Saturday, October 26, 2024

Milies village, Pilion - Greece

Μηλιές Πήλιο
One of the most picturesque and traditional big villages of Pelion, Milies is built in an amphitheatrically style, on the green mountain slopes of Mount Dikri. The village is called Millies (apple trees) known for the production of apples.
Ένα από τα πιο γραφικά και παραδοσιακά μεγάλα χωριά του Πηλίου, οι Μηλιές είναι χτισμένες αμφιθεατρικά, στις καταπράσινες βουνοπλαγιές του όρους Δίκρη. Το χωριό ονομάζεται Μηλιές γνωστό για την παραγωγή μήλων.

It is a traditional Greek mountain village, at a height of 400 m on Mount Pelion. It has traditional stone houses, cobbled roads, good restaurants and accommodation in abundance.
Είναι ένα παραδοσιακό ελληνικό ορεινό χωριό, σε υψόμετρο 400 μ. στο Πήλιο. Διαθέτει παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, λιθόστρωτα δρομάκια, καλά εστιατόρια και καταλύματα σε αφθονία.
Pelion is considered one of the most beautiful mountains in Greece and is a popular tourist attraction throughout the year: hiking trails and stone paths give access to springs, coves and numerous beaches, sandy or pebbly, set among lusciously green slopes.
Το Πήλιο θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδας και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό αξιοθέατο καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου: μονοπάτια πεζοπορίας και πέτρινα μονοπάτια δίνουν πρόσβαση σε πηγές, κολπίσκους και πολυάριθμες παραλίες, με άμμο ή βότσαλο, ανάμεσα σε καταπράσινες πλαγιές.
Full of old mansions, marble fountains and olive trees, Milies offers the perfect harmony.
Γεμάτες παλιά αρχοντικά, μαρμάρινες βρύσες και ελαιόδεντρα, οι Μηλιές προσφέρουν την τέλεια αρμονία.
In a verdant side of central Pelion emerges the village of Miles, one of the most renowned and famous villages of the Centaurs’ Mountain which perfectly combines natural beauty with tourism development.
Σε μια κατάφυτη πλευρά του κεντρικού Πηλίου ξεπροβάλλει το χωριό Μηλιές, ένα από τα πιο γνωστά και διάσημα χωριά του βουνού των Κενταύρων που συνδυάζει τέλεια τη φυσική ομορφιά με την τουριστική ανάπτυξη.
Milies is the place with the beautiful famous cave where the mythic Centaur Chiron and his students used to live.
Οι Μηλιές είναι το μέρος με το πανέμορφο διάσημο σπήλαιο όπου ζούσε ο μυθικός Κένταυρος Χείρωνας και οι μαθητές του.
Milies experienced significant economic growth and since 1814 was the base of the legendary “School of Milies”. It was founded by Anthimos Gazis, Grigorios Konstantas and Daniel Philippides and was a higher education institution, something unusual for the early 19th century in Greece, teaching science and philosophy in line with the ideas and practices of western Europe during those restless times. In fact, a library, that still exists, was set up as part of the school.
