In the steps of history...
Στα βήματα της ιστορίας...
Sakis Kotsakis
Writes from Thessaloniki, Greece
Σάκης Κοτσάκης
Γράφει από τη Θεσσαλονίκη
The lake of Doirani is situated in the northern part of Prefecture of Kilkis and forms a natural border between Greece and Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM).
Η λίμνη Δοϊράνη βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Νομού Κιλκίς και αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Looking from the Greek side of the lake.
Κοιτάζοντας από την Ελληνική πλευρά της λίμνης.
Doirani, one of the most beautiful lakes of Greece, is situated on the Balkan Peninsula in South-eastern Europe, 75 kilometres to the north of Thessaloniki and 140 km south of Skopje.
Η Δοϊράνη, μια από τις ομορφότερες λίμνες της Ελλάδας, βρίσκεται στη Βαλκανική Χερσόνησο νοτιο-ανατολικά της Ευρώπης, 75 χιλιόμετρα βόρεια της Θεσσαλονίκης και 140 χιλιόμετρα νότια των Σκοπίων.
It was a settlement in pre-historic times, and one of the first written records of the city was made by the Greek historian Herodotus, who wrote about the Paeonians, who started and expanded the city.
Ήταν οικισμός στην αρχαιότητα και από τα πρώτα γραπτά κείμενα για την πόλη αναφέρεται από τον ιστορικό Ηρόδοτο, ο οποίος έγραψε για την αρχαία μακεδονική πόλη-κράτος της Παιονίας.
The historian Stephanos Vyzantios refers to the city as Dorivos of Paeonias and the citizens Dovires.
Ο ιστορικός Στέφανος Βυζάντιος αποκαλεί την πόλη Δόβηρο της Παιονίας και πολίτες του Δόβηρες.
It is in this area where between 1912 - 1918 a lot of military activities and severe battles took place. In 1913 the new borders were agreed. Doirani remained under the Serbian control and the Greek refugees left for Greece.
Στη Δοϊράνη και την ευρύτερη περιοχή από το 1912 - 1918 ήταν ένα μεγάλο θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων. Τ 1913 καθορίζονται τα νεα συνορα της Ελλαδας. Η Δοϊράνη παραμένει στη Σερβία και οι Έλληνες κάτοικοι της γίνονται πρόσφυγες στη Μητέρα πατριδα.
Doiran Military Cemetery is situated in the north of Greece close to the F.Y.R.O.M frontier and near the south-east shore of Lake Doiran.
Το Στρατιωτικό Νεκροταφείο των Συμμάχων του A΄ Παγκοσμίου βρίσκεται εδώ στη Βόρεια Ελλάδα κοντά στη λίμνη της Δοϊράνης.
It was formed at the end of 1916 as a cemetery for the Doiran front.
Δημιουργήθηκε στο τέλος του 1916 για τους στρατιώτες του μετώπου της Δοϊράνης.
The Doiran Memorial, which stands near the cemetery, serves the dual purpose of Battle Memorial of the British Salonika Force, and place of commemoration for more than 2,000 Commonwealth servicemen who died in Macedonia and whose graves are not known.
Το Μνημείο της Δοϊράνης το οποίο βρίσκεται κοντά στο νεκροταφείο, εξυπηρετεί διπλό σκοπό. Πρώτο μνημονεύει τη μάχη της Βρετανικής Δύναμης της Θεσσαλονίκης και δεύτερο, τους πέραν των 2.000 στρατιωτών της Κοινοπολιτείας, που έχασαν τη ζωή τους στη Μακεδονία και των οποίων οι τάφοι δεν είναι γνωστοί.
From the Greek village of Doirani together with my friend Phivos we crossed the borders to the FYROM village of Star Dojran (Old Dojran).
Από το Ελληνικό χωριό της Δοϊράνης περάσαμε με το φίλο μου τον Φοίβο τα σύνορα της ΦΥΡΟΜ και φθάσαμε στο χωριό Σταρ Ντοτζράν.
This part is within FYROM.
Αυτό το κομμάτι της λίμνης ανήκει στη ΦΥΡΟΜ.
The 3/5 of the lake is under control of FYROM and the 2/5 under the control of Greece.
Τη λίμνη ελέγχει κατά τα 3/5 η ΦΥΡΟΜ και τα υπόλοιπα 2/5 ελέγχει η Ελλάδα.
The economy of Doiran has always been primarily dependent on fishing and success in the business is attributed to the traditional ancient fishing method used by the fishermen.
Η οικονομία της Δοϊράνης βασιζόταν πάντα, κυρίως στην αλιεία και η επιτυχία στην επιχειρηματική δραστηριότητα αποδίδεται στην παραδοσιακή αρχαία μέθοδο αλιείας που χρησιμοποιείται από τους ψαράδες.
The wetland with its many different plants and wealth of animal species combines with the features of the area’s recent history in a remarkable wetland landscape.
Ο υγρότοπος, με την πολυμορφία της βλάστησης και τον πλούτο της πανίδας, συνδυάζεται με τα στοιχεία της πρόσφατης ιστορίας της περιοχής, για να συνθέσουν ένα ιδιαίτερο λιμναίο τοπίο.
The climate of Lake Doirani has a strong Mediterranean influence with warm dry summers and cold and humid winters.
Το κλίμα της λίμνης έχει έντονα τα γνωρίσματα του μεσογειακού κλίματος με θερμά, ξηρά καλοκαίρια και δριμείς, υγρούς χειμώνες.
