Bova Marina , Calabria - Italy

Μπόβα Μαρίνα (Γιαλός του Βούα), Ελληνόφωνο χωριό της Καλαβρίας - Ιταλία

Bova Marina (Calabrian Greek: Γιαλός του Βούα) is a commune (municipality) in the Metropolitan City of Reggio, in the Italian region of Calabria.
Η Μπόβα Μαρίνα (ελληνικά της Καλαβρίας: Γιαλός του Βούα) είναι μια κοινότητα (δήμος) στη Μητροπολιτική πόλη του Ρηγίου στην ιταλική περιοχή της Καλαβρίας.

As evidenced by the Greek place names, Bova Marina is one of the places where the Greek–Calabrian dialect is still spoken, a remnant of the ancient Greek colonization of Magna Graecia (South Italy and Sicily).
Όπως αποδεικνύεται από τα ελληνικά τοπωνύμια, η Μπόβα Μαρίνα είναι ένα από τα μέρη όπου ομιλείται ακόμη η ελληνο-καλαβρική διάλεκτος, κατάλοιπο του αρχαίου ελληνικού αποικισμού της Μεγάλης Ελλάδας (Νότια Ιταλία και Σικελία).

Greek colonists founded a city (known as Delia or Deri) in what is now the borough of San Pasquale. This city followed the events of the wars between the major Greek centres in the area, Reggio, Locri and Syracuse, and was later subjected by the latter.
Οι Έλληνες άποικοι ίδρυσαν μια πόλη (γνωστή ως Δέλια ή Δέρι) στο σημερινό δήμο San Pasquale. Η πόλη αυτή ακολούθησε τα γεγονότα των πολέμων μεταξύ των μεγάλων ελληνικών κέντρων της περιοχής, του Ρηγίου, της Λοκρίδας και των Συρακουσών, και αργότερα υποτάχθηκε από τις τελευταίες.

Pentedattilo (Calabrian Greek: Pentadàktilo) is a ghost town in Calabria, southern Italy. It is situated at 250 m above the sea level, on the Monte Calvario, a mountain whose shapes once resembled that of five fingers (whence the name, from the Greek penta + daktylos, meaning "five fingers").
Το Pentedattilo (Καλαβρικά Ελληνικά: Pentadàktilo) είναι μια πόλη-φάντασμα στην Καλαβρία, στη νότια Ιταλία. Βρίσκεται στα 250 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, στο Monte Calvario, ένα βουνό του οποίου τα σχήματα κάποτε έμοιαζαν με αυτό των πέντε δακτύλων (από όπου το όνομα, από το ελληνικό πέντα + δάκτυλος, που σημαίνει "πέντε δάχτυλα").

The Greek heart beats in Bova. Capital of the Greek Calabria and one of the most beautiful villages in Italy. It was founded as a colony of the Greek city of Halkis, in 640 BC.
Η ελληνική καρδιά χτυπάει στην Μπόβα. Πρωτεύουσα της ελληνικής Καλαβρίας και ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ιταλίας. Η πόλη ιδρύθηκε ως αποικία της ελληνικής πόλης της Χαλκίδας, το 640 π.Χ.

And at its port, Bova Marina is a modern town with apartment buildings, restaurants, bars, pastry shops and organized beaches. 
Το επίνειό της είναι η Μπόβα Μαρίνα (Γιαλός του Βούα) είναι μια σύγχρονη κωμόπολη με μοντέρνες πολυκατοικίες, εστιατόρια, μπαρ, ζαχαροπλαστεία και οργανωμένες πλαζ.

Bova Marina: Bova Marina is the coastal settlement of its corresponding mountainous settlement, Bova (sometimes called Bova Superiore). Many of Bova’s residents have relocated to Bova Marina over the last decades in search of better economic opportunities and exposure to commerce on the coast.
Η Μπόβα Μαρίνα είναι ο παραθαλάσσιος οικισμός του αντίστοιχου ορεινού οικισμού της, Μπόβα (μερικές φορές ονομάζεται Bova Superiore). Πολλοί από τους κατοίκους της Μπόβα έχουν μετακομίσει στη Μπόβα Μαρίνα τις τελευταίες δεκαετίες αναζητώντας καλύτερες οικονομικές ευκαιρίες και έκθεση στο εμπόριο στην ακτή.