Οι Μηλιές γνώρισαν σημαντική οικονομική ανάπτυξη και από το 1814 αποτέλεσαν τη βάση της θρυλικής «Σχολής των Μηλιών». Ιδρύθηκε από τους Άνθιμο Γαζή, Γρηγόριο Κωνσταντά και Δανιήλ Φιλιππίδη και ήταν ένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κάτι ασυνήθιστο για τις αρχές του 19ου αιώνα στην Ελλάδα, διδάσκοντας επιστήμη και φιλοσοφία σύμφωνα με τις ιδέες και τις πρακτικές της δυτικής Ευρώπης εκείνων των ανήσυχων εποχών. Μάλιστα, μια βιβλιοθήκη, που υπάρχει ακόμα, δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του σχολείου.
In 1814, when Anthimos Gazis, Grigorios Konstantas and Daniel Philippides decided to open a higher education institution in Milies, they faced opposition by the Ottoman administration, and in order to go around them, they named it “Psychis Akos”, which means soul’s cure, presenting it as a spiritual institution. In essence, however, they founded an academy that became well-known as the “School of Milies”.
Το 1814, όταν ο Άνθιμος Γαζής, ο Γρηγόριος Κωνσταντάς και ο Δανιήλ Φιλιππίδης αποφάσισαν να ανοίξουν ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα στις Μηλιές, αντιμετώπισαν την αντίθεση της οθωμανικής διοίκησης και για να τους παραπλανίσουν το ονόμασαν «Ψυχής Άκος», που σημαίνει γιατρειά ψυχής, παρουσιάζοντάς το ως πνευματικό ίδρυμα. Στην ουσία όμως ίδρυσαν μια ακαδημία που έγινε γνωστή ως «Σχολή των Μηλιών».
Milies is the hometown of Antimos Gorzis and Gregory Koustanta, who are two very important men in Greek history. They founded the school "Yihis Akos" in 1814. Gazis donated his entire personal library, as well as scientific instruments that were hard to acquire at that time in Greece, to the school.
Οι Μηλιές είναι η πατρίδα του Αντίμου Γκορζή και του Γρηγόρη Κουστάντα, δύο πολύ σημαντικών ανδρών της ελληνικής ιστορίας. Ίδρυσαν το σχολείο «Υίχης Άκος» το 1814. Ο Γαζής δώρισε στο σχολείο ολόκληρη την προσωπική του βιβλιοθήκη, καθώς και επιστημονικά όργανα που ήταν δύσκολο να αποκτηθούν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα.
Since 1955, the building operates as a public library and is in fact one of the oldest in the country. Despite the 1943 destruction, it still has thousands of titles, including some rare books published between 1497 and 1899, as well as manuscripts from as early as the 10th century and up to the 18th century. In addition, the library houses the flag of the Revolution that Gazis raised in 1821, as well as more recent heirlooms – like the group photo of the villagers taken in 1903 when the train was inaugurated.
Από το 1955, το κτίριο λειτουργεί ως δημόσια βιβλιοθήκη και είναι μάλιστα από τις παλαιότερες της χώρας. Παρά την καταστροφή του 1943, εξακολουθεί να έχει χιλιάδες τίτλους, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων σπάνιων βιβλίων που εκδόθηκαν μεταξύ 1497 και 1899, καθώς και χειρογράφων από τον 10ο αιώνα και έως τον 18ο αιώνα. Επιπλέον, η βιβλιοθήκη φιλοξενεί τη σημαία της Επανάστασης που ύψωσε ο Γαζής το 1821, καθώς και πιο πρόσφατα κειμήλια – όπως η ομαδική φωτογραφία των χωρικών που τραβήχτηκε το 1903 όταν εγκαινιάστηκε το τρένο.

