Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Kalavryta is a town and a municipality in the mountainous east-central part of the regional unit of Achaea, Peloponnese - Greece.
Τα Καλάβρυτα είναι μια πόλη και ένας δήμος στο ορεινό ανατολικό-κεντρικό τμήμα της περιφερειακής μονάδας της Αχαΐας, στην Πελοπόννησο.
Τα Καλάβρυτα είναι μια πόλη και ένας δήμος στο ορεινό ανατολικό-κεντρικό τμήμα της περιφερειακής μονάδας της Αχαΐας, στην Πελοπόννησο.
Τα Καλάβρυτα βρίσκονται σε μια ορεινή περιοχή της Πελοποννήσου. Περιβάλλονται από καταπράσινα δάση και απόκρημνα βουνά. Είναι «Μαρτυρική πόλη» αφού τις αναγνωρίζεται ότι έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές από ξένους εισβολείς ή κατακτητές σε περιόδους πολεμικών συγκρούσεων.
Kalavryta is an important part of the Greek history. In March 1821, the Greeks decided to start the War of Independence against the Turks, in the hereby Monastery of Agia Lavra an due to this event Kalavryta became the symbol of the this war.
Τα Καλάβρυτα αποτελούν σημαντικό μέρος της ελληνικής ιστορίας. Τον Μάρτιο του 1821, οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεκινήσουν τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας εναντίον των Τούρκων, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και λόγω αυτής της εκδήλωσης τα Καλάβρυτα έγιναν σύμβολο αυτού του αγώνα.
Kalavryta suffered a great massacre in December 1943 when the Nazi troops entered this small town and killed all the male population.
Τα Καλάβρυτα υπέστησαν μεγάλη σφαγή τον Δεκέμβριο του 1943, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν σε αυτή τη μικρή πόλη και σκότωσαν όλο τον αρσενικό πληθυσμό.
The bust of Konstantinos G. Georgakopoulos (1890 - 1973). Born in Tripoli in 1890, he grew up in Kalavryta. He served as Prime Minister from 3 March to 17 May 1958. From 1948 until his death he was President of the Greek Red Cross.
Η προτομή του Κωνσταντίνου Γ. Γεωργακόπουλου (1890 – 1973). Γεννήθηκε στη Τρίπολη το 1890, αλλά μεγάλωσε στα Καλάβρυτα. Διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τις 3 Μαρτίου έως τις 17 Μαΐου 1958. Από το 1948 μέχρι τον θάνατό του ήταν Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
The Kalavryta Holocaust Museum is a historic museum located in Kalavryta and is indissolubly linked to the tragic events that occurred there on 13 December 1943.
Το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος είναι ιστορικό μουσείο, που βρίσκεται στα Καλάβρυτα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν εκεί στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Lygia & Gregoris Maliotis in the courtyard of the Museum with the sculpture entitled “No more wars,”.
Η Λυγία & Γρηγόρης Μαλιώτης στο προαύλιο, του Μουσείου μπροστά στο γλυπτό με τίτλο «Όχι άλλοι πόλεμοι».
The Municipal Museum of the Kalavrita Holocaust is housed in the building of the old Elementary School, and was inaugurated in 2005.
Το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος στεγάζεται στο κτήριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου και εγκαινιάστηκε το 2005.
The striking sculpture represents a woman who is dragging her executed husband while her children stare painfully at her.
Το εκπληκτικό γλυπτό απεικονίζει μια γυναίκα να σύρει τον εκτελεσθέντα-νεκρό άνδρα της υπό το γεμάτο πόνο, βλέμμα των παιδιών τους.
The Massacre of Kalavryta; or the Holocaust of Kalavryta, was carried out by the German Army. The execution of the male population of Kalavryta was in retaliation of the execution of 70 German soldiers who were captured by the Greek Resistance.
Η σφαγή ή το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, έγινε από τον Γερμανικό Στρατό. Η εκτέλεση, του ανδρικού πληθυσμού των Καλαβρύτων έγινε σε αντίποινα, της εκτέλεσης 70 Γερμανών στρατιωτών, που συνελήφθησαν από την Ελληνική Αντίσταση.
December 13, 1943 marks the date of the bloodiest atrocity committed in Greece by the Nazi occupying forces, as more than 700 innocent civilians were executed, and the whole town of Kalavryta was burned to the ground.