Some of the old boats now lie ashore, because of declining fish stocks, which means that the lake can no longer feed the local people.
Μερικές παλιές βάρκες απομένουν στις όχθες, λόγω της μείωσης της ιχθυοπαραγωγής, πράγμα που σημαίνει ότι δεν επιτρέπει πλέον στη λίμνη να θρέψει τους κατοίκους της περιοχής.
The lake is rather shallow with a depth from 3-4 m, in contrast with the depth of 10 m that the lake had some decades ago.
Η λίμνη είναι μάλλον ρηχή, με βάθος 3-4 m, σε αντίθεση με το βάθος των 10 m που είχε η λίμνη παλαιότερα.
Vegetation is the basis of all life for the lake, since it provides home, shelter and food to a host of organisms, while the roots of the plants help to retain and stabilise the soil.
Η βλάστηση αποτελεί τη βάση της ζωής για τη λίμνη, καθώς παρέχει σε πλήθος οργανισμών τόπο διαμονής, προστασία και τροφή, ενώ οι ρίζες των φυτών συγκρατούν και σταθεροποιούν το έδαφος.
All the species, from the duckweed to the ancient plane trees contribute to the balanced survival of a complex and invaluable ecosystem.
Όλα τα είδη, από τη φακή του νερού ως τα υπέργηρα πλατάνια, συνεισφέρουν στη λειτουργία και στην ισορροπία ενός πλούσιου και πολύτιμου οικοσυστήματος.
The fish which formerly inhabited the lake numbered up to eighteen species, most important among them the carp, catfish, roaches and perches which, together with the northern pike, the rudd, the tench and the bleak, were once abundant in the lake and easy to sell.
Τα ψάρια που παλαιότερα ζούσαν στη λίμνη άγγιζαν τα 18 είδη, με κυριότερα το γριβάδι, τον γουλιανό, την πλατίτσα και το περκί που, μαζί με την τούρνα, την κοκκινοφτέρα, το γλήνι και το σίρκο, αφθονούσαν στα νερά της και ήταν εμπορεύσιμα.
Unique coastal paths and sidewalks.
Μοναδικά παράκτια μονοπάτια πεζόδρομοι.
Countryside by the lake is green and dotted with flowers.
Η ύπαιθρος γύρω από τη λίμνη είναι καταπράσινη και γεμάτη λουλούδια.
A beautiful park next to the lake.
Ένα όμορφο πάρκο δίπλα στη λίμνη.
Excursions to the lake by students.
Εκδρομές μαθητών στη λίμνη.
A statue of a woman carrying water in the park.
Ένα άγαλμα γυναίκας που κουβαλά νερό στο πάρκο.
Idyllic scenery and romantic views.
Ειδυλλιακό τοπίο και ρομαντική θέα.
The Tourist Information Center in Star Dojran.
Το Γραφείο Τουρισμού στην πόλη Σταρ Ντοζράν.
With the manager of the Tourist Office.
Με τον διευθυντή του τοπικού Γραφείου Τουρισμού.
New buildings in Star Dojran.
Νέα κτίρια στην πόλη Σταρ Ντοζράν.
Another group of students in an excursion to the lake.
Ακόμη μια ομάδα μαθητών εκδρομέων στη λίμνη.
To the old Greek Orthodox church St. Elias.
Προς την παλιά Ελληνο-ορθόδοξη εκκλησία του Προφήτη Ηλία.
The remains of the church.
Ότι απέμεινε από την εκκλησία.
The interior of the church under reconstruction.
Το εσωτερικό του ναού υπό ανακατασκευή.
Next to the church.
Δίπλα στην εκκλησία.
Once upon a time this was the largest Greek Orthodox church in the city.
Κάποτε ήταν ο μεγαλύτερος ναός των Ελληνο-ορθοδόξων της πόλης.
I love this place. My ancestors' roots from Crete living in this city, left it in 1914 as refugees and went to Thessaloniki.
Αγαπώ αυτό το μέρος. Οι πρόγονοι μου με ριζες από την Κρητη, γίνονται πρόσφυγες της Δοϊράνης το 1914 και αναγκάζονται να φύγουν για στη Θεσσαλονίκη.
My grandfathers, five brothers all together being refugees, three of them are relocating in Thessaloniki and two of them immigrate to USA (New Jersey and Albany-New York).
Οι παππουδες μας, πέντε αδέλφια, εγκαθίστανται τρεις στη Θεσσαλονικη και την ευρύτερη περιοχή και οι νεώτεροι δυο μεταναστεύουν στις ΗΠΑ (Νιού Τζέρσει και Άλπανι -Νέα Υόρκη).
For 60 years we didn't have any contact with our relatives in States.
Για 60 χρόνια είχε χαθεί κάθε επαφή με τους συγγενείς μας στην Αμερική.
Two months a miracle took place. Our family was re-united.
Πριν δυο μήνες έγινε το θαύμα. Η οικογενεια επανενωθηκε.
Our relatives in States are now 45 persons and in Greece more than 60.
Οι συγγενείς μας στην Αμερική αριθμούν πάνω απο 45 άτομα και οι συγγενείς στην Ελλάδα πάνω από 60 άτομα.
Our great desire is to meet in a gathering in Thessaloniki next summer of 2011. I will let you know by then. Thank you for the hospitality.
ATHANASIOS KOTSAKIS