The unceasing attacks from sea pushed most of the towns in the area to resettle in safer locations far from the coast. The inhabitants from Delia founded the current Bova on a slope of the Aspromonte.
Οι αδιάκοπες επιθέσεις από τη θάλασσα ώθησαν τις περισσότερες πόλεις της περιοχής να εγκατασταθούν σε ασφαλέστερες τοποθεσίες μακριά από την ακτή. Οι κάτοικοι από τα Δέλια ίδρυσαν τη σημερινή Μπόβα σε μια πλαγιά του Ασπρομόντε.

The settlers, who began arriving in the 8th century BC, brought with them their Hellenic civilization, which left a lasting imprint on Italy (such as in the culture of ancient Rome). They also influenced the native peoples, such as the Sicels and the Oenotrians, who became hellenized after they adopted the Greek culture as their own.
Οι άποικοι που άρχισαν να φτάνουν τον 8ο αιώνα π.Χ., έφεραν μαζί τους τον ελληνικό πολιτισμό τους, ο οποίος άφησε ένα διαρκές αποτύπωμα στην Ιταλία (όπως στον πολιτισμό της αρχαίας Ρώμης). Επηρέασαν επίσης τους αυτόχθονες λαούς, όπως οι Σικελοί και οι Οινοτριείς, οι οποίοι εξελληνίστηκαν αφού υιοθέτησαν τον ελληνικό πολιτισμό ως δικό τους.

The Greek language spoken in Italy is known by the names grico, griko, greco-bovese or greco-calabro. It is written in Roman characters and is a highly corrupted form of modern Greek. Grico is not a unitary language since it is spoken in two geographically and linguistically distinct enclaves, one in the area known as Bovesia near Reggio di Calabria and the other near Lecce, in the area known by the name of Grecia Salentina.
Η ελληνική γλώσσα που ομιλείται στην Ιταλία είναι γνωστή με τα ονόματα grico, griko, greco-bovese ή greco-calabro. Είναι γραμμένη με ρωμαϊκούς χαρακτήρες και είναι μια εξαιρετικά αλλοιωμένη μορφή της νεοελληνικής. Τα Γκρίκο δεν είναι μια ενιαία γλώσσα, καθώς ομιλείται σε δύο γεωγραφικά και γλωσσικά διακριτούς θύλακες, ο ένας στην περιοχή γνωστή ως Bovesia κοντά στο Ρήγιο της Καλαβρίας και ο άλλος κοντά στο Lecce, στην περιοχή που είναι γνωστή με το όνομα Γκρέσια Σαλεντίνα. 

The Institute of Greek-Speaking Studies, supported by the Greek government, is operating in the community for the last years, in an effort (perhaps the only one that exists...) the language and the great history behind it not to be forgotten...
Το Ινστιτούτο Ελληνόφωνων Σπουδών, με την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης, λειτουργεί στην κοινότητα τα τελευταία χρόνια, σε μια προσπάθεια (ίσως το μοναδικό που υπάρχει...) να μην ξεχαστεί η γλώσσα και η μεγάλη ιστορία πίσω από αυτήν…

Magna Graecia ('Greater Greece'). Magna Grecia) was the name given by the Romans to the coastal areas of Southern Italy in the present-day Italian regions of Calabria, Apulia, Basilicata, Campania and Sicily; these regions were extensively populated by Greek settlers. Η Μεγάλη Ελλάδα είναι το όνομα που δόθηκε από τους Ρωμαίους στις παράκτιες περιοχές της Νότιας Ιταλίας στις σημερινές ιταλικές περιοχές της Καλαβρίας, της Απουλίας, της Βασιλικάτα, της Καμπανίας και της Σικελίας. Αυτές οι περιοχές κατοικούνταν εκτενώς από Έλληνες αποίκους.

"After spending even a short time with them, we observed how passionate and hardworking they are in regards to the survival of their dying language. It was deeply moving and encouraging" says Xenis Xenofontos, president of Greek Civilization Institute of Cyprus.
"Αν και περάσαμε λίγο χρόνο μαζί τους, παρατηρήσαμε πόσο παθιασμένοι και εργατικοί είναι όσον αφορά την επιβίωση της ετοιμοθάνατης γλώσσας τους. Ήταν βαθιά συγκινητικό και ενθαρρυντικό", είπε ο Ξενής Ξενοφώντος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού, Κύπρου.