Η 13η Δεκεμβρίου 1943 σηματοδοτεί την ημερομηνία της πιο αιματηρής θηριωδίας που διαπράχθηκε στην Ελλάδα από τις Ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις, καθώς εκτελέστηκαν περισσότεροι από 700 αθώοι πολίτες και ολόκληρη η πόλη των Καλαβρύτων κάηκε.
In this symbolic building the inhabitants of Kalavrita experienced and suffered the brutality of the Nazi atrocities.
Σ' αυτό το κτήριο σύμβολο πια, οι κάτοικοι της πόλης των Καλαβρύτων γνώρισαν και υπέστησαν τη βαναυσότητα της Ναζιστικής θηριωδίας.
Unwillingly all the stories you have heard and read about Kalavrita Holocaust come to your mind and like a movie film some scenes are reborn in front of your eyes…
Απρόθυμα, όλες τις ιστορίες που έχετε ακούσει ή διαβάσει κατά καιρούς για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έρχονται άθελα στο μυαλό σας σαν κινηματογραφική ταινία και ξαναγεννιούνται μπροστά στα μάτια σας μερικές σκηνές...
Spanning five rooms, the Permanent Exhibition offers a chronological narrative of the Holocaust through historical artifacts, photographs, and film footage.
Στις πέντε αίθουσες, η Μόνιμη Έκθεση προσφέρει μια χρονολογική αφήγηση, του Ολοκαυτώματος μέσω ιστορικών αντικειμένων, φωτογραφιών και ταινιών.
The first room: Prewar Kalavrita, entitled "Our old town" exhibits how life was before the Nazi's invasion.
Στην πρώτη αίθουσα: Προπολεμικά Καλάβρυτα, με τίτλο "Η παλιά μας πολιτεία" δείχνει πώς ήταν η ζωή πριν από τη Ναζιστική εισβολή.
Walking through the rooms and the exhibits of the Museum it’s impossible to feel calm and untouched.
Περπατώντας μέσα από τις αίθουσες και τα εκθέματα του Μουσείου, είναι αδύνατο να αισθάνεστε ήρεμοι και ανέγγιχτοι.
The Nazi Germans arrived in the city on December 9, 1943. They told the residents that they would not hurt anyone - many locals had escaped to the fear of retaliation, but eventually they returned after the German assurances.
Οι Γερμανοί Ναζί έφτασαν στην πόλη στις 9 Δεκεμβρίου 1943. Ανακοίνωσαν στους κατοίκους πως δεν θα πειράξουν κανέναν – αρκετοί ντόπιοι πρόλαβαν να διαφύγουν μπροστά στο φόβο των αντιποίνων, όμως, εν τέλει, επέστρεψαν μετά τις γερμανικές διαβεβαιώσεις.
Visitors lie Gregoris Maliotis, learn about the shamelessness of human civilization and history… Unbelievable brutality and inhuman behavior…
Οι επισκέπτες όπως ο Γρηγόρης Μαλιώτης μαθαίνουν για τη ντροπή, του ανθρώπινου πολιτισμού και της ιστορίας... για την απίστευτη βιαιότητα και απάνθρωπη συμπεριφορά...
“I had four brothers ... I go up and found just one of them, Nicos. Half his head lay forward, the other half lay back, burning ... I take one step back and there I see him, Christos. He is dead too, gutted. I find Alexis too; shot in the heart, bleeding. I find Dimitris; his hands are cut, he is moaning. I step back and find my father. His face was lost … Horror ... grief ... tears ...” Trisevgeni Ferleli-Rekouti
«Είχα τέσσερα αδέρφια... Πάω πάνω και βρίσκω τον αδερφό μου τον έναν, τον Νίκο. Το μισό κεφάλι μπροστά, το μισό πίσω να καίγεται... Κάνω παραπέρα και βρίσω τον Χρήστο. Πεθαμένο κι εκείνον, μ’ όλη την κοιλιά του απέξω. Βρίσκω τον Αλέξη∙ ήταν χτυπημένος στην καρδιά κι έβγαζε αίμα. Βρίσκω τον Δημήτρη∙ τα χέρια του κομμένα βόγκαγε. Κάνω παραπέρα και βρίσκω τον πατέρα μου. Ήταν όλο το πρόσωπό του φευγάτο…Φρίκη…θρήνος…δάκρυα…». Τρισεύγενη Φερλελή-Ρεκούτη
On December 13, 1943, the bells of the church began to strike - orders were being made to bring the crowd to school. There, in front of the stairs, men, women, elders and children were separated forever. Nobody expected what would follow.
Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, άρχισαν να χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησίας – είχαν δοθεί διαταγές να συγκεντρωθεί ο κόσμος στο σχολείο. Εκεί, μπροστά στα σκαλοπάτια, άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά χωρίστηκαν για πάντα. Κανείς δεν περίμενε αυτό που θα επακολουθούσε.
The second room: Occupation, entitled "Operation Kalavrita" shows the tremendous results of the Nazis occupation, the slaughter of all male inhabitants and the burning of the village.
Στη δεύτερη αίθουσα, Κατοχή, με τίτλο «Επιχείρηση Καλάβρυτα» δείχνει τα τεράστια αποτελέσματα της κατοχής των Ναζί, τη σφαγή όλων των αρσενικών κατοίκων και την πυρπόληση του χωριού.
“I lost my husband, Nicos, and my three lads, Antonis, Georgis and Christos. And I was left alone and unprotected with my five orphans ...”. Antiope Chondronikola
«Έχασα τον άντρα μου τον Νίκο και τα τρία μου παλικάρια, τον Αντώνη, τον Γιώργη και τον Χρίστο μου. Κι έμεινα μόνη κι απροστάτευτη με τα πέντε ορφανά μου…». Αντιόπη Χονδρονικόλα.
December 13th, 1943. The "black Monday" of Kalavryta that shocked and moved all civilized world.
Η 13η Δεκεμβρίου, 1943, η «Μαύρη Δευτέρα» των Καλαβρύτων, που συγκλόνισε και συγκίνησε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
The third room entitled "Destruction in the wider area" shows the Nazi catastrophe that causes great damages and loss of lifes...
Στην τρίτη αίθουσα, με τίτλο «Καταστροφή στην ευρύτερη περιοχή» δείχνει την καταστροφή σε υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες, που προκάλεσαν οι Ναζί...
In November 1943 heavy air attacks by the German air force took place against the wider region of Kalavrita with incalculable damage and victims.
Τα Καλάβρυτα αποτελούν σημαντικό μέρος της ελληνικής ιστορίας. Τον Μάρτιο του 1821, οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεκινήσουν τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας εναντίον των Τούρκων, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και λόγω αυτής της εκδήλωσης τα Καλάβρυτα έγιναν σύμβολο αυτού του αγώνα.
Τα Καλάβρυτα υπέστησαν μεγάλη σφαγή τον Δεκέμβριο του 1943, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν σε αυτή τη μικρή πόλη και σκότωσαν όλο τον αρσενικό πληθυσμό.
Η προτομή του Κωνσταντίνου Γ. Γεωργακόπουλου (1890 – 1973). Γεννήθηκε στη Τρίπολη το 1890, αλλά μεγάλωσε στα Καλάβρυτα. Διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τις 3 Μαρτίου έως τις 17 Μαΐου 1958. Από το 1948 μέχρι τον θάνατό του ήταν Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος είναι ιστορικό μουσείο, που βρίσκεται στα Καλάβρυτα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν εκεί στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Η Λυγία & Γρηγόρης Μαλιώτης στο προαύλιο, του Μουσείου μπροστά στο γλυπτό με τίτλο «Όχι άλλοι πόλεμοι».
Το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος στεγάζεται στο κτήριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου και εγκαινιάστηκε το 2005.
Το εκπληκτικό γλυπτό απεικονίζει μια γυναίκα να σύρει τον εκτελεσθέντα-νεκρό άνδρα της υπό το γεμάτο πόνο, βλέμμα των παιδιών τους.
Η σφαγή ή το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, έγινε από τον Γερμανικό Στρατό. Η εκτέλεση, του ανδρικού πληθυσμού των Καλαβρύτων έγινε σε αντίποινα, της εκτέλεσης 70 Γερμανών στρατιωτών, που συνελήφθησαν από την Ελληνική Αντίσταση.
Η 13η Δεκεμβρίου 1943 σηματοδοτεί την ημερομηνία της πιο αιματηρής θηριωδίας που διαπράχθηκε στην Ελλάδα από τις Ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις, καθώς εκτελέστηκαν περισσότεροι από 700 αθώοι πολίτες και ολόκληρη η πόλη των Καλαβρύτων κάηκε.
Σ' αυτό το κτήριο σύμβολο πια, οι κάτοικοι της πόλης των Καλαβρύτων γνώρισαν και υπέστησαν τη βαναυσότητα της Ναζιστικής θηριωδίας.
Απρόθυμα, όλες τις ιστορίες που έχετε ακούσει ή διαβάσει κατά καιρούς για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έρχονται άθελα στο μυαλό σας σαν κινηματογραφική ταινία και ξαναγεννιούνται μπροστά στα μάτια σας μερικές σκηνές...
Στις πέντε αίθουσες, η Μόνιμη Έκθεση προσφέρει μια χρονολογική αφήγηση, του Ολοκαυτώματος μέσω ιστορικών αντικειμένων, φωτογραφιών και ταινιών.
Στην πρώτη αίθουσα: Προπολεμικά Καλάβρυτα, με τίτλο "Η παλιά μας πολιτεία" δείχνει πώς ήταν η ζωή πριν από τη Ναζιστική εισβολή.
Throughout the exhibition, visitors will also encounter personal objects and the eyewitness testimonies of individual survivors.
Σε όλη την έκθεση, οι επισκέπτες θα δουν επίσης προσωπικά αντικείμενα και μαρτυρίες των επιζώντων.
Σε όλη την έκθεση, οι επισκέπτες θα δουν επίσης προσωπικά αντικείμενα και μαρτυρίες των επιζώντων.
Περπατώντας μέσα από τις αίθουσες και τα εκθέματα του Μουσείου, είναι αδύνατο να αισθάνεστε ήρεμοι και ανέγγιχτοι.
Οι Γερμανοί Ναζί έφτασαν στην πόλη στις 9 Δεκεμβρίου 1943. Ανακοίνωσαν στους κατοίκους πως δεν θα πειράξουν κανέναν – αρκετοί ντόπιοι πρόλαβαν να διαφύγουν μπροστά στο φόβο των αντιποίνων, όμως, εν τέλει, επέστρεψαν μετά τις γερμανικές διαβεβαιώσεις.
Οι επισκέπτες όπως ο Γρηγόρης Μαλιώτης μαθαίνουν για τη ντροπή, του ανθρώπινου πολιτισμού και της ιστορίας... για την απίστευτη βιαιότητα και απάνθρωπη συμπεριφορά...
«Είχα τέσσερα αδέρφια... Πάω πάνω και βρίσκω τον αδερφό μου τον έναν, τον Νίκο. Το μισό κεφάλι μπροστά, το μισό πίσω να καίγεται... Κάνω παραπέρα και βρίσω τον Χρήστο. Πεθαμένο κι εκείνον, μ’ όλη την κοιλιά του απέξω. Βρίσκω τον Αλέξη∙ ήταν χτυπημένος στην καρδιά κι έβγαζε αίμα. Βρίσκω τον Δημήτρη∙ τα χέρια του κομμένα βόγκαγε. Κάνω παραπέρα και βρίσκω τον πατέρα μου. Ήταν όλο το πρόσωπό του φευγάτο…Φρίκη…θρήνος…δάκρυα…». Τρισεύγενη Φερλελή-Ρεκούτη
Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, άρχισαν να χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησίας – είχαν δοθεί διαταγές να συγκεντρωθεί ο κόσμος στο σχολείο. Εκεί, μπροστά στα σκαλοπάτια, άντρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά χωρίστηκαν για πάντα. Κανείς δεν περίμενε αυτό που θα επακολουθούσε.
Στη δεύτερη αίθουσα, Κατοχή, με τίτλο «Επιχείρηση Καλάβρυτα» δείχνει τα τεράστια αποτελέσματα της κατοχής των Ναζί, τη σφαγή όλων των αρσενικών κατοίκων και την πυρπόληση του χωριού.
Today the place of sacrifice is kept as a memorial site, and the events are commemorated every December.
