Eretria, Greece

An amazing Greek town in Evia

Snapshots by

Ioanna

Writes from Athens, Greece

View her website: Epea Pteroenta

The island of Evia, located off the eastern coast of Central Greece, is a wonderful region with a stunning landscape and scenery.

Evia is a magnificent island fusing both the dominating mountains and the blue crystal waters of the Aegean Sea.

Gifted with exceptional natural beauties, the island of Evia pulses with verdant forests, rivers and ravines, extended beaches. Furthermore, the historical monuments and the archaeological findings integrate the enchanting profile of Evia.

Halkida, the capital as well as the administrative, cultural, commercial and industrial center of the island of Evia, is a town with interesting character and special beauty. Eretria, is situated 20 km southeast of Halkida in cental Evia.

Eretria is the second largest town in Evia and was flourishing greatly due to extensive maritime commerce, mainly during 800-700 B.C. and the classical period.

There are two possibilities for the derivation of its name: it may come from the verb "ereso" which means "row" as the town had a strong navy, or from the word arotro (plough) which became arotria and finally Eretria as the inhabitants were landowners.

Eretria was an important Greek city (polis) in Ancient Greece. The modern town of Eretria was established in 1824, after Greek independence, and is now a popular beachside resort.

Ταξιδεύοντας το όνειρο

Γράφει από την Αθήνα η

Ιωάννα

Δείτε την ιστοσελίδα της: Έπεα Πτερόεντα

Καμιά φυλακή δεν είναι υψίστης ασφαλείας όσο εκείνη με τις πόρτες των κελιών ανοιχτές. Δύσκολη η απόδραση απ' τον εαυτό σου. Είναι ο πιο σκληρός δεσμοφύλακας και σου αρνείται κάθε δικαίωμα στο όνειρο. Κι όμως, κάπου στης φυλακής σου το δράμα υπάρχει μια πόρτα ανοιχτή.

Αν όχι ανοιχτή, τουλάχιστον ξεκλείδωτη· μια λύση με κάποιο αντικλείδι έστω, του κλειδαρά ή -γιατί όχι- του διαρρήκτη! Ένα άνοιγμα καμουφλαρισμένο που κάνεις πως δεν το βλέπεις......ή βλέπεις ένα μονοπάτι εξόδουπου σου φαίνεται πως οδηγεί σε αδιέξοδο.

Πέφτεις και πνίγεσαι; Εγώ ταλαιπωρήθηκα στη θάλασσα 10 ώρες και δεν κατάφερα τίποτα! -έγραφε ο Καρυωτάκης- και συνιστώ σε όσους σκοπεύουν να αυτοκτονήσουν, να αποφύγουν τη μέθοδο του πνιγμού εάν γνωρίζουν καλό κολύμπι.

Κι επειδή αφενός ξέρω κολύμπι, αφεδύο La Vita e Bella, -γράφει η Jamanfou- έπεσα... μα κολύμπησα. Και σε μια ώρα ήμουν εκεί… στο... Τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, και ως άνθρωπος του [οινο]πνεύματος [!] και της αμπελοφιλοσοφίας, άδραξα την ευκαιρία και απόδρασα απ' τη φυλακή μου, μακριά από tv, pc, ΕΕ, ΔΝΤ... Μα το Πεζονήσι του Δήμου Ερέτριας -η άλλη ονομασία του Νησιού των Ονείρων- είχε τις πύλες του κλειστές.

Είναι ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα με bungalows και δωμάτια, εστιατόριο και διάφορες εγκαταστάσεις αθλοπαιδιών. 'Πιασάρικο' το όνομα του νησιού, μα μην ψάχνετε για πολυτέλειες. Καλοδιατηρημένο, αλλά μιας αισθητικής της δεκαετίας του 80 ίσως και 70. Ωστόσο, η φυσική ομορφιά του τοπίου αποτελεί το μεγάλο του πλεονέκτημα. Αυτές ήταν οι εντυπώσεις από τη διαμονή μου προ τετραετίας· α! ναι... και οι ψηλές του τιμές!

Μπορεί να μην πάτησα το Νησί των Ονείρων, μα αποζημιώθηκα απ' τις εικόνες μιας από τις όψεις του περιβάλλοντος χώρου, εντελώς δωρεάν!

Και συνέχισα το ταξίδι του ονείρου μου σ' άλλα μέρη, πολύ πιο οικονομικά...

Τα μονοπάτια του μυαλού χάνονται μες το πράσινο... που συναντά, στο βάθος, το γαλάζιο τ'ουρανού και της θάλασσας. Ξαναταξίδεψα τ' όνειρό μου, κατηφορίζοντας προς νότο, κι εκεί τ' αγκυροβόλησα... ...στην ωραία Κάρυστο...