In remote towns and villages Grico survived as an oral language of the peasantry and the uneducated, but even here bilingualism increased from the seventeenth century.
Σε απομακρυσμένες πόλεις και χωριά, η Γκρίκο επιβίωσε ως προφορική γλώσσα των αγροτών και των αμόρφωτων, αλλά ακόμη και εδώ η διγλωσσία αυξήθηκε από τον δέκατο έβδομο αιώνα.

In 1970 the group set up La Ionica Cultural Circle, and the pamphlet became a periodical with poetry and prose in Italian and Greek. La Ionica Cultural Circle and Greek-speakers of Grecia Salentina set up the UGIM (Unione dei Greci dell'Italia Meridionale)..
Το 1970 η ομάδα δημιούργησε τον Πολιτιστικό Κύκλο La Ionica και το φυλλάδιο έγινε περιοδικό με ποίηση και πεζογραφία στα ιταλικά και τα ελληνικά. Ο Πολιτιστικός Κύκλος La Ionica και οι ελληνόφωνοι της Grecia Salentina δημιούργησαν το UGIM (Unione dei Greci dell'Italia Meridionale).

The Greek government, through the International Association of Greek-speakers (SFEE), established close links with La Ionica and invited Grico children from Calabria to attend annual summer camps in Greece.
Η ελληνική κυβέρνηση, μέσω της Διεθνούς Ένωσης Ελληνόφωνων (SFEE), δημιούργησε στενούς δεσμούς με τη La Ionica και προσκάλεσε παιδιά του Grico από την Καλαβρία σε ετήσιες καλοκαιρινές κατασκηνώσεις στην Ελλάδα.

There are many cultural groups which have organized various different activities to promote the language: conferences on the Calabrian Greek language, poetry prizes in the 1990s, cultural exhibitions and twinning with Greek towns.
Υπάρχουν πολλές πολιτιστικές ομάδες που οργανώνουν διάφορες δραστηριότητες για την προώθηση της γλώσσας: συνέδρια για την ελληνική γλώσσα της Καλαβρίας, βραβεία ποίησης τη δεκαετία του 1990, πολιτιστικές εκθέσεις και αδελφοποίηση με ελληνικές πόλεις.

Italian Greek is included in UNESCO's Red Book of Endangered Languages. There is increased interest in Grico as a pure version of Greek, which has endured several hundred years of isolation. This has made the language more attractive to young people as a focus of study, but their interest in it as a means of modern communication is still in decline. The language and culture are under threat from modern ways of life which reach ever more remote areas.
Τα ιταλικά ελληνικά περιλαμβάνονται στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Γλωσσών της UNESCO. Υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για το Γκρίκο ως μια καθαρή εκδοχή της ελληνικής, η οποία έχει υπομείνει αρκετές εκατοντάδες χρόνια απομόνωσης. Αυτό έχει κάνει τη γλώσσα πιο ελκυστική για τους νέους ως επίκεντρο μελέτης, αλλά το ενδιαφέρον τους γι' αυτήν ως μέσο σύγχρονης επικοινωνίας εξακολουθεί να παρακμάζει. Η γλώσσα και ο πολιτισμός απειλούνται από τους σύγχρονους τρόπους ζωής που φτάνουν σε όλο και πιο απομακρυσμένες περιοχές.

“Until the 1960s, there were no roads, electricity, or plumbing to most of the Greko villages. When the schools arrived, Italian was the taught language and Greko was learned at home. There was no government assistance back then for the Griko language. People in Rome (referring to the Italian government) did not care about our language.”
«Μέχρι τη δεκαετία του 1960, δεν υπήρχαν δρόμοι, ηλεκτρικό ρεύμα ή υδραυλικά στα περισσότερα από τα χωριά του Γκρίκο. Όταν έφτασαν τα σχολεία, τα ιταλικά ήταν η γλώσσα που διδάσκονταν και τα Γκρέκο το μάθαιναν στο σπίτι. Δεν υπήρχε κρατική βοήθεια τότε για τη γλώσσα των Γκρέκο. Οι άνθρωποι στη Ρώμη (αναφερόμενοι στην ιταλική κυβέρνηση) δεν νοιάζονταν για τη γλώσσα μας».

In the last 20-30 years, there have been efforts made in conjunction with the Greek government to bring education and revitalization to the Greko language and culture in Calabria. This activity has definitely brought more cultural awareness.

Τα τελευταία 20-30 χρόνια έχουν γίνει προσπάθειες σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση για την εκπαίδευση και την αναζωογόνηση της γλώσσας και του πολιτισμού των Γκρέκο στην Καλαβρία. Αυτή η δραστηριότητα έφερε σίγουρα περισσότερη πολιτιστική ευαισθητοποίηση στους ντόπιους.

There exists today a tiny enclave of Greek-speaking people in the Aspromonte Mountain region of Reggio Calabria that seem to have survived millennia…perhaps since the Ancient Greeks began colonizing Southern Italy in the 8th and 7th Centuries BC.
Υπάρχει σήμερα ένας μικροσκοπικός θύλακας ελληνόφωνων ανθρώπων στην περιοχή του όρους Ασπρομόντε του Ρηγίου της Καλαβρίας που φαίνεται να έχει επιβιώσει χιλιετίες… ίσως από τότε που οι Αρχαίοι Έλληνες άρχισαν να αποικίζουν τη Νότια Ιταλία τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ.

Their language is called Greko. They survived empires, invasions, ecclesial schisms, dictators, nationalistic-inspired assimilation, and much more. Greko is a variety of the Greek language that has been separated from the rest of the Hellenic world for many centuries.
Η γλώσσα τους λέγεται Γκρέκο. Επιβίωσαν από αυτοκρατορίες, εισβολές, εκκλησιαστικά σχίσματα, δικτάτορες, εθνικιστική έμπνευση αφομοίωση και πολλά άλλα. Τα Γκρέκο είναι μια ποικιλία της ελληνικής γλώσσας που έχει διαχωριστεί από τον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο εδώ και πολλούς αιώνες. 

Even though Byzantine rule ended in Calabria in the 11th Century, the Greek language continued to be spoken while gradually declining in the region with the spread of Latin and a process of Catholicization. The modern-day commune of Bova may give some insight into the history of the language in the region. In subsequent centuries after Byzantine rule, Bova became the heart of Greek culture in Calabria as well as the seat of the Greek church in the region.
Παρόλο που η βυζαντινή κυριαρχία έληξε στην Καλαβρία τον 11ο αιώνα, η ελληνική γλώσσα συνέχισε να ομιλείται ενώ σταδιακά μειώθηκε στην περιοχή με τη διάδοση των Λατινικών και μια διαδικασία καθολικισμού. Η σύγχρονη κοινότητα της Μπόβα μπορεί να δώσει κάποια εικόνα για την ιστορία της γλώσσας στην περιοχή. Στους επόμενους αιώνες μετά τη βυζαντινή κυριαρχία, η Μπόβα έγινε η καρδιά του ελληνικού πολιτισμού στην Καλαβρία καθώς και η έδρα της ελληνικής εκκλησίας στην περιοχή.

Based out of Bova Marina, Sotiris Salvatore Dienti (left on the top) is fighting hard to keep their language and identity alive within his family and community.
Με έδρα τη Μπόβα Μαρίνα, ο Σωτήρης Σαλβατόρε Διέντι (Πάνω αριστιρά) αγωνίζεται σκληρά για να κρατήσει ζωντανή τη γλώσσα και την ταυτότητά του στην οικογένεια και στην κοινότητά του.

Group leader & tour guide Vasiliki Vourda (dawn left) offering a token of appreciation to Professor Broon Nta Klo, (down middle) and Xenis Xenofontos, president of Greek Civilization Institute of Cyprus.
Η αρχηγός της αποστολής & ξεναγός Βασιλική Βούρδα (κάτω αριστερά) προσφέρει ένα δωράκι στον καθηγητή Μπρουν Ντα Κλω (μέσω) και ο Ξενής Ξενοφώντος, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού, Κύπρου.