Σήμερα ο τόπος της θυσίας φυλάσσεται ως μνημειακός χώρος και τα γεγονότα εορτάζονται κάθε Δεκέμβριο.
«Έχασα τον άντρα μου τον Νίκο και τα τρία μου παλικάρια, τον Αντώνη, τον Γιώργη και τον Χρίστο μου. Κι έμεινα μόνη κι απροστάτευτη με τα πέντε ορφανά μου…». Αντιόπη Χονδρονικόλα.
Η 13η Δεκεμβρίου, 1943, η «Μαύρη Δευτέρα» των Καλαβρύτων, που συγκλόνισε και συγκίνησε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Στην τρίτη αίθουσα, με τίτλο «Καταστροφή στην ευρύτερη περιοχή» δείχνει την καταστροφή σε υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες, που προκάλεσαν οι Ναζί...
Τον Νοέμβριο του 1943 βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τη γερμανική αεροπορία η ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων με ανυπολόγιστες ζημιές και ανθρώπινα θύματα.
In the following period entire villages would be wrapped in the flames from side to side as the German army advanced to Kalavryta.
Το επόμενο διάστημα ολόκληρα χωριά θα τυλίγονταν στις φλόγες απ' άκρη σε άκρη, καθώς ο Γερμανικός στρατός προέλαυνε προς τα Καλάβρυτα.
The Order by General Karl von Le Suire, chief of the German troops in Peloponnese, was published in the journal "Neologos Patron, sheet 205, 10.9.1943.
Η Διαταγή του στρατηγού Karl von Le Suire, αρχηγού των γερμανικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών», φύλλο 205, 10.9.1943.
In the fourth forth room, Germans in Kalavrita, entitled "Destruction" exhibits the outcome of the Nazis operations.
Στην τέταρτη αίθουσα με θέμα: Οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα και τίτλο "Καταστροφή", εκτίθενται τα καταστροφικά αποτελέσματα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή.
The site is a key place of memory for the holocaust, racist policies and barbarism.
Ο χώρος είναι ένα βασικό μέρος της ιστορικής μνήμης για το ολοκαύτωμα, τις ρατσιστικές πολιτικές και τη βαρβαρότητα.
The fifth room, entitled "Historical memory", (The Pantheon of the Kalavritan Heroes – The Nazi atrocities), is the most dramatic.
Η πέμπτη αίθουσα με τίτλο "Χώρος Ιστορικής Μνήμης" (Το Πάνθεον των Καλαβρυτίνων Ηρώων - Η αποκαθήλωση του Ναζισμού) είναι η πιο δραματική.
You can never name the visit here as a tour… but rather as pilgrimage and a tribute to the countless innocent human beings who paid with their lives… the madness of some people…
Δεν μπορείτε ποτέ, να ονομάσετε την επίσκεψη εδώ ως τουριστική... αλλά, μάλλον ως ένα προσκύνημα και ένα αφιέρωμα στα τόσα αθώα ανθρώπινα θύματα που πλήρωσαν με τη ζωή τους... την τρέλα ορισμένων ανθρώπων...
The place of execution. On December 13th 1943, the German occupation forces led on this hill, the men and the boys of Kalavryta and executed them.
Ο τόπος της εκτέλεσης. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις οδήγησαν σε αυτό το λόφο τους άνδρες και τα αγόρια των Καλαβρύτων και τους εκτέλεσαν.
The respect of human life was unknown for the German Nazi regime… Innocence individuals and boys over thirteen years old were just numbers and nothing else included in an endless list for killing and extermination…
Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής ήταν άγνωστος για το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς... Αθώοι άνθρωποι και παιδιά άνω των δεκατριών ετών, ήσαν μόνο αριθμοί και τίποτα άλλο, που συμπεριλαμβάνονταν σε μια ατέλειωτη λίστα για εκτέλεση και εξόντωση...
A tragic place which a reasonable person, a normal mind cannot conceive or understand…
Ένα τραγικό μέρος όπου ένας λογικός άνθρωπος, ένα κανονικό μυαλό δεν μπορεί, να συλλάβει και να κατανοήσει…
“Operation Kalavryta”, or “Unternehmen Kalavryta”, has been one of the toughest carried out by Wehrmacht, not only in Greece, but in Europe in general.