In 1821, Anthimos Gazis raised the flag of the Revolution and took part in all the fights that took place in the wider area. However, the Revolt in Thessaly wasn’t successful and soon the stronger Ottoman powers stifled it. Milies were to become part of the Greek state much later, in 1881. The village also suffered a lot of troubles during the German occupation (1943) when in retribution to local resistance acts, the Germans set fire to the village while also executing 25 residents.
Το 1821 ο Άνθιμος Γαζής ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης και πήρε μέρος σε όλους τους αγώνες που έγιναν στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο, η εξέγερση στη Θεσσαλία δεν στέφθηκε με επιτυχία και σύντομα οι ισχυρότερες οθωμανικές δυνάμεις την κατέπνιξαν. Οι Μηλιές επρόκειτο να ενταχθούν στο ελληνικό κράτος πολύ αργότερα, το 1881. Το χωριό υπέστη επίσης πολλά δεινά κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1943), όταν ως αντίποινα σε πράξεις τοπικής αντίστασης, οι Γερμανοί πυρπόλησαν το χωριό ενώ εκτέλεσαν επίσης 25 κατοίκους.
It’s one of the strangest churches in Greece. It’s not known when it was built and by whom, and only 1741, the year it was renovated is known. It’s an example of the local architecture of that time, however, so it can’t be much older.
Είναι μια από τις πιο περίεργες εκκλησίες στην Ελλάδα. Δεν είναι γνωστό πότε χτίστηκε και από ποιον, και είναι γνωστό μόνο το 1741, το έτος που ανακαινίστηκε. Ωστόσο, είναι ένα δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής, επομένως δεν μπορεί να είναι πολύ παλαιότερη.
The first paradox about it is that while great care has been taken to ensure perfect acoustics – by placing upturned urns in the domes and by utilizing underground wells – everything is made in a way so as nothing can be heard outside.
Το πρώτο παράδοξο σχετικά με αυτό είναι ότι ενώ έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια για την εξασφάλιση τέλειας ακουστικής – με την τοποθέτηση αναποδογυρισμένων δοχείων στους θόλους και με τη χρήση υπόγειων πηγαδιών – όλα είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην ακούγεται τίποτα έξω.
In addition, there is no bell tower nor any obvious religious symbols. It’s as if it was not meant to look like a church.
Επιπλέον, δεν υπάρχει καμπαναριό ούτε εμφανή θρησκευτικά σύμβολα. Είναι σαν να μην ήταν γραφτό να μοιάζει με εκκλησία.
The second paradox is a religious scene with the inscription “The Futile Life of this Deceitful World” and is hidden away in the right corner of the entrance – in fact for many years it was hidden behind old furniture. The fresco includes an unusual, almost incompatible with a Christian Orthodox church, representation of the Zodiac cycle.
Το δεύτερο παράδοξο είναι μια θρησκευτική σκηνή με την επιγραφή «The Futile Life of this Deceitful World» και είναι κρυμμένη στη δεξιά γωνία της εισόδου – στην πραγματικότητα για πολλά χρόνια ήταν κρυμμένη πίσω από παλιά έπιπλα. Η τοιχογραφία περιλαμβάνει μια ασυνήθιστη, σχεδόν ασυμβίβαστη με χριστιανική ορθόδοξη εκκλησία, αναπαράσταση του ζωδιακού κύκλου.
The landmark of the area is “Moutzouris”, the train of Pelion, which attracts thousands of visitors every year from various regions of Greece and beyond.
Το ορόσημο της περιοχής είναι ο «Μουτζούρης», το τρένο του Πηλίου, που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και όχι μόνο.
It is located near other important traditional villages, and attracts every year thousands of visitors who come to admire the sights and see examples of the traditional Pelion architecture from up close.
Βρίσκεται κοντά σε άλλα σημαντικά παραδοσιακά χωριά και προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες που έρχονται να θαυμάσουν τα αξιοθέατα και να δουν δείγματα της παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής από κοντά.

So, perhaps the greatest compliment for Milies is what many visitors say: that, in its own way, it’s a perfect example of the essence of the Centaurs’ mountain.
Έτσι, ίσως το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για τις Μηλιές είναι αυτό που λένε πολλοί επισκέπτες: ότι, με τον δικό του τρόπο, είναι ένα τέλειο παράδειγμα της ουσίας του βουνού των Κενταύρων.
After the catastrophic earthquakes of the 1950s, and the intense urbanization of Greece, Milies further declined, but starting in the 1980s the village managed to get a new life, as a popular tourist destination this time.
Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της δεκαετίας του 1950 και την έντονη αστικοποίηση της Ελλάδας, οι Μηλιές παρήκμασαν περαιτέρω, αλλά από τη δεκαετία του 1980 το χωριό κατάφερε να αποκτήσει νέα ζωή, ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός αυτή τη φορά.

No comments: