμό το 614 μ.Χ.

The Greek goddess Artemis and the great goddess Kybele were identified together as Artemis of Ephesus.

Η ελληνική θεά Άρτεμις και η μεγάλη θεά Κυβέλη είχαν χαρακτηριστεί ως Αρτέμιδα της Εφέσου.

The Temple of Artemis, was the largest building of the ancient world according to Pausanias.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο ναός της Αρτέμιδος, ήταν το μεγαλύτερο κτίριο του αρχαίου κόσμου.

The city's importance as a commercial center declined as the harbor was slowly silted up by the Cayster River.

Η σπουδαιότητα της πόλης ως λιμάνι και ως εμπορικό κέντρο μειώθηκε σταδιακά από τον ποταμό Κάϋστρο, ο οποίος με τις προσχώσεις του απομάκρυνε την πόλη από τη θάλασσα.

Ephesus was one of the seven churches of Asia that are cited in the Book of Revelation.

Η Έφεσος ήταν μία από τις επτά εκκλησίες της Ασίας που αναφέρεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

The area surrounding Ephesus was already inhabited during the Neolithic Age (about 6000 BC), as was revealed by the excavations. (Photo: Popi and Phivos Nicolaides)

Όπως αποκαλύφθηκε από τις ανασκαφές, η περιοχή γύρω από την Έφεσο είχε ήδη κατοικηθεί κατά τη Νεολιθική εποχή (περίπου 6000 π.Χ.).

Excavations in recent years have unearthed settlements from the early Bronze Age. (Photo: Popi Nicolaides).

Οι ανασκαφές των τελευταίων ετών έχουν αποκαλύψει οικισμούς από τις αρχές της Εποχής του Χαλκού. (Φωτο: Πόπη Νικολαΐδου).

Ephesus was founded as an Attic-Ionian colony in the 10th century BC, three kilometers from the center of antique Ephesus (as attested by excavations during the 1990s.

Η Έφεσος ιδρύθηκε ως αττικό-ιωνική αποικία τον 10ο αιώνα π.Χ., τρία χιλιόμετρα από το κέντρο της αρχαίας Εφέσου (όπως βεβαιώνεται από τις ανασκαφές κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990.

The mythical founder of the city was a prince of Athens named Androklos, who had to leave his country after the death of his father, King Kadros.

Ο μυθικός ιδρυτής της πόλης ήταν ένας πρίγκιπας της Αθήνας που ονομάζεται Άνδροκλος, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του μετά τον θάνατο του πατέρα του, του βασιλιά Κάδρου.

Later, Greek historians such as Pausanias, Strabo, the poet Kallinos, and the historian Herodotos reassigned the city's mythological foundation to Ephos, queen of the Amazons.

Αργότερα, Έλληνες ιστορικοί όπως ο Παυσανίας, Στράβων, ο ποιητής Καλλίνος, και ο Ηρόδοτος ιστορικός τοποθέτησαν εκ νέου το μυθολογικό θεμέλιο της πόλης στην Έφο, βασίλισσα των Αμαζόνων.

About 560 BC Ephesus was conquered by the Lydians under king Croesus. His signature has been found on the base of one of the columns of the temple (now on display in the British Museum).

Γύρω στο 560 π.Χ. η Έφεσος κατακτήθηκε από τους Λυδούς υπό του βασιλιά Κροίσου. Η υπογραφή του έχει βρεθεί στη βάση ενός από τους κίονες του ναού (σήμερα εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο). 

After the Persians defeated Croesus the Ionians offered to make peace, but Cyrus insisted that they surrender and become part of the empire. The Persians then incorporated the Greek cities of Asia Minor into the Achaemenid Empire. Those cities were then ruled by satraps.

Μετά την ήττα του Κροίσου από τους Πέρσες, οι Ίωνες τους πρόσφεραν ειρήνη, αλλά ο Κύρος επέμεινε να γίνουν μέρος της αυτοκρατορίας. Οι Πέρσες ενσωμάτωσαν στη συνέχεια τις ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας στην Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Τις πόλεις τότε κυβερνούσαν σατράπες.

In 479 BC, the Ionians, together with Athens and Sparta, were able to oust the Persians from the shores of Asia Minor.

Το 479 π.Χ., οι Ίωνες, μαζί με την Αθήνα και τη Σπάρτη, ήταν σε θέση να εκδιώξουν τους Πέρσες από τα παράλια της Μικράς Ασίας.

The Ephesians were surprisingly modern in their social relations. They allowed strangers to integrate. Education was much valued. Through the cult of Artemis, the city also became a bastion of women's rights. Ephesus even had female artists.

Οι Εφέσιοι ήταν εκπληκτικά σύγχρονοι στις κοινωνικές τους σχέσεις. Επέτρεπαν στρους ξένους να ενσωματωθούν. Η Εκπαίδευση ήταν πολύ σημαντική. Μέσα από τη λατρεία της Αρτέμιδος, η πόλης επίσης, έγινε προπύργιο των δικαιωμάτων των γυναικών. Η Έφεσος είχε ακόμη γυναίκες καλλιτέχνες.

When Alexander the Great defeated the Persian forces at the Battle of Granicus in 334 BC, the Greek cities of Asia Minor were liberated. (Photo: Phivos and Popi and Phivos Kyriakides).
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τις περσικό δυνάμεις στη μάχη του Γρανικού το 334 π.Χ., οι ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας απελευθερώθηκαν. (Φωτο: Φοίβος, Πόπη και Φοίβος Κυριακίδης).

Ephesus came under Egyptian rule between 263-197 BC.
Η Έφεσος τέθηκε υπό αιγυπτιακή κυριαρχία μεταξύ 263-197 π.Χ.

When the Seleucid king Antiochus III the Great tried to regain the Greek cities of Asia Minor, he came in conflict with Rome. After a series of battles, he was defeated. As a result, Ephesus came under the rule of the Attalid king of Pergamon Eumenes II (197-133 BC). When his grandson Attalus III died without male children of his own, he left his kingdom to the Romans.
Όταν ο βασιλιάς των Σελευκιδών Αντίοχος Γ’ ο Μέγας προσπάθησε να ανακτήσει τις ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, ήρθε σε σύγκρουση με τη Ρώμη. Μετά από μια σειρά μαχών, νικήθηκε. Ως αποτέλεσμα, η Έφεσος συγκρούστηκε με το βασιλιά των Ατταλιδών της Περγάμου Ευμένη Β (197-133 π.Χ.). Όταν ο εγγονός του Αττάλου III πέθανε χωρίς διάδοχο, άφησε το βασίλειό του στους Ρωμαίους.

The city had one of the most advanced aqueduct systems in the ancient world, with multiple aqueducts of various sizes to supply different areas of the city, including 4 major aqueducts.

Η πόλη είχε ένα από τα πιο προηγμένα συστήματα υδροδότησης στον αρχαίο κόσμο, με πολλά υδραγωγεία διαφόρων μεγεθών συμπεριλαμβανομένων των 4 μεγάλων υδραγωγείων, να εξυπηρετούν διάφορες περιοχές της πόλης.

Greek and Latin inscriptions can be seen among the ruins of the city.

Ελληνικές και Λατινικές επιγραφές υπάρχουν πολλές ανάμεσα στα ερείπια της πόλης.

Ephesus remained the most important city of the Byzantine Empire in Asia after Constantinople in the 5th and 6th centuries.

Έφεσος παρέμεινε η πιο σημαντική πόλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Ασία μετά την Κωνσταντινούπολη στο 5ο και 6ο αιώνα.

The Basilica of St. John (St. Jean Aniti) was a great church in Ephesus constructed by Emperor Justinian in the 6th century. It stands over the believed burial site of St. John, who is identified as the apostle, evangelist (author of the Fourth Gospel) and prophet (author of Revelation).
Η Βασιλική του Αγίου Ιωάννη ήταν μια μεγάλη εκκλησία της Εφέσου κατασκευάστηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα. Στέκεται πάνω από το πίστευαν ταφής του Αγίου Ιωάννη, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως ο απόστολος, ευαγγελιστής (συγγραφέας του τετάρτου Ευαγγελίου) και προφήτης (συγγραφέας της Αποκάλυψης).

Τhe Seljuk Turks conquered Ephesus in 1090. The Byzantines resumed control in 1100 and changed the name of the town to Hagios Theologos. They kept control of the region until 1308.
Οι Σελτζούκοι Τούρκοι κατέλαβαν την Έφεσο στο 1090. Οι Βυζαντινοί ανακατέλαβαν τον έλεγχο το 1100 και άλλαξαν το όνομα της πόλης σε Άγιο Θεολόγο. Κράτησαν τον έλεγχο της περιοχής μέχρι το 1308.

After a period of unrest, the region was incorporated into the Ottoman Empire in 1425. 

Μετά από μια περίοδο αναταραχής, η περιοχή ενσωματώθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1425.

Ephesus contains a large collection of ruins. Only an estimated 15% has been excavated. 
Η Έφεσος έχει μεγάλη συλλογή από ερείπια. Μόνο περίπου το 15% έχει ανασκαφεί.

The ruins that are visible give some idea of the city's original splendor, and the names associated with the ruins are evocative of its former life. 

Τα ερείπια που είναι ορατά δίνουν μια ιδέα για το αρχικό μεγαλείο της πόλης, καθώς και τα ονόματα που συνδέονται με τα ερείπια προκαλούν συνειρμούς για τη ζωή τότε της πόλης.

Today, the ruins of Ephesus are a major tourist attraction. Ephesus is also a sacred site for Christians due to its association with several biblical figures, including St. Paul, St. John the Evangelist and the Virgin Mary.

Σήμερα, τα ερείπια της Εφέσου είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Η Έφεσος είναι επίσης ένας ιερός τόπος για τους Χριστιανούς λόγω της σύνδεσης της με διάφορες βιβλικές μορφές, συμπεριλαμβανομένου του Αγίου Παύλου, του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή και Μαρίας της Παρθένου.

The Libray of Celsus is the most famous landmark of Ephesus.
Η Βιβλιοθήκη του Κέλσους είναι το σήμα κατατεθέν της Εφέσου.

The Library of Celsus, the façade of which has been carefully reconstructed from all original pieces, was built by Gaius Julius Aquila in memory of his father.

Η Βιβλιοθήκη του Κέλσους, η πρόσοψη της οποίας έχει ανακατασκευαστεί προσεκτικά από όλα τα πρωτότυπα κομμάτια, χτίστηκε από τον Γάιο Ιούλιο Αγκουίλα στη μνήμη του πατέρα του.

The monument was constructed between 110 and 135 AD, after which Celsus was buried in a niche on the right side of the back wall. 

Το μνημείο κατασκευάστηκε μεταξύ 110 και 135 μ.Χ., μετά την οποία Κέλσος ήταν θαμμένος σε έναν ειδικό χώρο στη δεξιά πλευρά του πίσω τοίχου.

Once held nearly 12.000 scrolls. (Photo: Popi Nicolaides and Denise Moura).

Κάποτε είχε περίπου 12.000 παπύρους. (Φωτο: Πόπη Νικολαΐδου και Ντενίζ Μούρα).

Designed with an exaggerated entrance — so as to enhance its perceived size, speculate many historians — the building faces east so that the reading rooms could make best use of the morning light.

Όπως εικάζουν πολλοί ιστορικοί, είναι σχεδιασμένο με μια πελώρια είσοδο - έτσι ώστε να ενισχυθεί η αντίληψη του μεγέθους του - το κτίριο έχει ανατολικό προσανατολισμό, έτσι ώστε στα δωμάτια ανάγνωσης, να γίνεται καλύτερη χρήση του πρωινού φωτός.

The Prytaneion was one of the most important public buildings in ancient Ephesus. Dedicated to the goddess Hestia, it contained the sacred flame of the city that was never allowed to go out. 

Το Πρυτανείο ήταν ένα από τα σημαντικότερα δημόσια κτίρια της αρχαίας Εφέσου. Αφιερωμένο στη θεά Εστία, περιείχε την ιερή φλόγα της πόλης που ποτέ δεν έπρεπε να βγει έξω.

The Prytaneion was also the place where official visitors were received by dignitaries and where two important statues of the Ephesian Artemis were found. 

Το Πρυτανείο ήταν επίσης ο τόπος όπου υποδέχονταν τους επίσημους επισκέπτες οι αξιωματούχοι και όπου βρέθηκαν δύο σημαντικά αγάλματα της Αρτέμιδος της Εφέσου.

The only substantial remain of the Temple of Artemis is a single reconstructed column. (Photo: Denise Moura, Mariana Moura and Ilana from Brazil).

Το μόνο που έχει απομείνει από το Ναό της Αρμέμιδος είναι μια ανακατασκευασθείσα καλώνα. (Φωτο: Ντενίζ Μούρα, Μαριάνα Μούρα και Ιλάνα από τη Βραζιλία).

There were two agoras, one for commercial and one for state business. (Photo: Phivos Nicolaides and Phivos Kyriakides).

Υπήρχαν δύο Αγορές, μια για εμπορικές και μια για τις δραστηριότητες του κράτους. (Φωτο: Φοίβος Νικολαΐδης και Φοίβος Κυριακίδης).

Gate of Augustus.

Η Πύλη του Αυγούστου.

Elegant ruins of the Temple of Hadrian.

Κομψά ερείπια από το Ναό του Ανδριανού.

Closer look at the front arch and interior relief.

Κοντινή άποψη του ναού με το εσωτεικό.

Relief panels inside the temple.

Εσωτερικός διάκοσμος του ναού.

This popular historical place now in Turkey which takes you a trip back in time to ancient Asia Minor, is listed as World Heritage sites due to its cultural importance.

Αυτός ο διάσημος και δημοφιλής αρχαιολογικός χώρος, τώρα στην Τουρκία, σε παίρνει ένα ταξίδι πίσω στην αρχαία Μικρά Ασία, είναι καταχωρημένος στον κατάλογο της Ουνέσκο για την ιστορική και πολιτισμική του σπουδαιότητα.

Two statues of the Ephesian Artemis were discovered in the Prytaneion and are now displayed in the Ephesus Museum. 

Τα αγάλματα της θεάς Άρτεμις της Εφέσου ανακαλύφθησαν στο Πρυτανείο και εκτείθενται στο Μουσείο της Εφέσου.

The Pollio foundain, an appealing structere located to the east of Domitian Square

The Tomb/Fountain of Pollio was erected in 97 AD in honor of C. Sextilius Pollio, who constructed the Marnas aqueduct. It has a concave facade.

Η Κρήνη του Pollio ανεγέρθηκε το 97 μ.Χ. προς τιμήν του C. Sextilius Pollio, ο οποίος κατασκεύασε το υδραγωγείο Marnas. Έχει μια κοίλη πρόσοψη.

Temple of Domitian.

Ο Ναός του Δομιτιανού.

The Temple of Domitian was one of the largest temples on the city..

Ο Ναός του Δομιτιανού ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ναούς στην πόλη.

The temple was dedicated to the Emperor Domitian.

Ο Ναός ήταν αφιερωμένος στον Αυτοκράτωρα Δομιτιανό.

The temple and its statue are some of the few remains connected with Domitian

Ο ναός και το άγαλμα του είναι μερικά από τα λίγα ερείπια που συνδέονται με τον Δομιτιανό.

Not much is left of the temple bust still attracts the attention of the visitors.

Δεν έχουν μείνει πολλά απομεινάρια από το ναό, αλλά προσελκύει την προσοχή των επισκεπτών.

No wonder why almost three million of tourists visit this amazing site of great historical importance.

Δεν είναι παρέξενο που αυτός ο σημαντικός αρχαιολογικός χώρος ελκύει τρία σχεδόν εκατομμύρια επισκέτπες το χρόν.

Our friends from Brazil,  Ilana, Mariana Moura and Denise Moura.

Οι φίλες μας από τη Βραζιλία, Ιλάνα, Μαριάνα Μούρα Ντενίζ Μούρα.

The Gate of Heracles at... the hands of Phivos Kyriakides and Popi Nicolaides.

Η Πύλη του Ηρακλή στα... χέρια του Φοίβου Κυριακίδη και της Πόπης Νικολαΐδου.

Curetes street where processions in honor of Artemis were once held. "Curetes" referred to a class of priests in Ephesus.

Η οδός των Κουρετών (μια τάξη ιερέων της Εφέσου).

Crowds on Curetes Street. View from the top, looking toward the library. (Photo: Mariana and Deniz Moura).

Πλήθη στην Οδό των Κουρετών. Άποψη από ψηλά προς την κατεύθυνση της βιβλιοθήκης. (Φωτο: Μαριάνα και Ντενίζ Μούρα).

The Odeon was a small roofed theater constructed by Vedius Antonius and his wife around 150 AD. It was a small salon for plays and concerts, seating about 1,500 people. 

Το Ωδείο ήταν ένα μικρό στεγασμένο θέατρο που κατασκευάστηκε από τον Βέτιους Αντώνιο και τη σύζυγό του γύρω στο 150 μ.Χ. Ήταν ένας μικρός χώρος για παραστάσεις και συναυλίες, με 1.500 περίπου θέσεις.

There were 22 stairs in the theater. The upper part of the theater was decorated with red granite pillars in the Corinthian style. The entrances were at both sides of the stage. 

Υπήρχαν 22 σκαλοπάτια, στο θέατρο. Το πάνω μέρος του θεάτρου ήταν διακοσμημένο με κόκκινους πυλώνες από γρανίτη σε Κορινθιακό στυλ. Οι είσοδοι ήταν και στις δύο πλευρές της σκηνής.

The theater, had a 44.000 seating capacity. Is believed to be the largest outdoor theater in the ancient world.

Με τις περίπου 44.000 θέσεις, το Θέατρο πιστεύεται ότι ήταν το μεγαλύτερο υπαίθριο θέατρο του αρχαίου κόσμου.

This open-air theater was used initially for drama, but during later Roman times gladiatorial combats were also held on its stage.

Αυτό το υπαίθριο θέατρο χρησιμοποιήθηκε αρχικά για δράμα, αλλά, αργότερα, κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής εποχής για μονομαχίες.

Today's archaeological site lies 3 kilometers southwest of the town of Selçuk, in the district of Izmir Province, Turkey. The ruins of Ephesus are a favorite international and local tourist attraction.

Ο αρχαιολογικός χώρος σήμερα βρίσκεται τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της πόλης της Σελτιούκ, στην περιοχή της Σμύρνης στην Τουρκία. Τα ερείπια της Εφέσου είναι ένα από τα διεθνή και τοπικά αγαπημένα τουριστικά αξιοθέατα.

Generations of fascinating history...

Γενεές, γενεών καταπληκτικής ιστορίας...

View Video : Ephesus