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ή «Κάτω από τα Καλάβρυτα» ήταν μία από τις πιο σκληρές και βίαιες επιχειρήσεις, που πραγματοποίησε η Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα.
The Kalavryta Holocaust Memorial Museum is Greece’s national institution for the documentation, study, and interpretation of Holocaust history, and serves as this country’s memorial to the people murdered.
Το Μουσείο Μνήμης Καλαβρύτων είναι ο εθνικός θεσμός της Ελλάδας για την τεκμηρίωση, τη μελέτη και την ερμηνεία της ιστορίας του Ολοκαυτώματος και χρησιμεύει ως μνημόσυνο της χώρας στους δολοφονηθέντες.
Elas flag 1941/1944. The Greek flag of ELAS (Greek People;s Liberation Army). The flag has the inscription: Greek People's Liberation Army - ELAS. Freedom or Death.
Η σημαία του ΕΛΑΣ 1941/1944. Η ελληνική σημαία του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού). Η σημαία φέρει την επιγραφή: Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός - ΕΛΑΣ. Ελευθερία ή θάνατος.
It was through this door, on the morning of 13 December 1943, that the people of Kalavryta were herded into the school. Once inside, the fateful separation took place: the men and the boys over thirteen years old were sent into one wing of the building and the women, and the children and senior citizens into the other. They were never to meet again.
Η Διαταγή του στρατηγού Karl von Le Suire, αρχηγού των γερμανικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών», φύλλο 205, 10.9.1943.
Στην τέταρτη αίθουσα με θέμα: Οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα και τίτλο "Καταστροφή", εκτίθενται τα καταστροφικά αποτελέσματα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή.
Ο χώρος είναι ένα βασικό μέρος της ιστορικής μνήμης για το ολοκαύτωμα, τις ρατσιστικές πολιτικές και τη βαρβαρότητα.
Η πέμπτη αίθουσα με τίτλο "Χώρος Ιστορικής Μνήμης" (Το Πάνθεον των Καλαβρυτίνων Ηρώων - Η αποκαθήλωση του Ναζισμού) είναι η πιο δραματική.
Δεν μπορείτε ποτέ, να ονομάσετε την επίσκεψη εδώ ως τουριστική... αλλά, μάλλον ως ένα προσκύνημα και ένα αφιέρωμα στα τόσα αθώα ανθρώπινα θύματα που πλήρωσαν με τη ζωή τους... την τρέλα ορισμένων ανθρώπων...
Ο τόπος της εκτέλεσης. Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, οι γερμανικές κατοχικές δυνάμεις οδήγησαν σε αυτό το λόφο τους άνδρες και τα αγόρια των Καλαβρύτων και τους εκτέλεσαν.
Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής ήταν άγνωστος για το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς... Αθώοι άνθρωποι και παιδιά άνω των δεκατριών ετών, ήσαν μόνο αριθμοί και τίποτα άλλο, που συμπεριλαμβάνονταν σε μια ατέλειωτη λίστα για εκτέλεση και εξόντωση...
Ένα τραγικό μέρος όπου ένας λογικός άνθρωπος, ένα κανονικό μυαλό δεν μπορεί, να συλλάβει και να κατανοήσει…
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ή «Κάτω από τα Καλάβρυτα» ήταν μία από τις πιο σκληρές και βίαιες επιχειρήσεις, που πραγματοποίησε η Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα.
Το Μουσείο Μνήμης Καλαβρύτων είναι ο εθνικός θεσμός της Ελλάδας για την τεκμηρίωση, τη μελέτη και την ερμηνεία της ιστορίας του Ολοκαυτώματος και χρησιμεύει ως μνημόσυνο της χώρας στους δολοφονηθέντες.
Η σημαία του ΕΛΑΣ 1941/1944. Η ελληνική σημαία του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού). Η σημαία φέρει την επιγραφή: Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός - ΕΛΑΣ. Ελευθερία ή θάνατος.
The front door remains permanently closed in honour of their memory.
Από αυτή την είσοδο, το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου 1943, ο πληθυσμός των Καλαβρύτων περνά στο εσωτερικό του σχολείου. Ακολουθεί ο μοιραίος διαχωρισμός: οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των δεκατριών ετών περνούν στη μια πτέρυγα, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι στην άλλη. Δεν θα ξανασμίξουν ποτέ πια…
Σε ένδειξη τιμής στη μνήμη των θυμάτων, η πόρτα αυτή θα μείνει πάντα κλειστή.
The government of the Nazi Germany ordered, organized and condoned a substantial number of war crimes in World War II in Greece. The most notable of these is the Holocaust in Kalavryta where all the male population was murdered or died from abuse and mistreatment.
Η κυβέρνηση της Ναζιστικής Γερμανίας διέταξε, οργάνωσε και εκτέλεσε σημαντικό αριθμό εγκλημάτων πολέμου κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι το Ολοκαύτωμα στα Καλάβρυτα, όπου ολόκληρος ο αρσενικός πληθυσμός δολοφονήθηκε ή πέθανε από βιαιοπραγία και κακομεταχείριση.
Some 50 years after the massacre the President of the Federal Republic of Germany, Johannes Rau, visited Kalavryta and stated: “I came here to keep the memory of this event alive in Germany. Here, at this place, I feel immense grief and shame. Only one who knows and accepts his part can find the path to a better future”, adding that the two countries have “the opportunity to shape a European future of peace, democracy and respect for human rights. In such a Europe atrocities and destruction have no place”.
Περίπου 50 χρόνια μετά τη σφαγή, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιοχάνες Ράου (Johannes Rau), επισκέφθηκε τα Καλάβρυτα και δήλωσε: «Ήρθα εδώ για να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη αυτού του γεγονότος στη Γερμανία. Εδώ, σε αυτό το μέρος, αισθάνομαι τεράστια θλίψη και ντροπή. Μόνο ένας που γνωρίζει και αποδέχεται το ρόλο του, μπορεί, να βρει το δρόμο προς ένα καλύτερο μέλλον», προσθέτοντας ότι οι δύο χώρες έχουν« την ευκαιρία να διαμορφώσουν ένα ευρωπαϊκό μέλλον της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε μια τέτοια Ευρώπη οι φρικαλεότητες και η καταστροφή δεν έχουν θέση ».
Από αυτή την είσοδο, το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου 1943, ο πληθυσμός των Καλαβρύτων περνά στο εσωτερικό του σχολείου. Ακολουθεί ο μοιραίος διαχωρισμός: οι άνδρες και οι έφηβοι άνω των δεκατριών ετών περνούν στη μια πτέρυγα, οι γυναίκες, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι στην άλλη. Δεν θα ξανασμίξουν ποτέ πια…
Σε ένδειξη τιμής στη μνήμη των θυμάτων, η πόρτα αυτή θα μείνει πάντα κλειστή.
Η κυβέρνηση της Ναζιστικής Γερμανίας διέταξε, οργάνωσε και εκτέλεσε σημαντικό αριθμό εγκλημάτων πολέμου κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι το Ολοκαύτωμα στα Καλάβρυτα, όπου ολόκληρος ο αρσενικός πληθυσμός δολοφονήθηκε ή πέθανε από βιαιοπραγία και κακομεταχείριση.
Some 50 years after the massacre the President of the Federal Republic of Germany, Johannes Rau, visited Kalavryta and stated: “I came here to keep the memory of this event alive in Germany. Here, at this place, I feel immense grief and shame. Only one who knows and accepts his part can find the path to a better future”, adding that the two countries have “the opportunity to shape a European future of peace, democracy and respect for human rights. In such a Europe atrocities and destruction have no place”.
Περίπου 50 χρόνια μετά τη σφαγή, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιοχάνες Ράου (Johannes Rau), επισκέφθηκε τα Καλάβρυτα και δήλωσε: «Ήρθα εδώ για να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη αυτού του γεγονότος στη Γερμανία. Εδώ, σε αυτό το μέρος, αισθάνομαι τεράστια θλίψη και ντροπή. Μόνο ένας που γνωρίζει και αποδέχεται το ρόλο του, μπορεί, να βρει το δρόμο προς ένα καλύτερο μέλλον», προσθέτοντας ότι οι δύο χώρες έχουν« την ευκαιρία να διαμορφώσουν ένα ευρωπαϊκό μέλλον της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε μια τέτοια Ευρώπη οι φρικαλεότητες και η καταστροφή δεν έχουν θέση ».
1 comment:
Thank you for remembering
Post a Comment